آلیتیامین

آلیتیامین (تیامین آلیل دی‌سولفید یا TAD) نوعی ویتامین B_۱ محلول در لیپید است که در دهه ۱۹۵۰ همراه با همولوگ آن پروسولتیامین در سیر (Allium sativum) کشف شد.[1] بررسی‌ها نشان داده‌اند که هر دو از نظر توانایی در درمان سندرم ورنیکه-کورساکوف و بیماری بری‌بری بهتر از تیامین عمل می‌کنند.[2]

آلیتیامین

نام‌گذاری آیوپاک
N-[(4-Amino-2-methylpyrimidin-5-yl)methyl]-N-[(1Z)-4-hydroxy-1-methyl-2-(prop-2-en-1-yldisulfanyl)but-1-en-1-yl]formamide
شناسه‌ها
سی‌ای‌اس	554-44-9
ای‌تی‌سی	None
پاب‌کم	CID: 3037212
کم‌اسپایدر	2301021
UNII	83SWN21920
اطلاعات شیمیایی
فرمول شیمیایی	C15H22N4O2S2
وزن مولکولی	۳۵۴٫۴۹ g·mol^−1
شناسه شیمیایی بین‌المللی InChI=1S/C15H22N4O2S2/c1-4-7-22-23-14(5-6-20)11(2)19(10-21)9-13-8-17-12(3)18-15(13)16/h4,8,10,20H,1,5-7,9H2,2-3H3,(H2,16,17,18)/b14-11- Key:WNCAVNGLACHSRZ-KAMYIIQDSA-N
(بررسی)

جستارهای وابسته

• آنالوگ‌های ویتامین B_۱

منابع

1. Fujiwara, Motonori; Watanabe, Hiroshi; Matsui, Kiyoo (1954). ""Allithiamine" A Newly Found Derivative of Vitamin B1". The Journal of Biochemistry. 41: 29–39. doi:10.1093/oxfordjournals.jbchem.a126421.
2. Rogers EF (April 1962). "Thiamine antagonists". Annals of the New York Academy of Sciences. 98 (2): 412–29. Bibcode:1962NYASA..98..412R. doi:10.1111/j.1749-6632.1962.tb30563.x. PMID 14493332.