مکتب جلایری
مکتب جلایری یا مکتب تبریز-بغداد مکتب نگارگری ایرانی سده هشتم است که پس از فروپاشی حکومت ایلخانان مغول توسط تیمور در ایران شکل گرفت. این مکتب تأثیرات بسیار زیادی از مکتب‌های بغداد، شیراز و تبریز دریافت کرد و مجموعه‌ای از ویژگی‌های این مکتب‌ها را در مکتب جلایری می‌بینیم. معروف‌ترین نگارگر این دوره جنید بغدادی (سلطانی) و معروف‌ترین خطاط این دوره میرعلی تبریزی است. اثر بسیار مهم این دو نفر دیوان خواجوی کرمانی (۷۹۹ ه.ق) است. در این دوره نقاشی ایرانی از نفوذ هنری چینی رهایی یافت و رنگ‌ها درخشان‌تر شد. منظره‌ها و باغ‌های بسیاری وارد آثار نگارگری شد.[1]
برگ از کتاب دیوان خواجوی کرمانی٬ اثر جنید نگارگر
پانویس
- ذکرگو، صص۲۸-۲۹
جستارهای وابسته
منابع
- ذکرگو، امیر حسین و دیگران، سیر هنر در تاریخ، انتشارات مدرسه، ۱۳۸۲
- محمدی، ایران و منصور دوالو، تاریخ هنر ایران، انتشارات مدرسه، ۱۳۸۲
- پاکباز، روئین، نقاشی ایران از دیرباز تا امروز، انتشارات زرین و سیمین، ۱۳۸۵
| هنر نقاشی ایران | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| مکتب‌های نگارگری | |||||||||
| نقّاشان شهیر |
| ||||||||
| آثار نقاشی در ایران |
| ||||||||
| کتابهای مصور |
| ||||||||
| نگارخانه و موزه | |||||||||
| کاریکاتور | |||||||||
| مرتبط با ایران | |||||||||
| جستارهای وابسته | |||||||||
| |||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.