پیریتینول

پیریتینول
نام‌گذاری آیوپاک
	5,5'-[dithiobis(methylene)]bis[4-(hydroxymethyl)-2-methylpyridin-3-ol]
اطلاعات فارماکوکینتیک
نیمه‌عمر (داروشناسی)	۲٫۵ ساعت
شناسه‌ها
سی‌ای‌اس	1098-97-1
ای‌تی‌سی	N06BX02
پاب‌کم	CID: 14190
کم‌اسپایدر	13561
UNII	AK5Q5FZH2R
KEGG	D02160
ChEMBL	CHEMBL488093
اطلاعات شیمیایی
فرمول شیمیایی	C16H20N2O4S2
وزن مولکولی	368.473
	شناسه شیمیایی بین‌المللی InChI=1S/C16H20N2O4S2/c1-9-15(21)13(5-19)11(3-17-9)7-23-24-8-12-4-18-10(2)16(22)14(12)6-20/h3-4,19-22H,5-8H2,1-2H3 ; Key:SIXLXDIJGIWWFU-UHFFFAOYSA-N ;
(بررسی)

پیریتینول(به انگلیسی: Pyritinol) که با نام‌های پیریدوکسین دی‌سولفید یا پیریتیوکسین نیز شناخته می‌شود (نام داروهایی در اروپا، Encephabol، Encefabol ،Cerbon 6) یک آنالوگ نیمه سنتزی محلول در آب ویتامین B_۶ (پیریدوکسین HCl) است. این ماده در سال ۱۹۶۱ توسط آزمایشگاه‌های مرک با اتصال ۲ ترکیب ویتامین B_۶ (پیریدوکسین) بهمراه یک پل دی‌سولفید تولید شد. از دهه ۱۹۷۰، این دارو در چندین کشور برای درمان اختلالات شناختی، آرتریت روماتوئید،[1] و اختلالات یادگیری در کودکان به عنوان یک داروی با نسخه و بدون نسخه تجویز می‌شود. این ویتامین از اوایل دهه ۱۹۹۰ به عنوان یک مکمل غذایی نوتروپیک در ایالات متحده به فروش می‌رسد.

جستارهای وابسته

سولبوتیامین

منابع

Lemmel EM (May 1993). "Comparison of pyritinol and auranofin in the treatment of rheumatoid arthritis. The European Multicentre Study Group". British Journal of Rheumatology. 32 (5): 375–82. doi:10.1093/rheumatology/32.5.375. PMID 8495257.

پیوند به بیرون

رسانه‌های مرتبط با پیریتینول در ویکی‌انبار

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Lemmel EM (May 1993). "Comparison of pyritinol and auranofin in the treatment of rheumatoid arthritis. The European Multicentre Study Group". British Journal of Rheumatology. 32 (5): 375–82. doi:10.1093/rheumatology/32.5.375. PMID 8495257.