جوجهاردک زشت
جوجهاردک زشت (به دانمارکی: Den grimme ælling؛ به انگلیسی: The Ugly Duckling) یکی از داستانهای شاه پریانی شاعر و نویسندهٔ به نام دانمارکی، هانس کریستین اندرسن است. جوجه اردکی در مزرعهای سر از تخم بیرون میآورد و به واسطهٔ زشتی اش مورد ریشخند و تمسخر هرروزهٔ دیگر حیوانات مزرعه قرار میگیرد، تا اینکه با رسیدن به سن بلوغ به قوی سپید زیبایی تبدیل میشود و شگفتی و شرمساری دیگر حیوانات را برمیانگیزد.
جوجه اردک زشت که کاملاً برخاسته از ذهن اندرسن بوده و وابستگیای به هیچ داستان عامیانه قدیمی ندارد، نخستین بار در ۱۱ نوامبر ۱۸۴۳ به همراه سه داستان دیگر از اندرسن در کپنهاگ دانمارک انتشار یافت و تحسین منتقدان را برانگیخت. همچنین اقتباسهایی در قالب اپرا، موزیکال، و فیلمهای پویانمایی از این داستان صورت گرفتهاست.
دکتر کلاریسا پینکو لا استس در کتاب زنانی که با گرگها دویدهاند در تحلیل این قصه میگوید: جوجه اردک قصه، نماد طبیعت وحش است که هرگاه در وضعیت اجباری محدود و محروم قرار میگیرد، بهطور غریزی برای بقای خود تلاش میکند. طبیعت وحش بهطور غریزی مقاومت میکند و تاب میآورد، گاهی با ظرافت تمام و گاهی بی ظرافت تمام اما به هر حال تاب میآورد.
ترجمه فارسی
نخستین ترجمهٔ فارسی این داستان را، علینقی وزیری در سال ۱۳۱۷ انجام دادهاست.[1]
منابع
- پارسی، لادن (۵ آوریل ۲۰۰۵). «کتابهای اندرسن در ایران از آغاز تا امروز». بیبیسی. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۰.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «The Ugly Duckling». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در December ۲۳ ۲۰۰۹.