حوصله‌سررفتگی

در اصطلاح مرسوم، حوصله‌سررفتگی حالت احساسی و گاه روانشناختی است که وقتی فردی هیچ کارِ به خصوصی برای انجام دادن ندارد، تجربه می‌کند؛ علاقه‌ای به محیط اطراف خود ندارد، یا احساس می‌کند که یک روز یا دوره‌ای کسل‌کننده یا خسته‌کننده را می‌گذراند. دانشمندان نیز آن را به عنوان پدیده‌ای مدرن که دارای بعد فرهنگی است، درک می‌کنند. محققان معتقدند: «هیچ تعریفِ پذیرفته‌شدۀ جهانی از حوصله‌سررفتگی وجود ندارد. اما هرچه که باشد، محققان معتقدند، این فقط اسم دیگری برای افسردگی یا بی‌اشتهایی نیست. به نظر می‌رسد سر رفتن حوصله حالت روانی خاص است که مردم آن را ناخوشایند می‌دانند - عدم تحریکی که به آن‌ها میل به خلاصی می‌دهد. علاوه‌بر آن با انبوهی از پیامدهای رفتاری، پزشکی و اجتماعی همراه است.» [2] طبق اخبار بی‌بی‌سی، سر رفتن حوصله «... می‌تواند یک حالت خطرناک و مختل‌کننده ذهن باشد که به سلامتی شما آسیب می‌رساند»؛ با این حال تحقیق «... نشان می‌دهد که بدون سر رفتن حوصله نمی‌توانیم به ویژگی‌های خلاقانه خود دست یابیم.»[3]

وضعیت روانی از نظر سطح چالش و سطح مهارت، براساس مدل تچان میهای چیکسنتمیهایی.[1] (برای رفتن به مقاله مناسب، روی بخشی از تصویر کلیک کنید)

یک فروشنده سوغاتی که به نظر می‌رسد در انتظار مشتری حوصله‌اش سر رفته‌است.

منابع

1. میهای چیکسنتمیهایی، Finding Flow, 1997, p. 31.
2. Koerth-Baker, Maggie. "Why Boredom Is Anything but Boring". scientificamerican.com. Archived from the original on 8 June 2017. Retrieved 28 April 2018.
3. Robson, David. "Psychology: Why boredom is bad... and good for you". bbc.com. Archived from the original on 24 August 2017. Retrieved 28 April 2018.