میلارد فیلمور

میلارد فیلمور (به انگلیسی: Millard Fillmore) (زاده ۷ ژانویه ۱۸۰۰ – درگذشته ۸ مارس ۱۸۷۴) سیزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا و آخرین شخص از حزب ویگ بود که توانست به ریاست جمهوری آمریکا برسد. این دوران هم‌زمان است با ۱۲۲۹ تا ۱۲۳۱خورشیدی و دوران سلطنت ناصر الدین شاه قاجار. گشایش دارالفنون و قتل امیرکبیر از جمله وقایع مهمی بود که طی این سال‌ها در ایران اتفاق افتاد.[1]

میلارد فیلمور
تصویر اثر متیو بریدی، حدود 1855–65
سیزدهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۹ ژوئیه ۱۸۵۰ – ۴ مارس ۱۸۵۳
معاون رئیس‌جمهورNone[persian-alpha 1]
پس اززکری تیلور
پیش ازفرانکلین پیرس
۱۲مین معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۴ مارس ۱۸۴۹ – ۹ ژوئیه ۱۸۵۰
رئیس‌جمهورزکری تیلور
پس ازجورج ام. دالاس
پیش ازویلیام آر. کینگ
رئیس کمیته امکانات مالی مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۴ مارس ۱۸۴۱ – ۳ مارس ۱۸۴۳
پس ازJohn Winston Jones
پیش ازJames I. McKay
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از نیویورک حوزهٔ 32nd
مشغول به کار
۴ مارس ۱۸۳۷ – ۳ مارس ۱۸۴۳
پس ازThomas C. Love
پیش ازWilliam A. Moseley
مشغول به کار
۴ مارس ۱۸۳۳ – ۳ مارس ۱۸۳۵
پس ازConstituency established
پیش ازThomas C. Love
14مین Comptroller of New York
مشغول به کار
۱ ژانویه ۱۸۴۸ – ۲۰ فوریه ۱۸۴۹
فرماندارJohn Young
همیلتون فیش
پس ازAzariah Cutting Flagg
پیش ازWashington Hunt
اطلاعات شخصی
زاده۷ ژانویهٔ ۱۸۰۰
Moravia, New York, ایالات متحده آمریکا
درگذشته۸ مارس ۱۸۷۴ (۷۴ سال)
بافلو، نیویورک، ایالات متحده آمریکا
آرامگاهForest Lawn Cemetery
Buffalo, New York
حزب سیاسی
  • Anti-Masonic (پیش از ۱۸۳۲)
  • حزب ویگ (۱۸۳۲–۱۸۵۵)
  • Know Nothing (۱۸۵۵–۱۸۵۶)
همسر(ان)
فرزندانمیلارد پاورز و مری ابیگیل
والدینNathaniel Fillmore
Phoebe Millard
تخصصوکیل
امضا
خدمات نظامی
وفاداری ایالات متحده آمریکا
 نیویورک
سال‌های خدمتدهه ۱۸۲۰–دهه ۱۸۳۰ (شبه‌نظامی)
دهه ۱۸۶۰–دهه ۱۸۷۰ (گارد)
درجه سرگرد (ایالات متحده) (شبه‌نظامی)
سروان (ایالات متحده) (گارد)
یگانNew York Militia
New York Guard
فرماندهUnion Continentals (New York Guard)
جنگ‌ها/عملیات‌هاجنگ داخلی آمریکا

زندگی‌نامه

میلارد فیلمور، سیزدهمین رئیس جمهوری آمریکا

میلارد فیلمورفردی بود که نشان داد چگونه در آمریکا از زندگی در کلبه‌ای ساده می‌توان به ثروت و مقام در کاخ سفید رسید.

میلارد فیلمور در دوران جوانی

میلارد فیلمور سال ۱۸۰۰ در فینگر لیک نیویورک متولد شد. در جوانی محدودیت‌های زندگی در سرحدات را تجربه کرد. او در نوجوانی در مزرعه پدرش کار می‌کرد و در سن ۱۵ سالگی شاگرد خیاط شد. میلارد در مدرسه‌ای درس خواند که یک کلاس درس بیشتر نداشت و همان‌جا به معلم سرخ مویش، ابیگل پاورز، دل بست، آن دو بعدها با هم ازدواج کردند.[2]

ورود به دنیای سیاست

سال ۱۸۲۳ میلارد امتحان کسب پروانه وکالت را با موفقیت گذراند، هفت سال بعد دفتر وکالتش را به شهر بوفالو منتقل کرد. ابتدا دستیار ترلو وید، یکی از سیاستمداران عضو حزب ویگ بود، پس از آن هشت سال عضو مجلس نمایندگان بود. فیلمور ریاست جلسات سنا را زمانی عهده‌دار شد که مذاکرات فرسایشی مربوط به مصالحه سال ۱۸۵۰ در جریان بود. سال ۱۸۴۸ در حالیکه سمت حسابرس کل نیویورک را بر عهده داشت به عنوان معاون ریاست جمهوری انتخاب شد. در این زمان جمعیت ایالات متحده ۲۳ میلیون و ۱۹۱ هزار و ۸۷۶ نفر بود. ژوئیه سال ۱۸۵۰ زاکاری تایلور درگذشت و فیلمور جانشین او شد، این وقایع در آرایش قدرت سیاسی تغییر ایجاد کرد، اعضای کابینه تایلور استعفا دادند و پرزیدنت فیلمور بلافاصله دنیل وبستر را به سمت وزیر امور خارجه منصوب کرد و به این صورت تمایل خود را برای ائتلاف با اعضای میانه‌روی حزب ویگ که موافق مصالحه بودند نشان داد.

پرتره رسمی در کاخ سفید ۱۸۵۷

در زمان بررسی لایحه پذیرش کالیفرنیا به عنوان ایالت، مذاکرات خشنی میان موافقان و مخالفان توسعه مناطق برده دار در جریان بود و در زمینه حل و فصل مسایل اصلی پیشرفتی حاصل نشده بود. در چنین مقطع زمانی حساسی بود که فیلمور اعلام کرد آماده سازش است. روز ششم اوت سال ۱۸۵۰ فیلمور در پیامی به کنگره پیشنهاد کرد در ازای پرداخت مبلغی به تگزاس، این منطقه را از ادعا در مورد بخش‌هایی از نیومکزیکو منصرف کند. تعدادی از اعضای شمالی کنگره که می‌خواستند برده داری در تمامی اراضی که در پی جنگ مکزیک بدست آمده بود ممنوع شود، در نتیجه پیشنهاد فیلمور، موضع خود را نسبت به ممنوعیت برده داری تغییر دادند. در نتیجه استراتژی سناتور استفن داگلاس و تدابیر رئیس‌جمهور، در نهایت مذاکرات به تصویب چند لایحه منجر شد. کالیفرنیا ایالت آزاد اعلام شد، مرزهای تگزاس را مشخص کردند و غرامت لازم پرداخت شد. افسران فدرال مِؤظف شدند به برده دارانی که در تعقیب برده‌های فراری بودند، کمک کنند و تجارت برده در پایتخت ممنوع شود. تمامی این لوایح با اکثریت آرا تصویب شدند و روز ۲۰ سپتامبر به امضای ریاست جمهوری رسید. دنیل وبستر در یادداشتی در این رابطه نوشت: «حالا شبها می‌توانم راحت بخوابم.» برخی از ویگ‌های نظامی شمالی، که حاضر به مصالحه نبودند و آشتی ناپذیر به نظر می‌رسیدند، فیلمور را به خاطر امضای لایحه تعقیب برده‌های فراری نبخشیدند و مانع از نامزدی فیلمور در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری شدند. ظرف مدت چند سال مشخص شد این مصالحه هر چند به منظور حل مسئله بحث‌برانگیز برده داری صورت گرفته اما در عمل آتش بستی موقت و متزلزل بوده‌است.[1]

پس از ریاست جمهوری

در سال‌های دهه ۱۸۵۰ و در حالیکه حزب ویگ در حال فروپاشی بود، فیلمور حاضر نشد به حزب جمهوری‌خواه بپیوندد، اما در عوض سال ۱۸۵۶ نامزدی ریاست یکی از احزاب مطرح آن زمان را پذیرفت. میلارد فیلموردر جریان جنگ‌های داخلی مخالف پرزیدنت لینکلن بود و در دوره بازسازی پس از جنگ‌های داخلی از پرزیدنت جانسون حمایت می‌کرد. اولین کتابخانه و وان حمام در زمان ریاست جمهوری فیلمور در کاخ سفید درست شد. میلارد فیلمور همچنین حاضر به پذیرش مدرک افتخاری از دانشگاه آکسفورد نشد و گفت سواد و فضایل علمی لازم برای دریافت این مدرک را در خود نمی‌بیند. میلارد فیلمور سال ۱۸۷۴ درگذشت.[2]

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میلارد فیلمور موجود است.
  1. «میلارد فیلمور». voanews.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ مه ۲۰۱۲.
  2. «میلارد فیلمور». voanews.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ مه ۲۰۱۲.
  1. Fillmore was Vice President under President زکری تیلور and became President upon Taylor's death on July 9, 1850. Prior to the adoption of the متمم بیست و پنجم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا in 1967, a vacancy in the office of Vice President was not filled until the next ensuing election and inauguration.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.