ویلیام سارویان

ویلیام سارویان[2] (‎/səˈrɔɪən/‎ ‏ ۳۱ اوت ۱۹۰۸–۱۸ مه ۱۹۸۱) رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، short story writer ارمنی-آمریکایی بود. وی جایزه پولیتزر برای نمایش‌نامه در سال ۱۹۴۰ به وی اعطا گردید و برای اقتباس سینمایی از روی رمان کمدی انسانی وی برنده جایزه اسکار بهترین داستان در سال ۱۹۴۳ شد.[3]

ویلیام سارویان
ویلیام سارویان در دهه ۱۹۷۰
زاده۳۱ اوت ۱۹۰۸
فرزنو، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۱۸ مهٔ ۱۹۸۱ (۷۲ سال)
فرزنو، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا
آرامگاهآرامستان آرارات، فرزنو[1]
پانتئون کومیتاس، ایروان، ارمنستان
پیشهرمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، short story writer
ملیتارمنی‌های آمریکا
دوره۱۹۳۴–۱۹۸۰
جوایز مهمجایزه پولیتزر برای نمایش‌نامه (۱۹۴۰)
جایزه اسکار بهترین داستان (۱۹۴۳)
کار(های) برجستهThe Armenian and the Armenian (۱۹۳۵)
قلب من در کوهساران (۱۹۳۹)
The Time of Your Life (۱۹۳۹)
نام من آرام است (۱۹۴۰)
کمدی انسانی (رمان) (۱۹۴۳)
همسر(ها)کارول گریس (۱۹۴۳–۴۹, ۱۹۵۱–۵۲)
فرزند(ان)آرام سارویان (زاده ۱۹۴۳)
لوسی سارویان (۱۹۴۶–۲۰۰۳)
خویشاوندانراس باغداساریان سینیور (cousin)
امضا
وبگاهhttp://williamsaroyanfoundation.org

کالج دیکنسون یکی از چهره‌های برجسته ادبی میانه سده ۲۰ (میلادی)[4]

جایگاه خویش ارنست همینگوی، جان استاین‌بک و ویلیام فاکنر[5]

زندگی‌نامه

ابتدای زندگی
سارویان در جوانی

ویلیام سارویان در روز ۳۱ اوت ۱۹۰۸ در فرزنو، کالیفرنیا به دنیا آمد. والدین وی آرمناک و تاگوهی از ارمنیان بیتلیس در امپراتوری عثمانی بودند. پدر وی در سال ۱۹۰۵ به نیویورک نقل مکان نموده بود و به عنوان در کلیسای حواری ارمنی ....[6]

در سن ۳ سالگی پس از مرگ پدر به همراه برادر و خواهرانش به یتیم‌خانه ای در اوکلند، کالیفرنیا سپرده می‌شود. وی دیرتر تجربیات خویش در یتیم‌خانه را در نوشته‌هایش توصیف نمود. پنج سال بعد خانواده در فرزنو به همدیگر ملحق شدند جایی که مادرش تاگوهی شغلی در یک قنادی …

سارویان پس از اینکه مادرش تعدادی از نوشته‌های پدرش را به وی نشان داد تصمیم گرفت که نویسنده شود. یک‌کمی از نخستین مقالات کوتاه وی در به چاپ رسید. نخستین داستان‌های وی در دهه ۱۹۳۰ میلادی … در میان این داستان‌ها «The Broken Wheel» که با نام سیراک گوریان نوشته بود در سال ۱۹۳۳ در نشریه ارمنی هایرنیک به چاپ رسید.

بسیاری از داستان‌های سارویان بر مبنای تجربیات دوران کودکی وی در میان باغبان ارمنی-آمریکایی سن هواکین ولی یا … می‌باشد. مجموعه داستان کوتاه نام من آرام است یک … دربارهٔ یک پسر جوان است … این اثر به زبان‌های مختلف برگردانده شده‌است.

حرفه

به عنوان یک نویسنده سارویان با انتشار «مرد جوان بی‌باک در ذوزنقه پرنده» که عنوان آن از ترانه ای به همین نام و متعلق به سده ۱۹ (میلادی) گرفته شده‌است در مجله en:Story (magazine) به موفقیت دست یافت. …

این شخصیت با نویسنده بی‌پول رمان گرسنگی (۱۸۹۰) نوشته کنوت هامسون تشابه دارد اما فاقد خشم و پوچ گرایی راوی هامسون است. این داستان در مجموعه ای تجدید چاپ شد.

سارویان در جریان جنگ جهانی دوم در نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا خدمت نمود. وی در آستوریا، کویینز مستقر شد و بیشتر وقت خویش را در هتل لمباردی در منهتن به دور از شخصیت نظامی گذراند. در سال ۱۹۴۲ در ترکیب یک واحد فیلمسازی به لندن فرستاده شد …

سارویان به سرعت فعالیت می‌نمود. سرسختانه نوشته‌های خویش را ویرایش می‌نمود و بیشتر درآمد خویش را صرف مشروب و قمار می‌کرد. از سال ۱۹۵۸ عمدتاً در آپارتمانی در پاریس سکنی گزیده بود.

سارویان مقالات ادبی و خاطراتی را به چاپ رساند که در آن افرادی همچون جرج برنارد شاو، ژان سیبلیوس، و چارلی چاپلین را که در اتحاد شوروی و اروپا ملاقات کرده بود مجسم کرده‌است. در سال ۱۹۵۲ سارویان The Bicycle Rider in Beverly Hills را به چاپ رساند.

سارویان در سال ۱۹۴۰

رکود بزرگ

نصیحت وی به نویسنده ای جوان این بود که:

سعی کنی نفس عمیق را بیاموزی، به واقع طعم غذا را زمانی که می‌خوری آزمایش کنی …

نمایشنامه‌های سارویان از عمق ضمیر شخصی نشاط می‌گرفت.

احتمالاً بهترین نمایشنامه ای که از وی به خاطرآورده می‌شود «The Time of Your Life» می‌باشد که در یک سالن در باراندازی در سان‌فرانسیسکو اتفاق می‌افتد.

پیش از جنگ سارویان بر روی فیلمنامه مرد محبوب و موفق (۱۹۳۹) بر مبنای نمایشنامه اثر کلیفورد اودتس کار می‌کرد اما

کمدی انسانی (۱۹۴۳) در شهرک خیالی ایتاکا در سن هواکین ولی، کالیفرنیا اتفاق می‌افتد.

سارویان توسط مترو گلدوین مایر برای نگارش فیلمنامه و کارگردانی فیلم کمدی انسانی به استخدام شد.

علاقه‌مندی به رمان‌های سارویان پس از پایان جنگ فزونی یافت.

برنده جایزه اسکار بهترین داستان سال ۱۹۴۳ برای این فیلم شد.

Autographed portrait of Saroyan

در رمان کوتاه «The Assyrian and other stories» (۱۹۵۰) و در «The Laughing Matter» (۱۹۵۳) سارویان عناصر تمثیل را در رمان یک واقع‌گرایی ترکیب نموده‌است. نمایش‌نامه‌های «Sam Ego's House» (۱۹۴۹) و «The Slaughter of the Innocents» (۱۹۵۸) مثل نمایش‌نامه‌های وی موفقی نبودند. بسیاری از نمایش‌نامه‌های مؤخر سارویان مانند «The Paris Comedy» (1960) The London Comedy (1960), and Settled Out of Court (۱۹۶۹) در اروپا …[7][8] His اکسپرسیونیسم انتزاعی works were exhibited by the Anita Shapolsky Gallery in New York City.[7][9][10][11][12]

در سال ۱۹۷۹ ویلیام سارویان به تالار مشاهیر تئاتر آمریکا راه یافت.[13]

زندگی خصوصی

سارویان مکاتباتی با سنورا بب نویسنده داشت که ۱۹۳۲ شروع و در ۱۹۴۱ به پایان رسید؛ که از سوی سارویان به روابط عاشقانه بدل گشت.[14]

در سال ۱۹۴۳ سارویان با هنرپیشه ای به نام کارول مارکوس (شناخته شده با نام کارول گریس) ازدواج نمود این زوج صاحب دو فرزند به نام‌های آرام (کتابی دربارهٔ پدرش نگاشت و منتشر کرد) و لوسی (هنرپیشه شد) شدند. اواخر دهه ۱۹۴۰[15][16][17]

سارویان در اثر ابتلا به سرطان پروستات در سن ۷۲ سالگی در فرزنو درگذشت نیمی از خاکستر وی در کالیفرنیا و نیم دیگر آن در ارمنستان در پانتئون کومیتاس کنار هنرمندانی همچون آرام خاچاتوریان (آهنگساز), ماردیروس ساریان (نقاش), سرگئی پاراجانف (کارگردان فیلم) به خاک سپرده شد.[18]

کتاب‌شناسی
نوشتار اصلی: کتاب‌شناسی ویلیام سارویان
آرامگاه ویلیام سارویان در پانتئون کومیتاس ایروان

آثار

گرسنگان

این کتاب دو نمایشنامه از ویلیام سارویان را شامل می‌شود که عبارت‌اند از «سیرک در مترو» و «گرسنگان». «سیرک در مترو» مجموعه‌ای از هشت نمایش‌نامه کوتاه تک پرده ای است. بخشی از فضای داخل یک مترو منظره اصلی نمایش‌نامه را تشکیل می‌دهد. هر بار که ترن توقف می‌کند، عده‌ای سوار می‌شوند. این اثر توسط روحی افسر به فارسی برگردانده شده‌است و نشر گلمهر آن را در سال ۱۳۸۱ منتشر کردهاست.[19][20]

کشتار بی گناهان

کشتار بی گناهان نمایشنامه ای است که در این متن، از نبرد میان خیر و شر که با هدف انتقاد از وضع نابسامان جوامع بشری در فاصله جنگ جهانی اول دوم، نوشته شده‌است. سارویان با تکیه بر این اندیشه که یکی از علل جنگ و خونریزی در جدا کردن راه سیاست و هنر از یکدیگر است به تصنیف چنین کتابی دست زده‌است. این کتاب با ترجمه ژاله مساعد توسط نشر گلمهر در سال ۱۳۸۱ منتشر شده‌است.[19][21]

دوران زندگی تو

نمایشنامه دوران زندگی تو بود که جایزهٔ پولیتزر را در ۱۹۳۹ از نصیب وی کرد و پس از آن جایزهٔ منتقدان نمایش نیویورک از آن سارویان شد و در ۱۹۴۸ از روی این نمایشنامه فیلمی سینمایی با بازی جیمز کاگنی ساختند. سارویان در پاسداشت زندگی از زبان یکی از شخصیت‌های «دوران زندگی تو» گفته‌است: «عمیق نفس کشیدن را بیاموز؛ در هنگام غذا خوردن طعم غذا را دریاب، و هنگامی که به خواب می‌روی به واقع بخواب. با تمام توان بکوش تا زندگی کنی، و وقتی می‌خندی با تمام وجود بخند.»[19]

نام من آرام است

ویلیام سارویان با داستان‌هایی که دربارهٔ اهالی کالیفرنیا و مردمانی که در میان آن‌ها بزرگ شده بود، به شهرت رسید. مجموعه داستان کوتاه او با عنوان نام من آرام است در ۱۹۴۰ منتشر شد و به ماجراهای پسری جوان و خانواده مهاجرش می‌پرداخت، به مجموعه ای پرفروش در جهان بدل شد و ترجمه آن به بسیاری از زبان‌های دنیا این داستان‌ها را در دسترس همگان قرار داد. نام من آرام است، مجموعه‌ای شاد و بدیع از این داستان‌هایی است که شخصیت اصلی آن‌ها، آرام گاروقلانیان، پسر بچه ای شیطون و باهوش است که بسته به نظر خواننده، می‌توان او را با سارویان یکی انگاشت یا جدا از او فرض کرد. نام من آرام است، حاوی داستان‌هایی جذاب و لطیف از زندگی آرام، پسربچه‌ای است که در موقع ورود سیرک سیار به شهر از مدرسه فرار می‌کند و زندگی پرحادثه‌ای را در پیش می‌گیرد. می‌توان گفت که در این اثر سارویان از مارک توین و مخصوصاً، از معروف‌ترین اثر این نویسنده، به‌نام هکلبری‌فین، متأثر شده‌است چنان‌که آرام شباهت زیادی به هک دارد.[19][22]

«نام من آرام است» با ترجمه بهزاد قادری توسط انتشارات سپیده سحر در سال ۱۳۸۲ منتشر شد. همین کتاب تحت عنوان «اسم من آرام» توسط قاسم رستمی ترجمه شده و در سال ۱۳۸۹ انتشارات فرهنگ جاوید آن را منتشر کرده‌است.[19][22]

جستارهای وابسته

منابع
خاص
  1. "Relative to William Saroyan Year". Official California Legislative Information. March 13, 2008. Retrieved February 2, 2014. Half of his ashes were buried in the Ararat Cemetery in Fresno and the remaining was interred in Yerevan, Armenia
  2. ارمنی: Վիլեամ Սարոյեան in classical orthography and Վիլյամ Սարոյան in reformed orthography‎
  3. "William Saroyan Is Dead At 72; Wrote 'The Time of Your Life'". The New York Times. May 19, 1981. Retrieved February 1, 2014.
  4. "One-Man Show Tells Pulitzer-Prize Winning Author's Story". Dickinson College. September 2, 2001. Retrieved December 26, 2013.
  5. 13th Annual Beverly Hills Film Festival Announces Award Winners at Gala Awards Ceremony. May 12, 2013. Retrieved May 3, 2017
  6. Hamalian 1987, p. ۲۳.
  7. "William Saroyan". Anita Shapolsky Gallery NYC. Archived from the original on 19 April 2015. Retrieved 16 July 2018.
  8. Carl Nolte (September 4, 2008). "S.F. gathering celebrates Saroyan's centennial; Living, working and carousing in San Francisco, Fresno-born author chronicled the human comedy". SFGate.
  9. "The Expressive Edge of Paper". The Huffington Post.
  10. In Celebration of the Exhibition, The Writer as Artist: Lawrence Ferlinghetti and William Saroyan. Anita Shapolsky Gallery, National Arts Club (New York, N.Y.).
  11. "The Writer's Brush; September 11th – October 27th, 2007". Anita Shapolsky Gallery NYC. Archived from the original on February 1, 2015.
  12. "Volume 19, Issues 6–8". Art & Auction Magazine. 1997.
  13. "Theater Hall of Fame Enshrines 51 Artists" (PDF). www.nytimes.com.
  14. Balakian, Nona (1998). The World of William Saroyan (2. print. ed.). Lewisburg, [Pa.]: Bucknell University Press. pp. 273–275. ISBN 978-0-8387-5368-2. I have never stopped thinking of you as somebody rare and extraordinary and fine and wonderful and truly beautiful.
  15. Saroyan, Aram (1982). Last Rites: The Death of William Saroyan (First ed.). New York: William Morrow & Co. ISBN 978-0-688-01262-5.
  16. Matthau, Carol (1992). Among the Porcupines: A Memoir (First ed.). New York: Turtle Bay Books. ISBN 0-394-58266-7.
  17. Alex Witchel (July 19, 1992). "The Real Holly Golightly". The New York Times. Retrieved December 15, 2008.
  18. "saroyan". February 9, 2017.
  19. «نویسنده ای که «غول مهربان» بود/ ماجرای آب‌میوه خوردن سارویان در خیابان نادری». ایبنا.
  20. http://www.naakojaa.com/book/13098. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  21. http://www.naakojaa.com/book/13097. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  22. https://web.archive.org/web/20180720051807/http://www.naakojaa.com/book/9866. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
عمومی

پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به ویلیام سارویان در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ویلیام سارویان موجود است.

برای مطالعهٔ بیشتر
  • Balakian, N. , 1998. The World of William Saroyan.
  • Floan, H. R. , 1966. William Saroyan.
  • Foster, E. H. , 1984. William Saroyan.
  • Foster, E. H. , 1991. William Saroyan: A Study in the Shorter Fiction.
  • Gifford, Barry, and Lee, Lawrence, 1984. Saroyan.
  • Hamalian, Leo, ed. (1987). William Saroyan: The Man and the Writer Remembered. Fairleigh Dickinson University Press. ISBN 978-0-8386-3308-3.
  • Keyishan, H. , 1995. Critical Essays in William Saroyan.
  • Leggett, John, 2002. A Daring Young Man: A Biography of William Saroyan.
  • Linde, Mauricio D. Aguilera, 2002, "Saroyan and the Dream of Success: The American Vaudeville as a Political Weapon," 11.1 (Winter): 18–31.
  • Radavich, David. "War of the Wests: Saroyan's Dramatic Landscape." American Drama 9:2 (Spring 2000): 29–49.
  • Samuelian, Varaz, 1985. Willie & Varaz: Memories of My Friend William Saroyan.
  • Whitmore, Jon, 1995. William Saroyan.
  • Hunter, Pat; Stevens, Janice (2008). William Saroyan: Places in Time. Fresno: Craven Street Books. ISBN 978-1-933502-24-3.
  1. "Publications". armof. Archived from the original on 1 February 2015. Retrieved 16 July 2018.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.