ریش‌تراش

ریش‌تراش یا خودتراش گونه‌ای ابزار تیغ‌دار است که از آن برای تراشیدن موی بدن و معمولاً ریش و موهای زاید بدن استفاده می‌شود. نام «خودتراش» در زبان فارسی بیشتر به گونه دستی و ابتدایی این وسیله اطلاق می‌شود. گونه برقی آن ریش‌تراش برقی یا به‌اختصار «ریش‌تراش» گفته می‌شود. همچنین به آن «صورت‌تراش» هم گفته می‌شد.

نوعی ریش‌تراش

تاریخ
عصر برنز

تاریخ استفاده از تیغ اصلاح به تمدن‌های عصر برنز برمی‌گردد. تیغ‌های این دوره معمولاً از برنز یا ابسیدین ساخته می‌شدند و شکل آن‌ها بیضوی بوده‌است.

انواع ریش‌تراش

ریش‌تراش‌ها به دو نوع ریش‌تراش‌های دستی مانند انواع ریش‌تراش‌های یک‌بارمصرف (ژیلت‌ها) و انواع ریش‌تراش‌های برقی تقسیم‌بندی می‌شوند. مزایای ریش‌تراش یک‌بارمصرف در از ته زدن و پوستی عاری از هر گونه مو می‌باشد و رشد مو فاصلهٔ زمانی زیادی را می‌طلبد. از مزایای ریش‌تراش‌های برقی سهولت در استفادهٔ آنهاست. ریش‌تراش‌های برقی امروزه جایگاه ویژه ای پیدا کرده‌اند و شرکت‌های مختلفی به تولید انواع آن می‌پردازند.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.