فناوری تیمار

فناوری تیمار یا تروتکنولوژی (به انگلیسی: Terotechnology) دانش نگهداری یا حفاظت، ترکیبی از فعالیتهای مدیریتی، مالی، مهندسی و سایر اموری که در راستای بهینه‌سازی هزینه‌های دوره عمر دارایی‌های فیزیکی اعمال می‌شوند، تعریف می‌گردد.

این فناوری، مشخصات فنی و طراحی را از نظر قابلیت اطمینان و قابلیت تعمیر یا تعمیرپذیری کارخانه، ماشین‌آلات، تجهیزات، ساختمان‌ها و … به‌عبارت دیگر دارایی‌های فیزیکی مورد ملاحظه قرارداده، و در دوران نصب، راه‌اندازی، بهره‌برداری، نگهداری و تعمیر، بهسازی و جایگزینی با توجه به اطلاعات بازخورد، کارایی و هزینه‌های سیستم، مسایل بهینه‌سازی در چارچوب فناوری تیمار مورد نظر قرار می‌گیرد.

فناوری تیمار در مورد مدیریت، ابزارهای مالی و مهندسی و روشهای دستیابی به هدف هزینه اقتصادی (بهینه) دوره عمر دستگاه‌ها و تجهیزات بحث می‌کند. فناوری تیمار به اهمیت مشارکت جمعی کارکنان سازمان در این وظیفه مهم توجه نمی‌کند.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.