اکتینیم

آکتینیوم (به انگلیسی: Actinium) با نماد AC از عناصر شیمیایی پرتوزا با نماد Ac و عدد اتمی ۸۹ است. اکتینیم از واژه یونانی aktis به معنی پرتو گرفته شده‌است. این عنصر به صورت طبیعی در کانی‌های اورانیوم از جمله پیچبلند یافت می‌شود و ۱۵۰ بار پرتوزاتر از رادیم است. این عنصر در خالص به رنگ نقره‌ای-خاکستری است. اکتینیم می‌تواند در اثر فروپاشی فرانسیم و هلیم را به وجود آورد.[1]

اکتینیم، 89Ac
اکتینیم
تلفظ/ækˈtɪniəm/ (ak-TIN-ee-əm)
ظاهرنقرهy
عدد جرمی227 (پایدارترین ایزوتوپ)
اکتینیم در جدول تناوبی
La

Ac

Ute
رادیماکتینیمتوریم
عدد اتمی (Z)89
گروهگروه ۳
دورهدوره 7
بلوکبلوک-f
دسته Actinide
آرایش الکترونی[Rn] 6d1 7s2
2, 8, 18, 32, 18, 9, 2
ویژگی‌های فیزیکی
فاز در STPجامد
نقطه ذوب(circa) 1323 K (1050 °C, 1922 °F)
نقطه جوش3471 K (3198 °C, 5788 °F)
چگالی (near r.t.)10 g/cm3
حرارت همجوشی14 kJ/mol
آنتالپی تبخیر 400 kJ/mol
ظرفیت حرارتی مولی27.2 J/(mol·K)
ویژگی‌های اتمی
عدد اکسایش+3 (a strongly basic اکسید)
الکترونگاتیویمقیاس پائولینگ: 1.1
انرژی یونش
  • 1st: 499 kJ/mol
  • 2nd: 1170 kJ/mol
شعاع کووالانسی pm 215
Color lines in a spectral range
خط طیف نوری اکتینیم
دیگر ویژگی ها
ساختار بلوری (fcc)
رسانندگی گرمایی12 W/(m·K)
رسانش مغناطیسیno data
شماره ثبت سی‌ای‌اس7440-34-8
ایزوتوپ‌های اکتینیم
ایزوتوپ فراوانی نیمه‌عمر (t۱/۲) حالت فروپاشی محصول
225Ac syn 10 d α 5.935 221Fr
226Ac syn 29.37 h β 1.117 226Th
ε 0.640 226Ra
α 5.536 222Fr
227Ac 100% 21.773 y β 0.045 227Th
α 5.042 223Fr

تاریخچه

این عنصر در سال ۱۸۹۹ توسط شیمی‌دان فرانسوی آندره-لویس دبیرن کشف شد.[1]

خواص

  • عدد اتمی: ۸۹
  • جرم اتمی: ۲۲۷
  • نقطه ذوب: C° ۱۰۵۰
  • نقطه جوش: C° ۳۱۹۸
  • شعاع اتمی: Å ۱٫۱۱۹
  • ظرفیت: ۳
  • رنگ: نقره‌ای
  • حالت استاندارد: جامد
  • نام گروه: ۳

ترکیب‌ها

ایزوتوپ‌ها

ایزوتوپ ایجاد فروپاشی نیمه‌عمر
۲۲۱Ac ۲۳۲Th(d,9n)۲۲۵Pa(α)→۲۲۱Ac α ۵۲ ms
۲۲۲Ac ۲۳۲Th(d,8n)۲۲۶Pa(α)→۲۲۲Ac α ۵٫۰ s
۲۲۳Ac ۲۳۲Th(d,7n)۲۲۷Pa(α)→۲۲۳Ac α ۲٫۱ min
۲۲۴Ac ۲۳۲Th(d,6n)۲۲۸Pa(α)→۲۲۴Ac α ۲٫۷۸ hours
۲۲۵Ac ۲۳۲Th(n,γ)۲۳۳Th(β)→۲۳۳Pa(β)→۲۳۳U(α)→۲۲۹Th(α)→۲۲۵Ra(β)۲۲۵Ac α ۱۰ days
۲۲۶Ac ۲۲۶Ra(d,2n)۲۲۶Ac α, β
electron capture
۲۹٫۳۷ hours
۲۲۷Ac ۲۳۵U(α)→۲۳۱Th(β)→۲۳۱Pa(α)→۲۲۷Ac α, β ۲۱٫۷۷ years
۲۲۸Ac ۲۳۲Th(α)→۲۲۸Ra(β)→۲۲۸Ac β ۶٫۱۵ hours
۲۲۹Ac ۲۲۸Ra(n,γ)۲۲۹Ra(β)→۲۲۹Ac β ۶۲٫۷ min
۲۳۰Ac ۲۳۲Th(d,α)۲۳۰Ac β ۱۲۲ s
۲۳۱Ac ۲۳۲Th(γ,p)۲۳۱Ac β ۷٫۵ min
۲۳۲Ac ۲۳۲Th(n,p)۲۳۲Ac β ۱۱۹ s

کاربردها

از این عنصر می‌توان به عنوان منبع تولید نوترون استفاده کرد.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. چشر، جرارد (۱۳۹۱). جدول تناوبی عناصر(مندلیف). انتشارات شباهنگ. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۱۲۷-۸۲-۱.
  2. Farr, J (1961). "The crystal structure of actinium metal and actinium hydride". Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry. 18: 42. doi:10.1016/0022-1902(61)80369-2.
  3. Stites, Joseph G.; Salutsky, Murrell L.; Stone, Bob D. (1955). "Preparation of Actinium Metal". J. Am. Chem. Soc. 77 (1): 237–240. doi:10.1021/ja01606a085.
  4. Zachariasen, W. H. (1949). "Crystal chemical studies of the 5f-series of elements. XII. New compounds representing known structure types". Acta Crystallographica. 2 (6): 388. doi:10.1107/S0365110X49001016.
  5. Zachariasen, W. H. (1949). "Crystal chemical studies of the 5f-series of elements. VI. The Ce2S3-Ce3S4 type of structure". Acta Crystallographica. 2: 57. doi:10.1107/S0365110X49000126.
  6. Meyer, p. ۷۱
  7. Fried, Sherman; Hagemann, French; Zachariasen, W. H. (1950). "The Preparation and Identification of Some Pure Actinium Compounds". Journal of the American Chemical Society. 72 (2): 771. doi:10.1021/ja01158a034.
  8. Zachariasen, W. H. (1948). "Crystal chemical studies of the 5f-series of elements. I. New structure types". Acta Crystallographica. 1 (5): 265. doi:10.1107/S0365110X48000703.
  9. Meyer, pp. 87–88
  • ویکی‌پدیای انگلیسی

پیوند به بیرون

معنای اکتینیم را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اکتینیم موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.