چارلز تامپسون
چارلز تامپسون (انگلیسی: Charles Thomson; ۲۹ نوامبر ۱۷۲۹ – ۱۶ اوت ۱۸۲۴ ) یک ایرلندیالاصل آمریکایی و یک میهندوست (انقلاب آمریکا) بود. تامپسون رهبر فیلادلفیا در دوران انقلاب آمریکا بود، وی در زمان حیاتش از ۱۷۷۴ تا ۱۷۸۹ دبیر کنگره قارهای بود.
چارلز تامپسون | |
---|---|
دبیر کنگره قارهای | |
مشغول به کار ۵ سپتامبر ۱۷۷۴ – ۲۵ ژوئیه ۱۷۸۹ | |
پس از | ایجاد سمت |
پیش از | لغو این سمت |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۹ نوامبر ۱۷۲۹ ماگرا، ایرلند شمالی |
درگذشته | ۱۶ اوت ۱۸۲۴ (۹۴ سال) |
آرامگاه | قبرستان لارل هیل |
ملیت | ایالات متحده آمریکا |
این بخشی از مقاله |
کنگره قارهای |
---|
پیشینیان |
|
نخستین کنگره قارهای |
|
دومین کنگره قارهای |
|
کنگره کنفدراسیون |
|
اعضاء |
|
درگاه ایالات متحده آمریکا |
زندگینامه
دوران جوانی
تامپسون یک مهاجر اسکاتلندی-ایرلندی بود که در شهر ماگرا از استان لاندون دری، ایرلند متولد شد.[1][2]چارلز پس از مرگ مادرش در سال ۱۷۳۹ همراه با پدرش جان تامپسون به همراه دو یا سه برادرش به مستعمرات انگلیس در آمریکا مهاجرت کردند. جان تامپسون پدر چارلز در دریا درگذشت، اموال وی دزدیده شد و پسران یتیم و بیبضاعت با ورود به نیوکسل، دلاویر از هم جدا شدند. چارلز برای اولین بار توسط یک آهنگر در نیوکسل تحت تکفل قرار گرفته و در نیو لندن، پنسیلوانیا تحصیل کرد. او در سال ۱۷۵۰ معلم لاتین د ر آکادمی فیلادلفیا شد.
رهبری سیاسی
در طول جنگهای سرخپوستان و فرانسه، تامپسون مخالف سیاستهای صاحبان پنسیلوانیا در قبال سرخپوستان آمریکایی بود. تامپسون در انعقاد معاهده ایستون در ۱۷۸۵ دبیر این قرارداد بود، وی تحقیقات خود دربارهٔ علل بیگانگی سرخپوستان دلاویر و شاون را نسبت به منافع انگلیس در (۱۷۵۹) به رشته تحریر درآورد، او عاملان این جنگ را به حساب صاحبان امور گذاشت. تامپسون با بنیامین فرانکلین متحد شد و رهبری حزب ضد مالکیت را به دست گرفت، با اینحال این دو در بحران قانون استامپ در ۱۷۶۵ به لحاظ سیاسی از یکدیگر جدا شدند. تامپسون رهبری پسران آزادی فیلادلفیا را به دست گرفت. او با هانا هریسون، دختر ریچارد هریسون رهبر برجسته انجمن مذهبی کواکرها ازدواج کرد.
تامپسون رهبر شرایط بحران انقلابی در اوائل دهه ۱۷۷۰ بود. جان آدامز او را «ساموئل آدامز فیلادلفیا» نامید. تامپسون بهطور کلی در سمت دبیر کنگره قارهای خدمت کرد. او طی ۱۵ سالی که در کنگره حضور داشت و بسیاری از نمایندگان آمده و میرفتند، اما نقش تامپسون و فداکاری وی در برقراری ثبات در مباحث و تصمیمات باعث تداوم کار کنگره شد. نام تامپسون همراه با جان هنکاک، رئیس کنگره (به عنوان وزیر) در اولین نسخه منشور اعلامیه استقلال آمریکا در ژوئیه ۱۷۷۶ منتشر شد.[3]
نقش تامسون به عنوان دبیر کنگره صرفاً این نبود که وظایف مذهبی آن را برعهده گیرد. به گفته بوید شلنتر بیوگرافی نویس، تامسون «نقش مستقیمی در انجام امور خارجی کنگره داشت». فرد اس. رولیتر اظهار داشتهاست که اساساً چارلز تامسون در سمت «نخستوزیر آمریکا» فعالیت میکردهاست. تامسون همچنین همراه با ویلیام بارتون در طراحی نشان بزرگ ایالات متحده نقش داشتند.[4] نشان بزرگ ایالات متحده آمریکا که در ۱۴ ژانویه ۱۷۸۴ در پیمان پاریس به تصویب رسید،[5]تامپسون در آن نقش برجسته ای ایفا کرد. نمایندگان انگلیس در پاریس ابتدا در مورد نشان بزرگ ایالات متحده آمریکا و امضای توماس میفلین رئیس کنگره اختلاف نظر داشتند، تا اینکه مورد تأییدبنجامین فرانکلین قرار گرفت.[6]
جستارهای وابسته
منابع
- Kelly, Joseph J. (1999). "Pennsylvania". In Glazier, Michael. The Encyclopedia of the Irish in America. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press. p. 762. ISBN 978-0-268-02755-1.
Charles Thomson, from Maghera, County Derry, called 'the Sam Adams of Pennsylvania' by John Adams, was secretary of the Continental Congress.
- McCarthy, Joseph F. X. (1999). "The Declaration of Independence". In Glazier, Michael. The Encyclopedia of the Irish in America. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press. p. 205. ISBN 978-0-268-02755-1.
Another late signer was Charles Carroll of Carrollton (1737–1832), the only Roman Catholic signer.
- Rolater, Fred S. The Pennsylvania Magazine of History and Biography, vol. 101, 1977
- The Revolutionary Diplomatic Correspondence of the United States, Vol. 6 Franklin to Hartley, Passy, June 2, 1784.
- Yale Law Avalon Project, Treaty of Paris Ratification
- A synopsis of the four evangelists by Charles Thompson
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Charles Thomson». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ مه ۲۰۲۰.