محسن سازگارا

محمدمحسن سازگارا (زاده ۱۳۳۵ در تهران) فعال سیاسی، روزنامه‌نگار و پژوهشگر دانشگاه است. سازگارا از دانشجویان مقیم آمریکا بود که پس از انقلاب اسلامی به همراه روح الله خمینی به ایران بازگشت. او در دولت محمدعلی رجائی معاون سیاسی اجتماعی وزیر کشور و مشاور در امور اجرائی بود.[2] سپس به ریاست سازمان گسترش صنایع سنگین منصوب شد. پس از چندی از مناصب دولتی کناره گرفت و به فعالیت کسب و کار و عضویت در هیئت مدیره شرکت‌ها روی آورد. از جمله فعالیت‌های او اداره شرکتی مطبوعاتی و انتشار و سرمایه‌گذاری در نشریاتی چون روزنامه جامعه بود. در دهه ۱۳۸۰ او دو بار به دلیل اقدام علیه امنیت ملی زندانی شد و سپس به آمریکا مهاجرت کرد.

محسن بالا سازگارا
سازگارا، مهمان برنامه پولتیک - فروردین ۱۳۹۳
سخنگوی دولت
معاون وزیر صنایع سنگین ایران
مشغول به کار
۱۴ آبان ۱۳۶۱[1] – ۱۵ مهر سال ۱۳۶۳
وزیربهزاد نبوی
پس ازمنوچهر صنیع‌پور
پیش ازسید مصطفی هاشمی‌طبا
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۳۴
تهران
ملیت ایران
پیشهسیاستمدار، روزنامه‌نگار، پژوهشگر دانشگاه
دیناسلام شیعه
وبگاهوب‌گاه رسمی

دوران پیش از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷

محمد محسن سازگارا در سال ۱۳۳۴ خورشیدی در تهران، خیابان شهباز (۱۷ شهریور) در خانوده‌ای با بافت مذهبی-سیاسی به دنیا آمد. وی دوران دبستان خویش را در دبستان دهخدا و دوران دبیرستان را در دبیرستان فیروز بهرام و سپس در دبیرستان البرز تهران سپری کرد. وی رتبه ۹۶ کنکور را کسب کرد و در رشته فیزیک در دانشگاه آریامهر (شریف) مشغول به تحصیل گشت و در عین حال فعال دانشجویی شناخته می‌شد. در حالیکه در دهه ۴۰ خورشیدی تفکر غالب در جامعه، تفکر چپ‌گرا و ایدئولوژیک و انقلابی‌گری بود عقاید وی بیشتر متاثر از آثار علی شریعتی و جلال آل احمد بود.

در دوران دانشجویی، ساواک برادرش را که خلبان (شینوک) هوانیروز ارتش بود احضار کرد و به وی اخطار داد. همچنین مشکلات جسمی محسن سازگارا وی را مصمم به خارج شدن از کشور کرد و با پذیرش گرفتن از دانشگاه انستیتوی تکنولوژی ایلینوی به آمریکا رفت و در رشته مورد علاقهٔ خود، فیزیک نظری شروع به تحصیل کرد و هم‌زمان جامعه‌شناسی را نیز در دانشگاه به عنوان رشته دوم دنبال می‌کرد. در آمریکا وی با انجمن‌های اسلامی دانشجویان مسلمان همکاری می‌کرد و در دوره‌ای رهبری این تشکل را بر عهده داشت. وی در حالیکه کمتر از یک ترم به پایان واحدهای درسی‌اش مانده بود با دعوت ابراهیم یزدی به روح‌الله خمینی در فرانسه پیوست.

در اقامتگاه خمینی وی به همراه تنی چند از دوستانش مسئولیت ترجمه سخنان خمینی را بر عهده داشت. (تعداد این مصاحبه‌ها ۴۳۳–۴۳۲ برآورد شده‌است) این گروه در همان‌جا فکر تشکیل سپاه (نیروی مردمی) را پایه‌گذاری کرده و گروه‌هایی را برای آماده‌سازی جهت جنگهای چریکی به خاورمیانه (اغلب در لبنان) فرستادند.[3] در ۱۲ بهمن سال ۵۷ محسن سازگارا در هواپیمای حامل روح‌الله خمینی بود.[3]

دوران پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷

او از جمله اعضای اولیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

وی بعد از سه ماه از تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با کناره‌گیری خویش، به مدیریت رادیو منصوب شد. در زمان روی کارآمدن دولت محمدعلی رجایی، وی معاون سیاسی محمدعلی رجایی گردید. همچنین محسن سازگارا به همراه محمد حسینی بهشتی، محمدعلی رجایی، محمدرضا مهدوی کنی، محسن رضایی، بهزاد نبوی و خسرو تهرانی اعلامیه‌ای با عنوان «اعلامیهٔ ۱۰ ماده‌ای دادستانی» جهت خلع سلاح نیروها و احزاب مسلح تدوین کردند.

وی در سال ۱۳۶۱ خورشیدی به عنوان رئیس سازمان گسترش صنایع سنگین جمهوری اسلامی منصوب شد. بعد از مدتی کوتاه، از این مقام کناره گرفت و به‌طور رسمی از حکومت خارج شد. وی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته تاریخ تا مقطع دکترا، ادامه داد. پیش از این مقطع نیز، مدتی رئیس هیئت مدیره شرکت داده پردازی ایران بود.

بازداشت و زندان

در طی حکومت جمهوری اسلامی وی دو بار به زندان رفت. او پس از حوادث خرداد ماه سال ۱۳۸۲ در کوی دانشگاه تهران، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب بازداشت شد و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، به تحمل ۷ سال حبس تعزیری محکوم شد. او در زندان اوین به اعتصاب غذا دست زد و توجه محافل سیاسی و حقوق بشری را به خود معطوف کرد.[4][5][6]

او پس از سه ماه بازداشت موقت در زندان اوین، سرانجام با قرار وثیقه آزاد شد.[7]

پس از خروج از ایران

سازگارا به منظور درمان و معالجه پزشکی از ایران خارج شد. او در حالیکه در دانشگاه هاروارد در آمریکا مشغول به تدریس و تحقیق بود، به‌طور غیابی به شش سال حبس محکوم گردید. او پس از خروج از ایران، به فعالیت در صدای آمریکا در رابطه با مسائل سیاسی ایران به ویژه تحلیل و بررسی جنبش سبز پس از انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) و هم چنین فعالیت‌های سیاسی در وبسایت شخصیش پرداخت.[7][8][9]

مخالفت با نظام جمهوری اسلامی

او از جمله ۱۵ فعال سیاسی و مدنی بود که در بهمن ۱۳۹۶ با تاکید بر «اصلاح‌ناپذیری» نظام جمهوری اسلامی ایران خواستار برگزاری همه‌پرسی تحت نظارت سازمان ملل متحد برای «گذار مسالمت‌آمیز» از حکومت فعلی «به یک دموکراسی سکولار پارلمانی» شد.[10]

منابع
  1. روزنامه هدف و اقتصاد - صفحه اول. ۱۹۶۷-۱۰-۱۴ http://hadafeconomic.com/Template1/News.aspx?NID=38740. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۱-۱۳. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  2. جهان نیوز - نقش کشمیری در ماجرای نخست وزیری
  3. «خاطرات محسن سازگارا از دوران انقلاب». بی‌بی‌سی فارسی. ۶ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۶ فوریه ۲۰۰۹.
  4. نامه سرگشاده خانواده محمد محسن سازگارا به رئیس جمهوری اسلامی در پی ۴۴ روز بی‌خبری از وی
  5. عذرخواهی رهبر جمهوری اسلامی از مردم ایران: سومین شرط محمد محسن سازگارا برای پذیرش آزادی
  6. محسن سازگارا و وکیل او از حکم صادره توسط رسانه‌ها آگاه شدند: عدم ابلاغ کتبی حکم
  7. «محسن سازگارا به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، به تحمل هفت سال حبس تعزیری محکوم شد». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۱.
  8. سازگارا: اگر اعتراضات درست رهبری شود، کودتاچی‌ها عقب می‌نشینند
  9. وب‌سایت شخصی محسن سازگارا
  10. «۱۵ فعال سیاسی و مدنی ایرانی خواستار برگزاری همه‌پرسی تحت نظارت سازمان ملل شدند». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۶.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ محسن سازگارا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.