زن (همسر)
زن (به انگلیسی: Wife) شریک ماده است در یک رابطه ازدواجی پیدارنده.
 روابط نزدیک |
|---|
حقوق وظایف زن در مقابل شوهر و وضعیت خودش در جامعه و قانون، بین فرهنگ‌های مختلف و دوره‌های تاریخی متفاوت بوده‌است.
تعداد همسرانی که یک مرد از نظر قانونی می‌تواند داشته باشد در کشورها و زمانهای مختلف متفاوت بوده‌است. در دوران قدیم هیچ محدودیتی در برخی از کشورها وجود نداشته‌است. در مسیحیت یک مرد می‌تواند یک همسر داشته باشد و در اسلام یک مرد می‌تواند به شرط رعایت عدالت تا چهار همسر داشته باشد.
از منظر قرآن اداره خانه، وظیفه مردان بوده و تأمین نیازهای رفاهی، معیشتی شامل مسکن، غذا و پوشاک افراد خانواده به عهده آنان می‌باشد، برآوردن خواهشهای منطقی زن به امور قانونی منحصر نمی‌گردد.[1] در قرآن آمده‌است: «و علی المولود رزقهن و کسوتهن بالمعروف؛[2]و بر عهده صاحب فرزند (یعنی پدر) است که خوراک و لباس مادر را به وجهی نیکو تأمین کند.»
طبرسی در توضیح واژه معروف بیان نموده‌است: معروف نام فراگیری است برای هر کاری که موجب اطاعت پروردگار یا نزدیکی به او و نیکی نسبت به مردم باشد… معاشرت با معروف، یعنی رفتاری طبق دستور خدا و ادای حقوق زنان در تأمین نیازها و نیکوگفتاری و نیکورفتاری با آنان. همچنین گفته شده معروف به این معناست که زنان را نزنید و به آنان سخنان زشت نگویید و در رویارویی با ایشان گشاده‌روی باشید[3]
پیامبر اسلام در خطبه حجة الوداع در حضور مسلمانان اینگونه بیان داشت: ای مردم زنانتان بر شما حقوقی دارند، چنان‌که شما را بر آنان حقوقی است خدا را نسبت به زنان در نظر دارید و نسبت به آنها به خیر ونیکی سفارش کنید.[4]
تعدادی نام برای انواع خاصی از همسران وجود دارد. به عنوان مثال، شهبانو (ملکه) عنوانی است که به همسر یک شاه اطلاق می‌شود.
منابع
- نشریه پاسدار اسلام 1385 شماره 291 و 292.
- سوره بقره، آیه 233.
- مجمع البحرین، ج 3، ص 159.
- تحف العقول، خطبه حجةالوداع.