جوجه‌اردک زشت

جوجه‌اردک زشت (به دانمارکی: Den grimme ælling؛ به انگلیسی: The Ugly Duckling) یکی از داستان‌های شاه پریانی شاعر و نویسندهٔ به نام دانمارکی، هانس کریستین اندرسن است. جوجه اردکی در مزرعه‌ای سر از تخم بیرون می‌آورد و به واسطهٔ زشتی اش مورد ریشخند و تمسخر هرروزهٔ دیگر حیوانات مزرعه قرار می‌گیرد، تا اینکه با رسیدن به سن بلوغ به قوی سپید زیبایی تبدیل می‌شود و شگفتی و شرمساری دیگر حیوانات را برمی‌انگیزد.

تصویرگری از ویلهم پدرسن، نخستین تصویرگر کارهای اندرسن

جوجه اردک زشت که کاملاً برخاسته از ذهن اندرسن بوده و وابستگی‌ای به هیچ داستان عامیانه قدیمی ندارد، نخستین بار در ۱۱ نوامبر ۱۸۴۳ به همراه سه داستان دیگر از اندرسن در کپنهاگ دانمارک انتشار یافت و تحسین منتقدان را برانگیخت. همچنین اقتباس‌هایی در قالب اپرا، موزیکال، و فیلم‌های پویانمایی از این داستان صورت گرفته‌است.

دکتر کلاریسا پینکو لا استس در کتاب زنانی که با گرگ‌ها دویده‌اند در تحلیل این قصه می‌گوید: جوجه اردک قصه، نماد طبیعت وحش است که هرگاه در وضعیت اجباری محدود و محروم قرار می‌گیرد، به‌طور غریزی برای بقای خود تلاش می‌کند. طبیعت وحش به‌طور غریزی مقاومت می‌کند و تاب می‌آورد، گاهی با ظرافت تمام و گاهی بی ظرافت تمام اما به هر حال تاب می‌آورد.

ترجمه فارسی

نخستین ترجمهٔ فارسی این داستان را، علینقی وزیری در سال ۱۳۱۷ انجام داده‌است.[1]

منابع

  1. پارسی، لادن (۵ آوریل ۲۰۰۵). «کتابهای اندرسن در ایران از آغاز تا امروز». بی‌بی‌سی. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.