خصومت

خصومت، عداوت یا دشمنی نوعی حس و ادراک خلقی/احساسی به معنای ضد من است. ادراک قوی ای است که منجر به ضدیت غریبه و غیر دانستن در مورد فرد یا گروهی می‌شود (با بی‌تفاوتی فرق دارد). در نتیجهٔ این حس دشمنی، تمایل طبیعی به حمایت و همکاری از میان می‌رود و تمایل به ضرر یا آسیب یا ضربه زدن به فرد یا گروه ایجاد می‌شود. این مرزبندی غریزی است و به‌طور ناخودآگاه در مورد افرادی انجام می‌شود.

خصومت
دو نفر در یک مجادله در شهر نیویورک.
آی‌سی‌دی-۱۰R45.4
سرعنوان‌های موضوعی پزشکیD006791

خصومت (دشمنی و عداوت)، با کینه، پرخاش و خشونت، مجاله، ضدیت، … تفاوت دارد.

خصومت (انگلیسی: Hostility) به معنای خشم پنهان و حل نشده‌ای است که ممکن است مدت طولانی در ذهن و دل انسان باقی بماند و بروز دادن دشمنی و مقابله با دیگران در عمل یا احساس یا نگرش است.[1]

جستارهای وابسته

منابع

  1. «خصومت» [روان‌شناسی] هم‌ارزِ «hostility»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ خصومت)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خصومت موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.