پیریمیدین

پیریمیدین
	نام‌گذاری آیوپاک Pyrimidine
	دیگر نام‌ها 13-Diazine m-Diazine
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	289-95-2
پاب‌کم	9260
کم‌اسپایدر	8903
KEGG	C00396
MeSH	pyrimidine
ChEBI	CHEBI:16898
ChEMBL	CHEMBL15562
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
	SMILES c1cncnc1 ;
	InChI InChI=1S/C4H4N2/c1-2-5-4-6-3-1/h1-4H ; Key: CZPWVGJYEJSRLH-UHFFFAOYSA-N InChI=1/C4H4N2/c1-2-5-4-6-3-1/h1-4H; Key: CZPWVGJYEJSRLH-UHFFFAOYAT ;
خصوصیات
فرمول مولکولی	C4H4N2
جرم مولی	80.088 g mol-1
چگالی	1.016 g cm-3
اسیدی (pKa)	1.10[1] (protonated pyrimidine)
	به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
	(بررسی) (چیست: /؟)
	Infobox references

پیریمیدین به ترکیب شیمیایی گفته می‌شود که ساختاری حلقوی شبیه به حلقه بنزن یا پیریدین دارد که متشکل از دو اتم نیتروژن در موقعیت‌های ۱ و ۳ حلقه شش‌ضلعی خود است. پیریمیدین‌ها یکی از سه فرم ایزومری دیازین هستند.

پیریمیدین‌ها به همراه پورین‌ها سازندهٔ بازهای آلی هستند که در ساختار DNA و RNA به صورت نوکلئوتید شرکت دارند.

انواع سرشناس

سه باز آلی سیتوزین، تیمین و یوراسیل که در ساختار دی‌ان‌ای و آران‌ای پیدا می‌شوند، از مشتقات پیریمیدینی هستند. سیتوزین و تیمین در ساختار دی‌ان‌ای از طریق پیوندهای هیدروژنی به پورین متناظر خود متصل می‌شوند.

منابع

Brown, H.C., et al., in Baude, E.A. and Nachod, F.C., Determination of Organic Structures by Physical Methods, Academic Press, New York, 1955.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Brown, H.C., et al., in Baude, E.A. and Nachod, F.C., Determination of Organic Structures by Physical Methods, Academic Press, New York, 1955.