دستگاه ایمنی تطبیقی
دستگاه ایمنی تطبیقی (به انگلیسی: Adaptive immune system) بخش مهمی از سیستم ایمنی مهره‌داران است. دستگاه ایمنی، بخشی از بدن است که وظیفهٔ شناسایی سلول‌ها و مولکول‌های خودی را از بیگانه و از بین بردن یا بی‌خطر کردن آن‌ها را برعهده دارد.[1] این سامانه دارای هر دو جزء ایمنی سلولی و ایمنی هومورال است.
مکانیسم دفاعی
بدن با دو روش دفاع غیر اختصاصی و دستگاه ایمنی تطبیقی (دفاع اختصاصی) عوامل بیماریزا و بیگانه را از بین می‌برد و مانع بروز بیماری می‌شود. مهم‌ترین ویژگی دستگاه ایمنی تطبیقی (برخلاف دستگاه ایمنی ذاتی) پاسخ اختصاصی به پادگن و ایجاد حافظه ایمونولوژیک، پس از مواجهه است لذا در واکسیناسیون این سیستم فعال می‌شود.
| دستگاه ایمنی ذاتی | دستگاه ایمنی تطبیقی |
|---|---|
| پاسخ غیراختصاصی | پاسخ اختصاصی به عامل بیماریزا و آنتی‌ژن |
| فوراً تماس به حداکثر پاسخ منجر می‌شود | وجود تأخیر بین تماس و حداکثر پاسخ |
| دارای اجزای ایمنی سلولی و ایمنی هومورال | دارای اجزای ایمنی سلولی و ایمنی هومورال |
| بدون حافظه ایمونولوژیک | ایجاد حافظه ایمونولوژیک پس از مواجهه |
| در تمام جانداران | فقط در مهره‌داران |
جستارهای وابسته
پانویس
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Adaptive immune system». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.