کلیسای شیطان

کلیسای شیطان (به انگلیسی: Church of Satan) یک سازمان مذهبی برای معتقدین به دین شیطان‌گرایی لاویایی است که عقایدشان در انجیل شیطانی، اثر انتان لاوی نگاشته شده‌است. این کلیسا در ۳۰ آوریل ۱۹۶۶ میلادی در سان فرانسیسکو تأسیس شد؛ اما در سال ۲۰۰۱ و چهار سال پس از درگذشت لاوی، این سازمان به منطقه هادسون واقع در محله منهتن شهر نیویورک منتقل شد.

کلیسای شیطان
سیگیل بافومت، نماد رسمی شیطان‌گرایی لاویایی[1]
مخفف سی اُ اِس (CoS)
طبقه‌بندی شیطان‌گرایی لاویایی
گرایش شیطان‌گرایی لاویایی
متون انجیل شیطانی
الهیات ایگوتئیزم
رهبری کاهن
ساختار سازمانی کابال
انجمن‌ها غیر اکیومنیکال
نواحی جغرافیایی بین‌المللی
مقرها پوکیپسی، نیویورک
بنیانگذار انتان لاوی
منشأ ۳۰ آوریل ۱۹۶۶
خانه سیاه، سان فرانسیسکو
جدایی معبد ست (۱۹۷۵)، نخستین کلیسای شیطان (۱۹۹۹)
اعضا اعلام نشده
نام(های) دیگر کلیسای شیطانی
انتشارات شعلهٔ سیاه، کلووِن هوف
سایت رسمی www.churchofsatan.com
‎از ‎سلسلهٔ مقالات در
‎شیطان‌گرایی لاویایی
سیگیل بافومت نماد رسمی شیطان‌گرایی لاویایی و کلیسای شیطان است.
‎سازمان‌ها
کلیسای شیطان · نخستین کلیسای شیطان · (همچنین ببینید خانه سیاه, گراتو, شورای نهم)
‎افراد سرشناس
انتان لاوی · بلانچ بارتون · پیتر گیلمور · پگی نادرامیا · داین هگارتی · کارلا لاوی
‎متون
انجیل شیطانی · آیین شیطانی · جادوگر شیطانی · دفتر یادداشت شیطان · شیطان سخن می‌گوید · نامه‌هایی از شیطان · زندگی خصوصی یک شیطان‌گرا · کتاب کلیسای شیطان · دست‌نوشته‌های شیطانی
‎رسانه‌ها
عشاء‌شیطانی · سیتنیس: عشاء‌ربانی شیطان · صحبت از شیطان · شیطان به تعطیلات می‌رود · موسیقی بیگانه · صحنه‌های مرگ
‎موضوعات مرتبط
جادوی بزرگ‌تر و کوچک‌تر · شیطان‌گرایی لاویایی · شعله سیاه · نام‌های جهنمی · جادوی تشریفاتی · سلام شیطان · نماد شاخ · مصاحبه‌ای با پیتر گیلمور

اعتقادات و باورهای کلیسای شیطان

کلیسای شیطان اعتقاد ندارد که شیطان یک موجود یا قدرت است و لاوی کسی را به پرستش شیطان دعوت نمی‌کرد. در یک مصاحبه پیتر گیلمور کاهن اعظم فعلی کلیسای شیطان اظهار داشت: «احساس واقعی من این است که هر کسی که به وجود نیروهای مافوق طبیعت اعتقاد دارد، دیوانه است. وقتی آن‌ها به خدا یا شیطان اعتقاد دارند از شعور محروم می‌شوند»، گیلمور کلمه «شیطان» را یک مدل یا حالت رفتار تعریف می‌کند و اشاره می‌کند که این کلمه در زبان عبری به معنای «دشمن» یا «مخالف» است. گیلمور می‌گوید: «شیطان‌پرستی، با خداناباوری و در نظر گرفتن این دیدگاه که جهان نسبت به ما بی‌تفاوت است شروع می‌شود. هیچ خدا، شیطان یا مراقبی وجود ندارد.» لاوی به دنبال پیوند مجموعهٔ اعتقاداتش به جهان بینی سکولار بود که از علوم طبیعی نشات گرفته‌است؛ بنابراین او اساسی خداناباورانه با انتقاد از مسیحیت و سایر باورهای مافوق طبیعه ارائه کرد.

اعضای کلیسا ممکن است همچنین در مجموعه‌ای از سحر و جادو که لاوی آنها را جادوهای کوچک و بزرگ تعریف می‌کند، شرکت کنند. جادوی بزرگ عملی تشریفاتی-آیینی است که به معنای تمرکز انرژی عاطفی فرد برای یک هدف خاص می‌باشد، جادوی کوچک عملی با استفاده از روانشناسی کاربردی و افسون برای منحرف کردن فرد یا وضعیت به میل فرد است. اگر چه بیشتر اندیشهٔ لاوی نزدیک به شکلی از جهان بینی سکولار و علمی است، دیگران این اعتقاد را بیان کردند که نیروهای مختلف جادویی در وجود فرد، وجود دارد؛ بنابراین به جای این گونه توصیف ماورا طبیعه، لاوی بیان کرد که این نیروها بخشی از جهان طبیعی اند ولی تاکنون توسط علم کشف نشده‌اند. در انجیل شیطانی، لاوی جادو را «تغییر در شرایط یا حوادث مطابق با میل و ارادهٔ فرد، در صورتی که با استفاده از روش‌های معمولی پذیرفته شده، غیرقابل تغییر باشد» تعریف کرد.

اصول کلیسا به گفتهٔ انتان لاوی بیشتر در خدمت رشد مادی فرد است در نتیجه شیطان‌پرستی لاوی یک دین ماده گرایانه است تا روحانی. او معتقد است که سال هاست که بین روانشناسی و مذهب فاصلهٔ زیادی وجود دارد و هیچ مذهبی بر اساس نیازهای غریزی انسان بنا نشده‌است. همهٔ مذاهب کنونی تأکید بر پرهیزکاری و ریاضت دارند، در حالیکه شیطان گرایی لاوی، مذهبی معتقد به ارضای نفس است و پرهیزیدن از ارضای نفس را عملی بی‌مورد و از روی ترس می‌داند. شیطان‌گرایی لاوی یک مذهب بسیار خودخواهانه و نفس گرایانه است. لاوی گفته است: «ما معتقد به شهوت و قدرت هستیم، ما معتقد به بلندپروازی و طمع هستیم و آنچه را که ادیان دیگر گناه می‌خوانند راهی به سوی ارضای نفس و رستگاری خود می‌دانیم.»

نماد کلیسای شیطان «خلاصهٔ مقاله‌ای از پیتر گیلمور»

قبل از کلیسای شیطان و انتشار انجیل شیطانی، نمادهای آشنای کنونی بافومت، پنتاگرام، لویاتان به عنوان نمادهای شیطان‌پرستی استفاده نمی‌شدند. بررسی ادبیات و تصاویر تأسیسات کلیسای شیطان به سال ۱۹۶۶ بر می‌گردد؛ شیطان‌پرستی معمولاً توسط صلیب وارونه یا صلیب و تقلید کفر آمیز از هنر مسیحی نشان داده می‌شود، همچنین تصاویر بز، شیطان، دیو برای نشان دادن شیطان‌پرستی استفاده می‌شود. با این حال در حال حاضر علامت ما بافومت است که به عنوان نماد شیطان‌پرستی در ذهن مردم و رسانه پس از تأسیس کلیسای شیطان توسط دکتر انتان لاوی ثبت شده‌است. پنتاگرام مدتی طولانی است که به فعالیت‌های شیطانی مرتبط است، حداقل از اوایل قرون وسطی کتابچه‌های مراسم سحر و جادو و کتاب‌های راهنما ادعا کرده‌اند که سرچشمه‌اش ملک سلیمان است که از شهرت افسانه‌ای اش برای جادو کردن و به‌کارگیری شیاطین در ساخت معبدش استفاده می‌کرده‌است. از قدیمی‌ترین این متون می‌توان به وصیتنامهٔ سلیمان در صد سال قبل از میلاد مسیح اشاره کرد که در آن نمودار یک پنتاگرام مرتبط با حلقهٔ سلیمان که رویش این نقش حک شده بود و با آن شیاطین را فرا می‌خواند و به کار می‌گرفت، وجود دارد.

عضویت در کلیسای شیطان

امکانات و خدمات

کلیسا انواع مراسم تشییع جنازه، عروسی، غسل شیطانی و عشای سیاه را انجام می‌دهد. این کلیسا دارای شبکهٔ رادیویی، مجله و انواع فیلم‌های مرتبط است.

نحوه عضویت

کلیسا اصراری به عضوگیری ندارد و مفهوم شیطان‌گرایی را در درک فلسفه شیطانی خلاصه می‌کند نه لزوماً عضویت در کلیسا. اما افرادی که مایل به عضویت باشند باید ۲۲۵ دلار آمریکا پرداخت کنند. کلیسا به اعضای خود یک کارت قرمز رنگ می‌دهد که آن‌ها به وسیله این کارت می‌توانند عضوی از کلیسا شناخته شوند. از آنجا که عضویت به معنای حمایت از فلسفه کلیسای شیطان است، بنابراین شرط عضویت در کلیسا خواندن دو کتاب اصلی انجیل شیطانی انتان لاوی و کتاب مقدس شیطانی پیتر اچ. گیلمور است.
ضمناً باید سن قانونی داشت و فردی که زیر سن قانونی باشد، عضویتش امکان‌پذیر نیست مگر پدر و مادرش قبلاً عضو شده باشند و خودش نیز مایل به عضویت باشد.[2][3][4]

تعداد اعضا

از آنجا که کلیسا اطلاعات مربوط به عضویت را به طور عمومی منتشر نمی‌کند، تعداد اعضای کلیسا مشخص نیست. در کتاب راهنمای روحانیان ارتش — که سال ۱۹۷۳ در آمریکا توسط سیسیل دی لوئیس (Cecil D Lewis) نوشته شده — آمده است که وقتی اعضا به ۱۰ هزار نفر برسند، دیگر این ارقام علنی نمی‌شوند. اما نسخه سال ۲۰۰۰ همین کتاب که توسط جی. گوردون ملتون (J. Gordon Melton) ویرایش شد، این مشاهدات را حذف کرد و نوشت که کلیسا به طور کلی اطلاعات عضویت را منتشر نمی‌کند. بنابر آنچه وب‌سایت کلیسای شیطان می‌گوید: اعضا معمولاً برای تمام عمر عضو می‌شوند و تعداد اعضا با گذشت سالها همیشه افزایش داشته است.
به گفته مکسول دیویس (Maxwell Davies) تخمین زده می‌شود که اعضا بین ۳۰۰ تا ۲۰۰۰۰ نفر باشند. یک جامعه‌شناس به نام مسیمو اینترووین (Massimo Introvigne) در سال ۱۹۹۷ تعداد اعضا را ۱۰۰۰ نفر محاسبه کرد و در کتاب شیطان‌گرایی: یک تاریخ اجتماعی که در سال ۲۰۱۶ انتشار داد اظهار داشت که عضویت کلیسا احتمالاً هرگز از هزار یا دو هزار نفر فراتر نرفته است.[5][6][7][8][9][10]

سلسله مراتب

کلیسای شیطان، دارای ۶ سطح است که از سطح صفر تا ۵ را شامل می‌شود:

سطح صفر: عضو معمولی (Registered Member)

سطح ۱: عضو فعال (Active Member)

سطح ۲: ویچ (زن) (Witch)، وُرلاک (مرد) (Warlock)

سطح ۳: پریستس (زن) (Priestess)، پریست (مرد) (Priest)

سطح ۴: ماجیسترا (زن) (Magistra)، ماجیستر (مرد) (Magister)

سطح ۵: مِگا (زن) (Maga)، مِیگِس (مرد) (Magus)

از سطح ۳ تا سطح ۵ را «کاهنان مِندِس» می‌نامند و معمولاً نام آنها با پیشوند رورند (Reverend) یا عالی مقام ذکر می‌شود یا در ابتدای نامشان حروف Rev به اختصار نوشته می‌شود. البته برای سطح ۵، به ندرت از پیشوند Rev استفاده شده و معمولاً از همان عنوان اصلی مگا یا میگس استفاده می‌شود.

«های پریست» یا «های پریستس» به معنای کاهن اعظم است که مدیر کلیسای شیطان به‌شمار می‌رود. چنانچه وی بر اثر مرگ یا بیماری نتواند به مسئولیتش ادامه دهد، یا انصراف دهد یا به هر دلیلی ویژگی‌های لازم برای ادامه مسئولیت را از دست بدهد، انتخاب گزینه بعدی فقط از سطح ۴ یا ۵ امکان‌پذیر است و سطح ۳ اگرچه جزء کاهنان مندس است اما برای انتخاب کاهن اعظم لحاظ نمی‌شود.

بر خلاف اکثر ادیان، در شیطان‌گرایی به خاطر تأکید بیش از حد بر فردگرایی، هیچ الزامی به اطاعت از سطوح بالاتر نیست (مگر مواردی که مستقیماً به اداره سازمان کلیسای شیطان مربوط باشند) و اعضای معمولی نیز می‌توانند در مقابل سطوح بالاتر، نظرات مخالف ابراز نموده و عملکرد دلخواه خود را پیش بگیرند.

کاهنان مندس، اعضای «شورای نهم» را تشکیل داده و حلقهٔ اصلی کلیسا هستند. اوایل بنیان‌گذاری کلیسای شیطان، این حلقه را «دستورالعمل ذوزنقه» می‌نامیدند، اما امروزه کمتر از این نام استفاده می‌شود.[11][12]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Gilmore, Magus Peter H. "F.A.Q. Symbols and Symbolism". Church of Satan. Archived from the original on 10 September 2020. Retrieved 4 April 2017.
  2. «Registered Membership in the Church of Satan». Church of satan. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۳ مارس ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۲۱.
  3. «F.A.Q. Membership How can I find a local chapter or Grotto of the Church of Satan?». Church of satan. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰.
  4. Petersen 2005, p. 430.
  5. Controversial New Religions & Lewis 2014, p. 407.
  6. Cecil D Lewis (1973). The Church Of Satan.
  7. "US Military – Religious Requirements and Practices of Certain Selected Groups". A Handbook for Chaplains. US Army. Archived from the original on 2000-03-01.
  8. "The Church Of Satan FAQ".
  9. Maxwell Davies (2009). "Self-Conscious Routinization and the Post-Charismatic Fate of the Church Satan from 1997 to the Present". Contemporary Religious Satanism: A Critical Anthology. Ashgate Publishing. ISBN 978-0754652861.
  10. Massimo Introvigne (2016). Satanism: A Social History. Brill. p. 320. ISBN 978-9004244962. Probably the members of the Church of Satan, even in the period of its greatest expansion, never exceeded one or two thousand.
  11. «Hierarchy in the Church of Satan». Church of satan. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰.
  12. «Church of Satan History: The Magic Circle / Order of the Trapezoid». Church of satan. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کلیسای شیطان موجود است.
عنوان مذهبی
پیشین:
کلیسا تأسیس شد		 انتان لاوی کاهن اعظم کلیسای شیطان
۱۹۹۷–۱۹۶۶		 پسین:
بلانچ بارتون (موبده اعظم)
پیشین:
بلانچ بارتون (موبده اعظم)		 بلانچ بارتون موبده اعظم کلیسای شیطان
۱۹۹۷–۲۰۰۱		 پسین:
پیتر گیلمور (کاهن اعظم)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.