تور دو فرانس ۲۰۱۰

تور دو فرانس ۲۰۱۰ نودوهفتمین دورهٔ مسابقات دوچرخه‌سواری تور دو فرانس بود که از ۳ تا ۲۵ ژوئیه برگزار شد. پرولوگ به مسافت ۸٫۹ کیلومتر در روتردام برگزار شد.[1] تور از سه کشور هلند، بلژیک و فرانسه گذر کرد و در شانزلیزه به پایان رسید.

تور دو فرانس ۲۰۱۰
2010 UCI World Ranking, race ۱۷ of ۲۶
مسیر تور دو فرانس ۲۰۱۰
جزئیات مسابقه
تاریخ ۳–۲۵ ژوئیه
مرحله ۲۰ + پرولوگ
مسافت ۳٬۶۴۲ کیلومتر (۲٬۲۶۳ مایل)
زمان قهرمان ۹۱:۵۹:۲۷"
عنوان‌داران
برنده  آلبرتو کونتادور اندی اشلک (LUX) (تیم ساکسو بانک)
دوم  دنیس منچوف ساموئل سانچز (ESP) (ایوسکالتل-ایوسکادی)
سوم  Jurgen Van den Broeck (BEL) (امگا فارما-لوتو)
امتیاز  آلساندرو پتاکی (ITA) (لامپره-فارنسه)
کوهستان  Anthony Charteau (FRA) (بی‌باکس بویگ تله‌کام)
جوانان  اندی اشلک (LUX) (تیم ساکسو بانک)
تیم تیم ریدیوشک

مسافت کلی تور، ۳٬۶۴۲ کیلومتر بود که شامل ۶۰٫۹ کیلومتر تایم تریل می‌شد. پس از پرولوگ، سه مرحلهٔ ابتدایی در هلند و بلژیک قرار داشت و در مسیرهایی مشابه کلاسیک‌های بهاره برگزار شد. این بخش شامل هفت قسمت سنگفرش به طول ۱۳٫۲ کیلومتر در مرحلهٔ ۳ بود. تور شامل شش مرحلهٔ کوهستانی بود که سه مرحلهٔ آن، پایان کوهستانی داشتند. همچنین دو مرحلهٔ نیمه‌کوهستانی طراحی شده‌بود. در صدمین سال قرار گرفتن پیرنه در مسیر تور، تأکید بر روی این رشته‌کوه بود و شامل دو سربالایی گردنه تورماله نیز می‌شد.[2]

ابتدا آلبرتو کونتادور برندهٔ تور شد؛ ولی پس از مدتی مثبت بودن دوپینگ او تأیید شد. پس از مجموعه‌ای از رخدادها طبق تصمیم دادگاه حکمیت ورزش در فوریهٔ ۲۰۱۲ عنوان کونتادور گرفته شد و اندی اشلک برندهٔ تور اعلام شد.[3] اشلک فاتح رده‌بندی رکابزن جوان نیز شد. آنتونی شارتو سلطان کوهستان شد و آلساندرو پتاکی برندهٔ پیراهن سبز رده‌بندی امتیازی شد.

تیم‌ها

۲۲ تیم دعوت به حضور در تور دو فرانس ۲۰۱۰ را پذیرفتند. شانزده تیم از تیم‌هایی بودند که بر اساس توافقنامه‌ای با اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری در سپتامبر ۲۰۰۸ انتخاب شدند و شامل دو تیم سابق پروتور نیز می‌شدند.[4] شش تیم دیگر از جمله چهار تیم پروتور که جایگاه تضمین‌شده نداشتند نیز دعوت به تور را پذیرفتند.[5]

تیم‌های راه‌یافته

تیم‌های دعوت شده

: تیم‌هایی که عضو پروتور نبودند

بخت‌های قهرمانی

پیش از آغاز مسابقه، کونتادور به عنوان بخت نخست قهرمانی شناخته می‌شد.[6] سایر بخت‌های قهرمانی، اندی اشلک، کدل ایونز و لانس آرمسترانگ بودند. گفته می‌شد که بخت قهرمانی آرمسترانگ بیش از حد واقعی تخمین زده شده‌است. آرمسترانگ در مسابقه‌ای دو روزه در کریتریوم انترناسیونال با کونتادور رقابت کرد و چهار دقیقه دیرتر از او مسابقه را به پایان رساند.[7]

مسیر و مراحل

نودوهفتمین دورهٔ تور دو فرانس شامل ۹ مرحلهٔ مسطح، ۶ مرحلهٔ کوهستانی (با سه پایان کوهستانی)، ۴ مرحلهٔ نیمه‌کوهستانی و ۲ تایم تریل انفرادی (شامل پرولوگ افتتاحیه در روتردام) بود.[2]

مشخصات و برندگان مراحل[8][9]
مرحله تاریخ مسیر مسافت نوع برنده
P ۳ ژوئیه روتردام (هلند) ۸٫۹ کیلومتر تایم تریل انفرادی  فابیان کانچلارا (SUI)
۱ ۴ ژوئیه روتردام به بروکسل (بلژیک) ۲۲۳ کیلومتر مرحله مسطح  آلساندرو پتاکی (ITA)
۲ ۵ ژوئیه بروکسل به اسپا (بلژیک) ۲۰۱ کیلومتر مرحله مسطح  Sylvain Chavanel (FRA)
۳ ۶ ژوئیه اوئانز (بلژیک) به آرنبرگ پورت دو اینو ۲۱۳ کیلومتر مرحله مسطح سنگفرش  تور هوشاود (NOR)
۴ ۷ ژوئیه کمبره به رنس ۱۵۳٫۵ کیلومتر مرحله مسطح  آلساندرو پتاکی (ITA)
۵ ۸ ژوئیه اپرنه به Montargis ۱۸۷ کیلومتر مرحله مسطح  مارک کاوندیش (GBR)
۶ ۹ ژوئیه Montargis به Gueugnon ۲۲۷ کیلومتر مرحله مسطح  مارک کاوندیش (GBR)
۷ ۱۰ ژوئیه Tournus به ایستگاه روزه ۱۶۵ کیلومتر مرحله نیمه‌کوهستانی  Sylvain Chavanel (FRA)
۸ ۱۱ ژوئیه ایستگاه روزه به Morzine-Avoriaz ۱۸۹ کیلومتر مرحله کوهستانی  اندی اشلک (LUX)
۱۲ ژوئیه Morzine-Avoriaz روز استراحت
۹ ۱۳ ژوئیه Morzine-Avoriaz به سن-ژان-دو-مورین ۲۰۴ کیلومتر مرحله کوهستانی  Sandy Casar (FRA)
۱۰ ۱۴ ژوئیه شامبری به گپ ۱۷۹ کیلومتر مرحله نیمه‌کوهستانی  Sérgio Paulinho (POR)
۱۱ ۱۵ ژوئیه Sisteron به Bourg-lès-Valence ۱۸۴ کیلومتر مرحله مسطح  مارک کاوندیش (GBR)
۱۲ ۱۶ ژوئیه بور-دو-پئاژ به ماند ۲۱۰ کیلومتر مرحله نیمه‌کوهستانی  جواکیم رودریگز (ESP)
۱۳ ۱۷ ژوئیه ردز به روول ۱۹۶ کیلومتر مرحله مسطح  الکساندر وینوکوروف (KAZ)
۱۴ ۱۸ ژوئیه روول به Ax 3 Domaines ۱۸۴ کیلومتر مرحله کوهستانی  Christophe Riblon (FRA)
۱۵ ۱۹ ژوئیه پامیه به بانیر-د-لوشون ۱۸۷ کیلومتر مرحله کوهستانی  توما ووکلر (FRA)
۱۶ ۲۰ ژوئیه بانیر-د-لوشون به پو ۱۹۹ کیلومتر مرحله کوهستانی  Pierrick Fédrigo (FRA)
۲۱ ژوئیه پو روز استراحت
۱۷ ۲۲ ژوئیه پو به گردنه تورماله ۱۷۴ کیلومتر مرحله کوهستانی  اندی اشلک (LUX)
۱۸ ۲۳ ژوئیه Salies-de-Béarn به بوردو ۱۹۸ کیلومتر مرحله مسطح  مارک کاوندیش (GBR)
۱۹ ۲۴ ژوئیه بوردو به Pauillac ۵۲ کیلومتر تایم تریل انفرادی  فابیان کانچلارا (SUI)
۲۰ ۲۵ ژوئیه لونژومو به پاریس (شانزلیزه) ۱۰۲ کیلومتر مرحله مسطح  مارک کاوندیش (GBR)
مجموع ۳۶۴۲ کیلومتر[10]

رده‌بندی نهایی
راهنما
نشان دهندهٔ برندهٔ رده‌بندی اصلی[11] نشان دهندهٔ برندهٔ رده‌بندی امتیازی[11]
نشان دهندهٔ برندهٔ رده‌بندی کوهستان[11] نشان دهندهٔ برندهٔ رده‌بندی رکابزن جوان[11]
نشان دهندهٔ برندهٔ رده‌بندی تیمی[11] نشان دهندهٔ برندهٔ جایزهٔ تهاجمی‌ترین رکابزن[11]

رده‌بندی اصلی
رده‌بندی اصلی نهایی (۱-۱۰)[8]
رتبه رکابزن تیم زمان
رد صلاحیت آلبرتو کونتادور (ESP)آستانه ۹۱:۵۸:۴۸
۱ اندی اشلک (LUX) تیم ساکسو بانک ۹۱:۵۹:۲۷
رد صلاحیت دنیس منچوف (RUS)رابوبانک+۱:۲۲
۲ ساموئل سانچز (ESP)ایوسکالتل-ایوسکادی + ۳:۰۱
۳ Jurgen Van den Broeck (BEL)امگا فارما-لوتو۶:۱۵+
۴مشخص نشد[12]
۵ Robert Gesink (NED)رابوبانک۸:۵۲+
۶ رایدر هشادال (CAN)گارمین–ترانزشنز۹:۳۶+
۷ جواکیم رودریگز (ESP)کاتیوشا۱۰:۵۸+
۸ Roman Kreuziger (CZE)لیکویگاس-دویمو۱۱:۱۵+
۹ کریس هورنر (USA) تیم ریدیوشک۱۱:۲۳+
۱۰ Luis Leon Sánchez (ESP)کز دیپارن۱۳:۴۲+

رده‌بندی امتیازی
رده‌بندی امتیازی نهایی (۱-۱۰)
رتبه رکابزن تیم امتیاز
۱  آلساندرو پتاکی (ITA) لامپره-فارنسه ۲۴۳
۲  مارک کاوندیش (GBR) تیم اچ‌تی‌سی-کلمبیا ۲۳۲
۳  تور هوشاود (NOR) سرویلو تست‌تیم ۲۲۲
۴  José Joaquín Rojas (ESP) کز دیپارن ۱۷۹
۵  Robbie McEwen (AUS) کاتیوشا ۱۷۹
۶  ادوالد بوئاسون هاگن (NOR) تیم اسکای ۱۶۱
۷  Sébastien Turgot (FRA) بی‌باکس بویگ تله‌کام ۱۳۵
۸  گرالد تسیولک (GER) تیم میلرام ۱۲۶
۹  Jürgen Roelandts (BEL) امگا فارما-لوتو ۱۲۴
۱۰  Lloyd Mondory (FRA) آژ۲آر–لا موندیال ۱۱۹

رده‌بندی کوهستان
رده‌بندی کوهستان نهایی (۱-۱۰)
رتبه رکابزن تیم امتیاز
۱  Anthony Charteau (FRA) بی‌باکس بویگ تله‌کام ۱۴۳
۲  Christophe Moreau (FRA) کز دیپارن ۱۲۸
۳  اندی اشلک (LUX) تیم ساکسو بانک ۱۱۶
رد صلاحیت  آلبرتو کونتادور (ESP) آستانه ۱۱۲
۴  دامیانو کونگو (ITA) لامپره-فارنسه ۹۹
۵  ساموئل سانچز (ESP) ایوسکالتل-ایوسکادی ۹۶
۶  Sandy Casar (FRA) فرانسیس دو ژو ۹۳
۷  Jérôme Pineau (FRA) کوئیک‌استپ ۹۲
۸  توما ووکلر (FRA) بی‌باکس بویگ تله‌کام ۸۲
۹  Pierrick Fédrigo (FRA) بی‌باکس بویگ تله‌کام ۷۲
۱۰  جواکیم رودریگز (ESP) کاتیوشا ۶۶

منابع
  1. "Rotterdam to host 2010 Tour start". BBC Sport. 20 November 2008. Retrieved 22 July 2009.
  2. "Race Review 2010 – The route". Tour de France. 14 October 2009. Archived from the original on 16 October 2009. Retrieved 14 October 2009.
  3. "CAS sanctions Contador with two year ban in clenbutorol case". Cyclingnews. Future Publishing Limited. 6 February 2012. Retrieved 6 February 2012.
  4. "2010 Tour de France Teams". 22 October 2009. Archived from the original on 31 December 2009. Retrieved 28 December 2009.
  5. "Tour de France wildcard place awarded to Team Sky". Cycling Weekly. 30 March 2010. Retrieved 22 July 2010.
  6. "TOUR DE FRANCE 2010: Favourites to win the 97th Tour – plus the British & Irish hopefuls". Daily Mail. London. 30 June 2010. Archived from the original on 3 July 2010. Retrieved 26 July 2010.
  7. Gifford, Bill (15 July 2010). "All Downhill From Here". Slate. Archived from the original on 22 July 2010. Retrieved 1 August 2010.
  8. "97ème Tour de France 2010" (به French). Mémoire du cyclisme. Archived from the original on 31 December 2012. Retrieved 24 September 2016.
  9. Zwegers, Arian. "Tour de France GC Top Ten". CVCC. Archived from the original on 10 June 2009. Retrieved 15 August 2011.
  10. "The history of the Tour de France – 2010". تور دو فرانس. A S O. Archived from the original on 10 October 2016. Retrieved 2 September 2016.
  11. ASO 2013, p. ۲۹.
  12. "Results - Cycling - Road 2010; Men Elite:Tour de France (FRA/HIS)". UCI. Archived from the original on 16 November 2012. Retrieved 11 July 2016.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.