باقی رحیم‌زاده
باقی رَحیم‌زاده (به فارسی تاجیکی: Боқӣ Раҳимзода) , (به انگلیسی: Boqi Ramizoda) (۱۵ مه ۱۹۱۰–۳۰ ژانویه ۱۹۸۲) یکی از شاعران فارسی‌زبان از کشور تاجیکستان است.
| باقی رحیم‌زاده باقی رحیم‌زاده | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۵ مه ۱۹۱۰ سارباغ، شهرستان غرم |
| درگذشت | ۳۰ ژانویه ۱۹۸۲ (۷۱ سال) دوشنبه |
| ملیت | تاجیکی |
| پیشه | شاعر |
| سبک | شعر پارسی |
رحیم‌زاده در روستای سارباغ در شهرستان غَرم در تاجیکستان به دنیا آمد.
او از کودکی به شعر و شاعری گرایش زیادی داشت و پیوسته اشعار سعدی و حافظ را می‌آموخت.
باقی رحیم‌زاده از سال ۱۹۴۸ تا پایان عمر، رایزن انجمن نویسندگان تاجیکستان (اتفاق نویسندگان تاجیکستان) بود.[1]
از شعرهای بارز او می‌شود به این اشعار اشاره کرد:
- چشمه‌سار
- بهار عمر
- قصهٔ کوهسار
- رسپوبلیکای من
- موسیچه و روباه
- معلم
- خلق بزرگوارم
پانویس
- Иттифоки нависандагони Точикистон
منابع
Википедиа contributors, "Боқӣ Раҳимзода," Википедиа, (accessed Апрел ۱۴, ۲۰۰۸).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.