هومن دهلوی

زندگی‌نامه

هومن دهلوی، سال ۱۳۵۰ ه‍. خ در تهران متولد شد.[1] در کودکی نواختن سنتور را از مادرش سوسن اصلانی آموخت.[2] او از سن ۱۰ سالگی به مدت ۵ سال، نواختن ساز پیانو را نزد فرمان بهبود فرا گرفت. وی هم‌زمان به همراه خواهرش هاله دهلوی، نواختن ساز ویلن را نیز نزد هنرمندانی نظیر منوچهر انصاری، پرتو پورافر، بهروز وحیدی‌آذر و سیاوش ظهیرالدینی آموخت.[3] هومن دهلوی مبانی موسیقی و آهنگسازی را ابتدا نزد پدرش حسین دهلوی و پس از آن نزد هنرمندانی همچون پرویز منصوری و احمد پژمان فراگرفت.[1] وی پس از پایان تحصیلات متوسطه در رشتهٔ گرافیک و دریافت دیپلم از هنرستان تجسمی تهران، در سال ۱۳۷۲ همزمان با تأسیس رشتهٔ موسیقی کلاسیک در دانشگاه آزاد، تحصیلات دانشگاهی خود را با گرایش نوازندگی پیانو در این دانشگاه آغاز کرد و از آموزش‌های هنرمندانی همچون رافائل میناسکانیان و چیستا غریب بهره برد. او هم‌زمان با تحصیل، به تدریس موسیقی و آهنگسازی تئاتر مشغول شد و در کلاس‌های آزاد موسیقی‌دان‌هایی نظیر امانوئل ملیک اصلانیان و مهران روحانی شرکت کرد. هومن دهلوی همچنین با حضور در مسترکلاس‌های آهنگسازی و رهبری ارکستر توماس کریستیان داوید از آموزش‌های او نیز بهره‌مند شد.[4][1][5][6] از دیگر استادان او می‌توان به اردشیر روحانی و گلریز هاشمی اشاره کرد.[3]

وی در سال ۱۳۷۷، همزمان با تشکیل نخستین دورهٔ کارشناسی ارشد آهنگسازی در ایران، با کسب رتبهٔ نخست کنکور سراسری به دانشگاه هنر تهران راه یافت. او پایان‌نامهٔ دورهٔ کارشناسی ارشد آهنگسازی خود را با نوشتن یک اثر ۴ موومانی برای ارکستر سمفونیک، بر مبنای ملودی‌های موسیقی ایرانی، تحت نظر احمد پژمان ارائه داد و پس از پایان تحصیلات، از سال ۱۳۷۹ تدریس در دانشگاه هنر را آغاز کرد.[3]

هومن دهلوی به منظور تکمیل تجربه‌های موسیقی خود به کشورهایی نظیر اتریش، اسلواکی، کانادا و آمریکا سفر کرد و با آهنگسازان دیگر در تنظیم، ضبط و اجرای آثار موسیقی به همکاری پرداخت.[7] او آمریکا و ایران را برای زندگی برگزید و با تشکیل یک ارکستر، آثار موسیقی ایرانی را در آمریکا به اجرا گذاشت.[8] عضویت در هیئت داوران جشنواره موسیقی جوان[9] و جشنواره موسیقی دانشگاه هنر، از دیگر فعالیت‌های هنری هومن دهلوی بوده‌است.[4]

آثار هنری

از جمله آثار هنری هومن دهلوی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

منابع
  1. فرزانه نکواصل (۵ اردیبهشت ۱۴۰۰). «اثری فاخر، آرام و بی هیاهو همچون خالقش». روزنامه شرق.
  2. «حسین دهلوی: تقلید و تکرار آفت بزرگ موسیقی سنتی است». دویچه وله فارسی.
  3. «نام‌آوران ایران‌زمین». رادیو فرهنگ. ۶ تیر ۱۳۹۸.
  4. دهلوی، هومن (۱۳۹۸). هفت آسمان. تهران: مؤسسه فرهنگی هنری ماهور. ص. ۷. شابک ۹۷۹۰۸۰۲۶۲۸۵۲۶.
  5. «موسیقی تئاتر در هم آمیختن خصلت‌های درام و آهنگسازی است». ایران تئاتر. ۱۱ دی ۱۳۹۸.
  6. «رونمایی از فرزند حسین دهلوی». روزنامه جام‌جم. ۵ بهمن ۱۳۹۹.
  7. «انتشار مجموعه آثار پیانویی هومن دهلوی». خبرگزاری صبا. ۳۱ شهریور ۱۳۹۸.
  8. «حسین دهلوی و همسری که عشق به او هدیه داد/ مادرم را ستایش می‌کنم». خبرگزاری مهر. ۲۸ فروردین ۱۳۹۴.
  9. «کار اصلی ما بعد از جشنواره آغاز می‌شود». خبرگزاری مهر. ۹ آذر ۱۳۸۲.
  10. «سه قطعه از حسین دهلوی». مؤسسه فرهنگی هنری ماهور.
  11. «آلبوم «از روزهای نبودن» هومن دهلوی منتشر شد». خبرگزاری مهر. ۳۰ دی ۱۳۹۹.
  12. «بیژنی با «ساری گلین» برمی‌گردد». روزنامه خراسان. ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰.
  13. «نام‌آوران ایران‌زمین». رادیو فرهنگ. ۱۳ تیر ۱۳۹۸.
  14. «رقص ایرانی (تنظیم و رهبر ارکستر هومن دهلوی)». ایرون.
  15. «رویا». ایران صدا.
  16. «هومن دهلوی از آثار و فعالیت‌های هنری خود گفت». رادیو فرهنگ. ۱۳ تیر ۱۳۹۸.
  17. «خشت و آه». یوتیوب رسمی هومن دهلوی.
  18. ««بدون خداحافظی» در جشنواره بیست و پنجم تئاتر فجر اجرا می‌شود». خبرگزاری ایسنا. ۱ دی ۱۳۸۵.
  19. «دفترچه ممنوع در سایه گشوده می‌شود». خبرگزاری ایسنا. ۳ مرداد ۱۳۸۴.
  20. «"پنجره" در جشنواره تئاتر کانون‌ها اجرا می‌شود». خبرگزاری مهر. ۷ آذر ۱۳۸۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.