سمیرا اسکندرفر

سمیرا اسکندرفر (زاده آذر ۱۳۵۹ در تهران) نقاش، نویسنده و فیلمساز است.[1] او تا کنون بیست و شش نمایشگاه انفرادی نقاشی، عکس و ویدئو آرت برگزار کرده‌است. آثار او در بیش از هشتاد نمایشگاه گروهی در موزه‌ها و گالری‌های داخل و خارج از ایران حضور داشته‌اند. او همچنین سه فیلم بلند، هجده فیلم کوتاه و ویدئو آرت ساخته‌است.[2]

سمیرا اسکندرفر
زادهٔ۴ آذر ۱۳۵۹
۲۴ نوامبر ۱۹۸۰ ‏(۴۰ سال)
تهران
محل زندگیتهران
ملیتایران
وبگاه

زندگی و فعالیت حرفه‌ای

سمیرا اسکندرفر سال ۱۳۵۹ در تهران به دنیا آمد. او مدرک کارشناسی خود در رشته مهندسی در رشتهٔ مواد را در سن بیست سالگی دریافت کرد و در سال ۱۳۸۶پس از ۲ سال تحصیل در رشتهٔ کارگردانی انیمیشن دانشگاه هنر تهران، دانشگاه را رها کرد.[3]

تعدادی از آثار سمیرا اسکندرفر در موزه تیت لندن (بریتانیا) و موزه ان.بی. کی برلین (آلمان) نگهداری می‌شود.[4]از نمایشگاه‌های پربازتاب او می‌توان به «دلقک‌ها بچه‌دار نمی‌شوند»، «کمپوت لحظه‌ها» و «تابستان خود را چگونه گذراندید» اشاره کرد. [5]

کارها

نمایشگاه‌های انفرادی
  • اتاق الکل، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۹۸
  • هیچ مایی در کار نیست، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۹۷
  • زخم، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۹۷
  • دوتایی‌ها، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۹۶
  • چی تو سرته؟، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۹۶
  • نمایش باید ادامه پیدا کند، گالری زیرزمین دستان، تهران ۱۳۹۵
  • عصب کشی، گالری شماره ۶، تهران ۱۳۹۵
  • هرگز فراموشم نکن، گالری شماره ۶، تهران ۱۳۹۴
  • گالری گدوک، مونیخ، آلمان ۱۳۹۳
  • من خودم نیستم، گالری آران، تهران ۱۳۹۲[6]
  • من اینجا هستم، من اینجا نیستم، سازمان‌آب، تهران ۱۳۹۱
  • میکی ماسک، گالری محسن، تهران ۱۳۹۰
  • کمپوت لحظه‌ها، گالری محسن، تهران ۱۳۹۰
  • تو منو به گریه می‌اندازی، گالری محسن، تهران ۱۳۸۹
  • دلقک‌ها بچه دار نمی‌شوند، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۸۸
  • آرامش خیلی بزرگ، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۸۷
  • زیرزمین، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۸۷[7]
  • پراکندگی، گالری ماه، تهران ۱۳۸۶
  • من، شلی، مری، تو، گالری دی، تهران ۱۳۸۵
  • صورت‌های دیگر، گالری لاله، تهران ۱۳۸۵
  • عکس‌های خانوادگی، گالری دی، تهران ۱۳۸۴
  • چیزی از دست رفته، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۸۳
  • بانوی زیبای من، گالری لاله، تهران ۱۳۸۳
  • ته‌مانده‌های روز، گالری لاله، تهران ۱۳۸۲
  • بهت، گالری طراحان آزاد، تهران ۱۳۸۲

فیلم‌های بلند
  • ۱۳۹۸ نوتردام
  • ۱۳۹۶ تردمیل
  • ۱۳۹۲ روت کانال[8]

فیلم‌های کوتاه
  • ۱۳۹۵ نایس اند ایزی
  • ۱۳۹۳ من برگشتم خونه
  • ۱۳۹۱ من اینجا هستم
  • ۱۳۹۰ من اینجا نیستم
  • ۱۳۹۰ نفس کشیدن زیر آب
  • ۱۳۸۹ تولدت مبارک
  • ۱۳۸۸ زیتون
  • ۱۳۸۷ کمد دیواری
  • ۱۳۸۶ توی یک اتاق[9]
  • ۱۳۸۵ فرش‌ها و آدم‌ها
  • ۱۳۸۵ مسیر
  • ۱۳۸۵ چشم‌انداز قدیمی
  • ۱۳۸۵ جهیزیه ای برای ماهرو
  • ۱۳۸۴ تک گویی زیر نور سفید
  • ۱۳۸۳ من عمودی ام
  • ۱۳۸۲ بهت

کتاب‌شناسی
  • ۱۳۹۸ اتاق الکل (مجموعه داستان کوتاه)
  • ۱۳۹۷ زخم (مجموعه ای تصویری نوشتاری)[10][11]

پانویس
  1. ««عصب کشی» به نمایش در می‌آید». خبرگزاری مهر. ۲۰۱۶-۰۵-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
  2. زهرا باقری شاد (۱۴ آبان ۱۳۹۱). «نقاشی‌های سمیرا اسکندرفر؛ کمپوت لحظه‌ها». BBC فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
  3. «گفتگو با سمیرا اسکندرفر - هنرمندِ نماهای نزدیک». ۶ آذر ۱۳۹۵. رخداد هنر. بایگانی‌شده از اصلی در 14 ژوئن 2019. دریافت‌شده در 1397/10/12. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  4. رزیتا شرف‌جهان (۱۳۹۶). «دوتایی‌ها؛ نمایشگاه نقاشی‌های سمیرا اسکندرفر». galleryinfo.
  5. ««من خودم نیستم»؛ نمایشگاه سمیرا اسکندرفر». رادیوزمانه.
  6. «ماسک‌های سمیرا اسکندرفر در گالری آران». ایسنا. ۲۰۱۳-۱۱-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
  7. «سمیرا اسکندرفر». گالری طراحان آزاد. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
  8. «تمرکز جشنوارهٔ لهستانی بر سینمای ایران». پایگاه خبری تحلیلی سینما سینما. ۲۹ تیر ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
  9. "Inside a room". Vimeo. Retrieved 2019-01-02.
  11. «رونمایی از کتاب زخم سمیرا اسکندرفر و نمایش آثار». مجله اینترنتی هنرهای تجسمی آوام. ۲۰۱۸-۰۶-۲۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.