پیروز دوم
پیروز دوم یا گشتاسب یا گشسب بنده یا جشنسده، حدوداً در سال ۶۳۰ میلادی، بعد از پوراندخت و قبل از آزرمیدخت به مدت کوتاهی به پادشاهی منتخب شد.[1]
| پیروز دوم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| شاهنشاه ساسانی | |||||
| سلطنت | (حدود ۶۳۰ میلادی) | ||||
| پیشین | پوراندخت | ||||
| جانشین | آزرمیدخت | ||||
| زاده | میشان | ||||
| |||||
| پدر | مهران جشنس | ||||
| مادر | مهان دخت | ||||
| دین و مذهب | زرتشتی | ||||
طبری نوشته‌است که وی ساکن میسان بود. پدر پیروز، مهران جشنس بود. مادر وی نوهٔ خسرو پرویز، دختر یزداندار، پسر خسرو پرویز بوده‌است.
پیروز سری بزرگ داشت و چون تاج نهاد گفت، این تاج چه تنگ است و بزرگان این سخن را بفال بد گرفتند و پس از چند روز او را بکشتند.[2]
بلعمی پیروز را یکی از نوادگان خسرو انوشیروان دانسته‌است:
پس کس دیگر طلب کردند و مردی یافتند، از فرزندان انوشیروان نام او فیروز بن مهران بود و مادرش مهان دخت بود، دختر یزداد بن انوشیروان.[3]
اختلاف در منابع
در کتاب آناهیتای پورداوود پس از پوراندخت از شاهی به نام جشسنده یا گشسب‌بنده نام برده شده‌است[4] ولی در کتاب تاریخ باستانی ایران اثر پیرنیا پس از پوراندخت به شاهی گُشناسب‌بَردَه برادر خسرو سوم یا نوه هرمز چهارم اشاره شده‌است و بعد از او نوبت به پادشاهی آزرمیدخت و بعد از آزرمیدخت ابتدا هرمز پنجم سپس خسرو چهارم و سپس پیروز دوم آمده‌است و بدین ترتیب گشناسب‌برده یا گشسب‌بنده با پیروز دوم یکی دانسته نشده‌است.[5]
پانویس
- کریستن سن. ایران در زمان ساسانیان، ص ۵۲۲
- طبری، ص ۷۸۴
- بلعمی، ص ۱۲۰۸
- آناهیتا، پورداوود، ص ۳۷۳
- تاریخ باستانی ایران، پیرنیا، ص ۳۵۴
منابع
- کریستن سن، آرتور. ایران در زمان ساسانیان، ترجمهٔ رشید یاسمی. چاپ پنجم. تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۷
- بلعمی، ابوعلی محمد بن محمد. تاریخ بلعمی، ترجمهٔ تاریخ طبری. جلد دوم. تهران: کتابفروشی زوار، ۱۳۵۳
- طبری، محمد بن حریر. تاریخ طبری جلّد دوِم. ترجمه ابولقاسم پاینده، چاپ دوم. تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۶۲
- پورداوود، ابراهیم (۱۳۴۳). آناهیتا، پنجاه گفتار پورداوود. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.
- پیرنیا، حسن (۱۳۶۲). تاریخ باستانی ایران. تهران: انتشارات دنیای کتاب.
پیوند به بیرون
}}
پیروز دوم زادهٔ: ؟؟؟ م درگذشتهٔ: ؟؟؟ م | ||
عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: بوران‌دخت |
شاهنشاه ایران‌شهر (مدت بسیار کوتاه) حدود ۶۳۰ م |
پسین: آزرمیدخت |