گیاهان گوشتی

دقت شود با کاکتوس اشتباه گرفته نشود. تقریباً همه کاکتوس‌ها گیاه گوشتی (Succulent plant) هستند، اما همه گیاهان گوشتی کاکتوس نیستند.

گیاهان گوشتی، مانند این صبر زرد، آب را در برگ‌های گوشتی ذخیره می‌کنند.

در گیاه‌شناسی، گیاهان آبدار یا گیاهان شیره‌دار (Succulent plant) که به آنها گیاهان گوشتی نیز گفته می‌شود، گیاهانی هستند که قسمت‌هایی از آنها ضخیم، گوشتی و محکم شده است، معمولاً برای نگهداری آب در اقلیم خشک یا شرایط خاک سازگار شده‌اند. این مشخصه‌ای است که به طور علمی برای تعریف بیشتر خانواده‌ها و جنس گیاهان استفاده نمی‌شود زیرا غالباً فقط در سطح تک گونه‌ها می‌تواند به عنوان یک مشخصه دقیق مورد استفاده قرار گیرد.

کلمه ساکولنت (Succulent) از کلمه لاتین sucus به معنی آب‌میوه یا شیره گرفته شده است. گیاهان گوشتی ممکن است آب را در ساختارهای مختلف مانند برگ و ساقه ذخیره کنند. برخی از تعاریف همچنین شامل ریشه است، بنابراین Geophytes که با مرگ دوباره به اندام‌های ذخیره‌سازی زیرزمینی، زنده می‌مانند به عنوان ساکولنت در نظر گرفته می‌شوند. در استفاده باغبانی، اصطلاح گیاه گوشتی گاهی اوقات به گونه‌ای به کار می‌رود که گیاهانی را که گیاه‌شناسان آنها را مانند گیاهان گوشتی می‌دانند مانند کاکتوس‌ها، حذف می‌کند. گیاهان گوشتی به دلیل ظاهر چشمگیر و غیرمعمول و همچنین توانایی رشد با حداقل مراقبت، غالباً به عنوان گیاهان زینتی پرورش می‌یابند.

بسیاری از خانواده‌های گیاهی دارای چندین گونه گیاه گوشتی هستند (بیش از ۲۵ خانواده گیاهی). در بعضی از خانواده‌ها مانند، گل‌نازیان (Crassulaceae)، کاکتوس (Cactaceae) و علف‌فرشیان (Aizoaceae)، بیشتر گونه‌ها گیاهان گوشتی هستند. زیستگاه این گیاهان نگهدارنده آب غالباً در مناطقی با دمای بالا و بارندگی کم نظیر بیابان‌ها است. گیاهان گوشتی توانایی بهره بردن از منابع محدود آب مانند مه و شبنم را دارند که باعث می‌شود بتوانند در محیط زیست حاوی منابع کمیاب آب زنده بمانند.

تعریف

مرکز گیاه گوشتی شب‌یار مارپیچی (Aloe polyphylla)

طبق تعریف، گیاهان آبدار گیاهانی مقاوم در برابر خشک‌سالی هستند که در آنها برگ، ساقه و یا ریشه‌ها با توسعه بافت ذخیره‌کننده آب، گوشتی‌تر از معمول می‌شوند. منابع دیگر ریشه‌ها را از این تعریف محروم می‌کنند، مانند تعریف "گیاهی با ساقه‌های ضخیم، گوشتی و متورم و یا برگ سازگار با محیط‌های خشک". این تفاوت بر رابطه بین گیاهان آبدار و Geophytes تأثیر میگذارد، گیاهانی که در فصول نامساعد به عنوان جوانه روی اندام زیرزمینی زنده می‌مانند. این اندام‌های زیرزمینی، مانند پیاز، تجه و غده، غالباً گوشتی با بافتهای ذخیره کننده آب هستند. بنابراین اگر ریشه‌ها در این تعریف گنجانده شوند، بسیاری از Geophytes به عنوان گیاهان آبدار طبقه‌بندی می‌شوند. گیاهان سازگار با زندگی در محیط های خشک مانند گیاهان آب‌دار، گیاه خشکی‌زی (Xerophytes) نامیده می‌شوند. با این حال، همه گیاه خشکی‌زی گیاه آب‌دار نیستند، زیرا روش‌های دیگری نیز برای سازگاری با کمبود آب وجود دارد، برای نمونه، با ایجاد برگ‌های کوچک که ممکن است لوله شوند یا برگ‌های چرمی به جای برگ‌های گوشتی. همه گیاهان گوشتی نیز خشکی‌زی نیستند، زیرا گیاهانی مانند Crassula helmsii هم آب‌دار و هم آبزی هستند.

برخی از کسانی که به عنوان سرگرمی گیاهان گوشتی پرورش می‌دهند ممکن است این اصطلاح را به روشی متفاوت از گیاه‌شناسان به کار برند. در استفاده باغبانی، اصطلاح گیاه گوشتی به‌طور منظم کاکتوس‌ها را حذف می‌کند. برای نمونه، کتاب سه جلدی گیاهان آبدار نوشته Jacobsen شامل کاکتوس‌ها نیست. بسیاری از كتاب‌ها که کشت این گیاهان را پوشش می‌دهند، "كاكتوس‌ها و گیاهان آب‌دار" را برای عنوان یا بخشی از عنوان بیان می‌کنند. با این حال، در اصطلاحات گیاه‌شناسی، کاکتوس‌ها گیاه گوشتی هستند، اما برعکس نیست زیرا بسیاری از گیاهان آبدار کاکتوس نیستند. کاکتوس‌ها دارای خارهای واقعی هستند و فقط در دنیای جدید (نیم‌کره غربی) ظاهر می‌شوند و از طریق فرگشت موازی، گیاهان شبیه به هم در خانواده‌های گیاهی کاملا متفاوت در دنیای قدیم و بدون خار فرگشت یافته و ساختار اندامی متمایز یافته‌اند.

تفاوت اصلی کاکتوس‌ها با سایر گیاهان گوشتی، وجود توپچه (Areole) است. سایر گیاهان آب‌دار با وجود داشتن خار (در برخی گونه‌ها) فاقد توپچه هستند.[1][2]

یک مشکل دیگر برای شناسایی عمومی این است که خانواده‌های گیاهی (جنس) شامل هر دو نوع گیاه گوشتی و غیرگوشتی هستند. در بسیاری از جنس‌ها و خانواده‌ها از گیاهانی با برگهای نازک و ساقه های طبیعی تا آنهایی که برگ یا ساقه کاملاً ضخیم و گوشتی دارند، یک درجه‌بندی مداوم وجود دارد، بنابراین ویژگی آب‌دار برای تقسیم گیاهان به جنس و خانواده بی‌معنی می‌شود. منابع مختلف ممکن است یک گونه را متفاوت طبقه‌بندی کنند.

باغبانان معمولاً از قراردادهای تجاری پیروی می‌کنند و ممکن است سایر گروه‌های گیاهان مانند آناناسیان را که از نظر علمی گیاه گوشتی محسوب می‌شوند را کنار بگذارند. تعریف عملی باغبانی تبدیل شده است به "یک گیاه آب‌دار هر گیاه کویری است که یک جمع کننده گیاه آب‌دار آرزو دارد رشد دهد"، بدون در نظر گرفتن طبقه‌بندی علمی. عرضه تجاری گیاهان آبدار مواردی را ارائه می‌دهد که مشتریان معمولاً آنها را شناسایی می‌کنند. گیاهانی که از نظر تجاری بعنوان "گیاه گوشتی" ارائه می‌شوند، کمتر شامل Geophytes که اندام ذخیره متورم کاملاً زیرزمینی دارند می‌شوند، اما شامل گیاهانی که دارای تنه خرمایی و متورم در سطح خاک است و از ساقه یا ریشه یا هر دو تشکیل شده است می‌شوند.

ظاهر

مجموعه‌ای از گیاهان گوشتی، از جمله کاکتوس‌ها، از باغ گیاه‌شناسی Jardin botanique d'Èze در فرانسه

ذخیره آب اغلب به گیاهان آب‌دار شکل متورم یا گوشتی بیشتری نسبت به گیاهان دیگر می‌دهد، مشخصه‌ای برای گیاهان گوشتی. گیاهان گوشتی علاوه بر آب‌دار بودن، از سایر ویژگی‌های صرفه‌جویی در مصرف آب نیز برخوردار هستند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • متابولیسم اسید کراسولاسه (CAM) برای به حداقل رساندن اتلاف آب
  • برگ‌های غایب، کاهش یافته یا استوانه‌ای تا کروی
  • کاهش تعداد روزنه‌ها
  • ساقه‌ها بیشتر از برگ‌ها به عنوان پایگاه اصلی فتوسنتز انتخاب می‌شوند
  • شکل رشد جمع و جور، کاهش یافته، کوسن مانند، ستونی یا کروی
  • دنده‌ها گیاه را قادر به افزایش حجم گیاه و کاهش سطح ناحیه رو به آفتاب می‌کنند
  • سطح خارجی مومی، مویی یا خاردار برای ایجاد یک ریز زیستگاه مرطوب در اطراف گیاه، که باعث کاهش حرکت هوا در نزدیکی سطح گیاه می‌شود و در نتیجه از دست دادن آب را کاهش داده و سایه ایجاد می‌کند
  • ریشه‌های بسیار نزدیک به سطح خاک، بنابراین آنها قادر به گرفتن رطوبت از رگبارهای بسیار کوتاه یا حتی از شبنم سنگین هستند
  • توانایی گوشتالو ماندن و پر آب بودن حتی در دمای داخلی بالا (۵۲ درجه سانتیگراد یا ۱۲۶ درجه فارنهایت)
  • پوستک خارجی بسیار غیر قابل نفوذ
  • مواد لیزآب، که به میزان زیادی آب را در خود نگه می‌دارند

زیستگاه

به غیر از قطب جنوب، گیاهان گوشتی را می‌توان در هر قاره یافت. در حالی که معمولاً تصور می‌شود بیشتر گیاهان گوشتی از مناطق خشک مانند استپ‌ها، نیمه‌بیابان‌ها و بیابان‌ها به دست می‌آیند، خشک‌ترین مناطق جهان زیستگاه‌های مناسبی برای گیاهان گوشتی ایجاد نمی‌کنند. استرالیا، خشک‌ترین قاره مسکونی جهان، به دلیل خشک‌سالی های مکرر و طولانی مدت تعداد بسیار کمی ساکولنت بومی را میزبانی می‌کند. حتی آفریقا، قاره‌ای که بومی‌ترین گیاهان گوشتی را در خود جای داده است، میزبان بسیاری از گیاهان در خشک‌ترین مناطق آن نیست. در حالی که گیاهان گوشتی در این شرایط سخت قادر به رشد نیستند، اما در شرایطی که برای سایر گیاهان قابل سکونت نیستند، می‌توانند رشد کنند. در حقیقت، بسیاری از گیاهان گوشتی در شرایط خشک قادر به رشد و نمو هستند و برخی از آنها بسته به محیط و خودسازگاری تا دو سال بدون آب دوام می‌آورند. گاهی اوقات، گیاهان گوشتی ممكن است به صورت گیاه هوازی ظاهر شوند و روی گیاهان دیگر با تماس محدود یا بدون تماس با زمین رشد کنند و به توانایی ذخیره آب و به دست آوردن مواد مغذی از طریق دیگر وابسته هستند. این موقعیت مناسب در تیلاندزیا دیده می‌شود. گیاهان گوشتی به عنوان ساکنان کناره دریا و دریاچه‌های خشک که در حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی محلول هستند که برای بسیاری از گونه‌های گیاهی دیگر کشنده هستند نمایان می‌شوند. گیاهان گوشتی در گلدان با کمترین مراقبت در اکثر محیط‌های داخلی قادر به رشد هستند.

خانواده‌ها و تیره‌ها

تقریباً شصت خانواده مختلف گیاهی وجود دارد که حاوی ساکولنت هستند. راسته‌های گیاهی، خانواده‌ها و جنس‌هایی که گونه‌های آبدار در آنها وجود دارد در زیر ذکر شده است.

Order Alismatales

  • Araceae: Zamioculcas

Order Apiales

  • Apiaceae: Azorella, Crithmum
  • Araliaceae: Cussonia

Order Asparagales

  • Amaryllidaceae (geophytes): Amaryllis, Boophane, Clivia, Crinum, Cryptostephanus, Cyrtanthus, Haemanthus, Rauhia, Scadoxus, Stenomesson
  • Asparagaceae
    • Agavoideae: Agave, Beschorneria, Dracaena, Furcraea, Hesperaloe, Hesperoyucca, Manfreda, Polianthes, Yucca
    • Lomandroideae: Cordyline
    • Nolinoideae: Beaucarnea, Calibanus, Dasylirion, Nolina, Sansevieria
    • Scilloideae (Hyacinthaceae): Albuca, Bowiea, Daubenya, Drimia, Eucomis, Lachenalia, Ledebouria, Massonia, Ornithogalum, Scilla, Urginea, Veltheimia
  • Doryanthaceae: Doryanthes
  • Orchidaceae: Acampe, Aerangis, Ansellia, Bolusiella, Bulbophyllum, Cirrhopetalum, Calanthe, Cyrtorchis, Eulophia, Liparis, Oberonia, Oeceoclades, Polystachya, Tridactyle, Vanilla
  • Asphodelaceae
    • subfamily Asphodeloideae: Aloe (succulents and succulent geophytes), Astroloba, Tulista, × Astrolista, Bulbine (succulent geophytes, succulents, and geophytes), Bulbinella (geophyte), Chortolirion (succulent geophytes), Gasteria, Haworthia, Trachyandra (succulent geophytes and succulents),
    • subfamily Xanothorrhoeoidae: Xanthorrhoea

Order Asterales

  • Asteraceae: Arctotheca, Baeriopsis, Chrysanthemoides, Coulterella, Crassocephalum, Didelta, Emilia, Eremothamnus, Gymnodiscus, Gynura, Hillardiella (geophyte), Lopholaena, Monoculus, Nidorella, Osteospermum, Othonna (succulents and succulent geophytes), Phaneroglossa, Poecilolepis, Polyachyrus, Pteronia, Senecio, Solanecio,Tripteris
  • Campanulaceae: Brighamia

Order Brassicales

  • Brassicaceae: Heliophila, Lepidium
  • Capparidaceae: Maerua
  • Caricaceae: Carica, Jacarathia
  • Moringaceae: Moringa

Order Caryophyllales

  • Aizoaceae: Corbichonia, Gisekia, Herreanthus, Limeum, Ophthalmophyllum, Saphesia
    • subfamily Aizooideae: Acrosanthes, Aizoanthemum, Aizoon, Galenia, Gunniopsis, Plinthus, Tetragonia
    • subfamily Mesembryanthemoideae (syn. Mesembryanthemaceae): Aptenia, Aridaria, Aspazoma, Brownanthus, Calamophyllum, Caulipsilon, Conophytum, Dactylopsis, Erepsia, Hameria, Hartmanthus, Hymenogyne, Marlothistela, Mesembryanthemum, Phiambolia, Phyllobolus, Prenia, Psilocaulon, Ruschiella, Sarozona, Sceletium, Synaptophyllum
    • subfamily Ruschioideae:
      • tribe Apatesieae: Apatesia, Carpanthea, Caryotophora, Conicosia, Hymenogyne, Saphesia, Skiatophytum
      • tribe Dorotheantheae: Aethephyllum Cleretum Dorotheanthus
      • tribe Ruschiae: Acrodon, Aloinopsis, Amphibolia, Antegibbaeum, Antimima, Arenifera, Argyroderma, Astridia, Bergeranthus, Bijlia, Braunsia, Brianhuntleya, Carpobrotus, Carruanthus, Cephalophyllum, Cerochlamys, Chasmatophyllum, Cheiridopsis, Circandra, Conophytum, Corpuscularia, Cylindrophyllum, Delosperma, Dicrocaulon, Didymaotus, Dinteranthus, Diplosoma, Disphyma, Dracophilus, Drosanthemum, Eberlanzia, Ebracteola, Enarganthe, Erepsia, Esterhuysenia, Faucaria, Fenestraria, Frithia, Gibbaeum, Glottiphyllum, Hallianthus, Hereroa, Ihlenfeldtia, Imitaria, Jacobsenia, Jensenobotrya, Jordaaniella, Juttadinteria, Khadia, Lampranthus, Lapidaria (plant), Leipoldtia, Lithops, Machairophyllum, Malephora, Mestoklema, Meyerophytum, Mitrophyllum, Monilaria, Mossia, Muiria, Namaquanthus, Namibia, Nananthus, Nelia, Neohenricia, Octopoma, Odontophorus, Oophytum, Ophthalmophyllum, Orthopterum, Oscularia, Ottosonderia, Pleiospilos, Polymita, Psammophora, Rabiea, Rhinephyllum, Rhombophyllum, Ruschia, Ruschianthemum, Ruschianthus, Schlechteranthus, Schwantesia, Scopelogena, Smicrostigma, Stayneria, Stoeberia, Stomatium Tanquana Titanopsis, Trichodiadema, Vanheerdea, Vanzijlia, Vlokia, Wooleya, Zeuktophyllum
    • subfamily Sesuvioideae: Cypselea, Sesuvium, Trianthema, Tribulocarpus, Zaleya
  • Amaranthaceae:
    • subfamily Amaranthoideae: Arthraerva
    • subfamily Chenopodioideae (family Chenopodiaceae):) Atriplex, Chenopodium, Dissocarpus, Einadia, Enchylaena, Eremophea, Halopeplis, Maireana, Malacocera, Neobassia, Osteocarpum, Rhagodia, Roycea, Halosarcia, Salicornia, Salsola, Sarcocornia, Sclerochlamys, Sclerolaena, Suaeda, Tecticornia, Threlkeldia
  • Basellaceae: Anredera, Basella
  • Cactaceae: Acanthocalycium, Acanthocereus, Ariocarpus, Armatocereus, Arrojadoa, Arthrocereus, Astrophytum, Austrocactus, Aztekium, Bergerocactus, Blossfeldia, Brachycereus, Browningia, Brasilicereus, Calymmanthium, Carnegiea, Cephalocereus, Cephalocleistocactus, Cereus, Cintia, Cipocereus, Cleistocactus, Coleocephalocereus, Copiapoa, Corryocactus, Coryphantha, Dendrocereus, Denmoza, Discocactus, Disocactus, Echinocactus, Echinocereus, Echinopsis, Epiphyllum, Epithelantha, Eriosyce, Escobaria, Escontria, Espostoa, Espostoopsis, Eulychnia, Facheiroa, Ferocactus, Frailea, Geohintonia, Gymnocalycium, Haageocereus, Harrisia, Hatiora, Hylocereus, Jasminocereus, Lasiocereus, Leocereus, Lepismium, Leptocereus, Leuchtenbergia, Lophophora, Maihuenia, Malacocarpus, Mammillaria, Mammilloydia, Matucana, Melocactus, Micranthocereus, Mila, Monvillea, Myrtillocactus, Neobuxbaumia, Neolloydia, Neoraimondia, Neowerdermannia, Obregonia, Opuntia, Oreocereus, Oroya, Ortegocactus, Pachycereus, Parodia, Pediocactus, Pelecyphora, Peniocereus, Pereskia, Pereskiopsis, Pilosocereus, Polaskia, Praecereus, Pseudoacanthocereus, Pseudorhipsalis, Pterocactus, Pygmaeocereus, Quiabentia, Rauhocereus, Rebutia, Rhipsalis, Samaipaticereus, Schlumbergera, Sclerocactus, Selenicereus, Stenocactus, Stenocereus, Stephanocereus, Stetsonia, Strombocactus, Tacinga, Thelocactus,Trichocereus Turbinicarpus, Uebelmannia, Weberbauerocereus, Weberocereus, Yungasocereus
  • Didiereaceae: Alluaudia, Alluaudiopsis, Decaria, Didierea
  • Molluginaceae: Hypertelis
  • Phytolaccaceae: Phytolacca
  • Portulacaceae: Amphipetalum, Anacampseros, Avonia, Calyptrotheca, Ceraria, Cistanthe, Calandrinia, Dendroportulaca, Grahamia, Lewisia, Parakeelya, Portulaca, Portulacaria, Schreiteria, Talinella, Talinum

Order Commelinales

  • Commelinaceae: Aneilema, Callisia, Cyanotis, Tradescantia, Tripogandra

Order Cornales

  • Loasaceae: Schismocarpus

Order Cucurbitales

  • Begoniaceae: Begonia
  • Cucurbitaceae: Acanthosicyos, Apodanthera, Brandegea, Cephalopentandra, Ceratosanthes, Citrullus, Coccinia, Corallocarpus, Cucumella, Cucumis, Cucurbita, Cyclantheropsis, Dactyliandra, Dendrosicyos, Doyera, Eureindra, Fevillea, Gerrandanthus, Gynostemma, Halosicyos, Ibervilla, Kedostris, Lagenaria, Marah, Momordica, Neoalsomitra, Odosicyos, Parasicyos, Syrigia, Telfairia, Trochomeria, Trochomeriopsis, Tumamoca, Xerosicyos, Zehneria, Zygosicyos

Order Dioscoreales

  • Dioscoreaceae: Dioscorea

Order Ericales

  • Balsaminaceae: Impatiens
  • Ericaceae: Sphyrospermum
  • Fouquieriaceae: Fouquieria

Order Fabales

  • Fabaceae: Delonix, Dolichos, Erythrina, Lotononis, Neorautanenia, Pachyrhizus, Tylosema

Order Gentianales

  • Apocynaceae: Adenium, Mandevilla, Pachypodium, Plumeria
    • subfamily Asclepiadoideae (syn. Asclepiadaceae): Absolmsia, Australluma, Aspidoglossum, Aspidonepsis, Baynesia, Brachystelma, Ceropegia, Chlorocyathus, Cibirhiza, Cordylogyne, Cynanchum, Dischidia, Dischidiopsis, Duvaliandra, Eustegia, Fanninia, Fockea, Glossostelma, Hoya, Ischnolepis, Lavrania, Marsdenia, Miraglossum, Odontostelma, Ophionella, Orbeanthus, Pachycarpus, Parapodium, Periglossum, Petopentia, Raphionacme, Riocreuxia, Sarcorrhiza, Schizoglossum, Schlechterella, Stathmostelma, Stenostelma, Stomatostemma, Trachycalymma, Trichocaulon, Tylophora, Woodia, Xysmalobium
      • tribe Asclepiadeae:
        • subtribe Asclepiadne: Asclepias,
        • subtribe Cynanchinae: Sarcostemma,
        • subtribe Gonolobinae: Matelea,
      • tribe Maxillarieae:
        • subtribe Lycastinae: Rudolfiella
      • tribe Stapelieae: Angolluma, Caralluma, Desmidorchis, Duvalia, Echidnopsis, Edithcolea, Frerea, Hoodia, Huernia, Huerniopsis, Larryleachia, Notechidnopsis, Orbea (plant), Orbeopsis, Piaranthus, Pachycymbium, Pectinaria, Pseudolithos, Pseudopectinaria, Quaqua, Rhytidocaulon, Stapelia, Stapelianthus, Stapeliopsis, Tavaresia, Tridentea, Tromotriche, Whitesloanea
    • subfamily Periplocoideae:
      • tribe Cryptolepideae: Cryptolepis
  • Rubiaceae: Anthorrhiza, Anthospermum, Hydnophytum, Hydrophylax, Myrmecodia, Myrmephytum, Phylohydrax, Squamellaria

Order Geraniales

  • Geraniaceae: Monsonia, Pelargonium (succulents and geophytes), Sarcocaulon

Order Lamiales

  • Gesneriaceae: Aeschynanthus, Alsobia, Chirita, Codonanthe, Columnea, Nematanthus, Sinningia, Streptocarpus
  • Lamiaceae: Aeollanthus, Dauphinea, Perrierastrum, Plectranthus, Rotheca, Solenostemon, Tetradenia, Thorncroftia
  • Lentibulariaceae
  • Pedaliaceae: Holubia, Pterodiscus, Sesamothamnus, Uncarina

Order Malpighiales

  • Euphorbiaceae: Cnidoscolus, Euphorbia, Jatropha, Monadenium, Pedilanthus, Phyllanthus, Synadenium
  • Passifloraceae: Adenia
  • Phyllanthaceae: Phyllanthus

Order Malvales

  • Cochlospermaceae
  • Malvaceae: Adansonia, Cavanillesia, Ceiba, Pseudobombax
    • subgroup Sterculiaceae: Brachychiton, Sterculia

Order Myrtales

  • Melastomataceae: Medinilla

Order Oxalidales

  • Oxalidaceae (geophytes): Oxalis

Order Piperales

  • Piperaceae: Peperomia

Order Poales

  • Bromeliaceae: Abromeitiella, Aechmea, Ananas, Catopsis, Connellia, Dyckia, Hechtia, Neoregelia, Puya, Tillandsia, Vriesea
  • Poaceae: Dregeochloa

Order Ranunculales

  • Menispermaceae: Chasmanthera, Stephania, Tinospora

Order Rosales

  • Moraceae: Dorstenia, Ficus
  • Urticaceae: Laportea, Obetia, Pilea, Pouzolzia, Sarcopilea

Order Santalales

  • Loranthaceae: Actinanthella, Agelanthus, Erianthemum, Helixanthera, Moquiniella, Oncocalyx, Pedistylis, Plicosepalus, Septulina, Tapinanthus, Vanwykia
  • Viscaceae(syn. Santalaceae): Viscum

Order Sapindales

  • Anacardiaceae: Operculicaria, Pachycormus
  • Burseraceae: Boswellia, Bursera, Commiphora
  • Meliaceae: Entandrophragma
  • Sapindaceae: Erythrophysa

Order Saxifragales

  • Crassulaceae: Adromischus, Aeonium, Aichryson, Cotyledon, Crassula, Cremnophila, Dudleya, Echeveria, Graptopetalum, Greenovia, Hylotelephium, Kalanchoe, Kungia, Lenophyllum, Meterostachys, Monanthes, Mucizonia, Orostachys, Pachyphytum, Perrierosedum, Petrosedum, Phedimus, Pistorinia, Prometheum, Pseudosedum, Rhodiola, Rosularia, Sedella, Sedum, Sempervivum, Sinocrassula, Thompsonella, Tylecodon, Umbilicus, Villadia
  • Saxifragaceae

Order Solanales

  • Convolvulaceae: Ipomoea, Merremia, Stictocardia, Turbina (plant)
  • Solanaceae: Nolana

Order Vitales

  • Vitaceae: Cissus, Cyphostemma

Order Zygophyllales

  • Zygophyllaceae: Augea, Seetzenia, Zygophyllum

(unplaced order)* Boraginaceae: Heliotropium (unplaced order)* Icacinaceae: Pyrenacantha (geophyte)

There also are some succulent gymnosperms:

Order Pinales

  • Cheirolepidiaceae:

Frenelopsis, Pseudofrenelopsis, Suturovagina, Glenrosa

برای برخی از خانواده‌ها و زیرخانواده‌ها، بیشتر اعضا گیاه گوشتی هستند. برای نمونه Cactaceae ،Agavoideae ،Aizoaceae و Crassulaceae. جدول زیر تعداد گونه‌های آبدار موجود در برخی از خانواده‌ها و محل زندگی بومی آنها را نشان می‌دهد.

Distribution Modified parts Succulent # Family or subfamily
North and Central America Leaf 300 Agavoideae
The Americas Stem (root, leaf) 1600 Cactaceae
Worldwide Leaf (root) 1300 Crassulaceae
Southern Africa, Australia Leaf 2000 Aizoaceae
Africa, Arabia, India, Australia Stem 500 Apocynaceae
Africa, Madagascar, Australia Leaf 500+ Asphodelaceae
Madagascar (endemic) Stem 11 Didiereaceae
Australia, Africa, Madagascar, Asia, the Americas, Europe Stem or leaf or root > 1000 Euphorbiaceae
The Americas, Australia, Africa Leaf and stem ~500 Portulacaceae
Worldwide, except Antarctica Leaf 4, maybe more Cheirolepidiaceae

زراعت

گیاهان گوشتی به دلیل جذابیت و سهولت مراقبت، به عنوان گیاهان آپارتمانی مورد علاقه هستند. اگر گلدان مناسب باشد، گیاهان گوشتی برای زنده ماندن در خانه به نگهداری کمی نیاز دارند. اینها گیاهان خانگی بسیار سازگاری هستند و در طیف وسیعی از شرایط داخلی رشد می‌کنند. برای اکثر دارندگان گیاهان، آبیاری بیش از حد و عفونت‌های مربوط به آن دلیل اصلی مرگ در گیاهان گوشتی است.

گیاهان گوشتی را می‌توان با روش‌های مختلف تکثیر کرد. متداول‌ترین نوع آن ازدیاد رویشی است. این شامل قلمه‌هایی است که چندین سانت ساقه با برگ بریده می‌شود و پس از بهبود، یک پینه تولید می شود. بعد از یک هفته یا بیشتر، ریشه‌ها ممکن است رشد کنند. روش دوم تقسیم‌بندی شامل جدا کردن توده ریشه و ساقه بیش از حد رشد یافته است. روش سوم تکثیر با برگ است که باید اجازه داد پینه تشکیل شود. در طی این روش، یک برگ پایینی اغلب با پیچاندن یا برش از گیاه کاملاً برداشته می‌شود. سپس برگ خشک شده و پینه تشکیل می‌شود که مانع از جذب رطوبت زیاد برگ شده و در نتیجه از پوسیدگی آن جلوگیری می‌شود. این روش برای تولید ریشه‌های سالم که در نهایت باعث ایجاد گیاهان جدید می‌شود، معمولاً چند هفته طول می‌کشد. تکثیر رویشی می‌تواند با توجه به گونه‌های مختلف متفاوت باشد.

مشکلات خاص

لکه‌های قهوه ایی خشک

دلیل آن آبیاری ناکافی است. باید به یاد داشت که گیاهان گوشتی در تابستان به آب فراوان نیاز دارند.

ساقه، دراز و بد شکل است

دلیل آن، آبیاری در زمستان یا کمبود نور در تابستان است. گاهی گلدان بچرخانید تا رشد گیاهان یک نواخت شود.

برگها پژمرده و بی‌رنگ اند

دلیل آن آبیاری بیش از اندازه در زمستان است.

لکه‌های قهوه ایی نرم

گیاه به بیماری لکه برگی دچار است. با افزودن قارچ کش‌های سیستمیک، آبیاری کنید. تهویه گیاهان ضرورت دارد.

پایه گیاه می‌پوسد و ساقه می‌میرد

گیاه دچار بیماری پوسیدگی پایه ناشی از رطوبت زیاد در زمستان است. از قسمتهای بالای گیاه برای تکثیر استفاده و در زمستان از آبیاری زیاد پرهیز کنید.

ریزش ناگهانی برگ

دلیل این مسئله آبیاری با آب خیلی سرد است. از این پس با آب ولرم آبیاری کنید. احتمال دیگر ناکافی بودن آبیاری در تابستان است.[3]

منابع

  1. Anderson, Edward F. , The Cactus Family, Pub: Timber Press 2001
  2. Gordon Rowley - What is an Areole ? http://www.bcss.org.uk/areole.pdfبایگانی‌شده در ۲۰۰۸-۰۸-۲۰ توسط Wayback Machine
  3. دی. جی. هسایون. راهنمای نگهداری گیاهان آپارتمانی. ترجمهٔ محمدرضا داهی. شرکت انتشارات فنی ایران. ص. ۲۱۹. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۸۹-۴۳۳-۷.
  • Anderson, Miles (1999), Cacti and Succulents: Illustrated Encyclopedia, Oxford: Sebastian Kelly, ISBN 978-1-84081-253-4
  • Hecht, Hans (1994), Cacti & Succulents (p/b ed.), New York: Sterling, ISBN 978-0-8069-0549-5

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گیاهان گوشتی موجود است.
معنای succulent را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.