محمدکاظم کاظمی

محمدکاظم کاظمی (زادهٔ ۱۳۴۶، هرات) شاعر و نویسندۀ افغانستانی است. کاظمی عضو گروه علمی برون‌مرزی فرهنگستان زبان و ادب فارسی می‌باشد.[1]وی در سال ۱۳۹۵ به عنوان دبیر علمی یازدهمین جشنوارۀ شعر فجر انتخاب شد.[2] او برگزیدۀ نخستین دورۀ جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش فارسی‌زبانان بود.[3]

محمدکاظم کاظمی
زادهٔ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۶۸
هرات، افغانستان
پیشهشاعر، مؤلف، منتقد ادبی، ویراستار
وبگاه

زندگینامه

محمدکاظم کاظمی در سال ۱۳۵۴ به کابل کوچ کرد و تا سال آخر دبیرستان در کابل درس خواند. در سال ۱۳۶۳ به ایران آمد و پس از پایان دورۀ دبیرستان، کارشناسی خود را در رشتهٔ مهندسی عمران از دانشگاه فردوسی مشهد گرفت.[4] از سال ۱۳۶۵ فعالیت‌های ادبی‌اش را آغاز کرد. در سال ۱۳۶۷ به عضویت گروه شعر حوزۀ هنری مشهد درآمد و در سال ۱۳۶۹ به انجمن شاعران انقلاب اسلامی افغانستان پیوست؛ و آن را در تا دههٔ هفتاد ادامه داد. انتشار مثنوی «بازگشت» او در فروردین ۱۳۷۰ مایۀ شهرت او شد.

او افزون‌بر سرایش شعر، در زمینه‌های آموزش شعر، برگزاری محافل انجمن‌های ادبی مهاجران افغانستانی در ایران، انتشار نقدها و مقالاتی در مطبوعات، تألیف و ویرایش کتاب‌هایی در زمینۀ زبان و ادبیات فارسی فعالیت کرده‌است. همکاری با هنر و ادبیات روزنامهٔ قدس و مسئولیت صفحهٔ ادب این روزنامه و عضویت در هیئت تحریر فصلنامه‌های «دُرّ دری» و «خط سوم» و عضویت در مؤسسۀ فرهنگی دُرّ دری از دیگر فعالیت‌های او بوده‌است.
وی همچنین سابقۀ مسئولیت دفتر هنر و ادبیات افغانستان (۱۳۶۹ تا ۱۳۷۵)، عضویت در هیئت تحریریۀ نشریه‌های هری و نینوا، مسئولیت جلسهٔ نقد و پژوهش شعر حوزهٔ هنری خراسان رضوی و مسئولیت جلسهٔ شعر آفتابگردان‌ها در مشهد را در کارنامۀ خود دارد. شعر «مسافر» او در کتاب ادبیات فارسی سال دوم[5] دبیرستان در ایران به چاپ رسیده است.

کتاب‌شناسی
  • پیاده آمده بودم: مجموعه شعر، چاپ سوم، سوره مهر، تهران، ۱۳۸۸،
  • روزنه: مجموعه آموزشی شعر (چاپ پنجم، سپیده‌باوران، مشهد ۱۳۹۶)[6]
  • شعر پارسی (چاپ پنجم، سپیده‌باوران، مشهد، ۱۳۹۸)،
  • کلید در باز: رهیافتهایی در شعر بیدل، (چاپ اول، سورۀ مهر، تهران، ۱۳۸۷)،
  • همزبانی و بی‌زبانی، (چاپ اول، انتشارات عرفان، تهران، ۱۳۸۲)،
  • رصد صبح: خوانش و نقد شعر جوان امروز، (چاپ دوم، سوره مهر، تهران، ۱۳۹۰)،
  • قصهٔ سنگ و خشت (گزیده شعر)، (چاپ ششم، کتاب نیستان، تهران، ۱۳۹۰)
  • کفران (گزیده اشعار)، چاپ دوم، نشر تکا، تهران، ۱۳۸۸.
  • گزیدهٔ غزلیات بیدل، (چاپ دوم، عرفان، تهران، ۱۳۸۸)،
  • گزیدهٔ رباعیات بیدل، (چاپ اول، سپیده‌باوران، مشهد، ۱۳۹۸)،
  • این قند پارسی، فارسی دری در افغانستان امروز، عرفان، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۹
  • مرقع صدرنگ: صد رباعی از بیدل (چاپ سوم، سپیده‌باوران، مشهد، ۱۳۹۸)
  • ده شاعر انقلاب (چاپ اول، سورۀ مهر، تهران، ۱۳۹۰)
  • شعر مقاومت افغانستان، (گردآوری، با همکاری محمدآصف رحمانی)، تهران، حوزهٔ هنری سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۶۹
  • گزیدهٔ ادبیات معاصر، مجموعه شعر ۴۹؛ کتاب نیستان، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸؛ چاپ دوم، ۱۳۸۰.
  • گزیدهٔ دیوان بیدل، به‌نشر، چاپ اول، ۱۳۹۲.
  • شمشیر و جغرافیا، مجموعه شعر؛ سپیده‌باوران، چاپ اول، ۱۳۹۲؛ چاپ دوم، ۱۳۹۳[7]

علاوه بر اینها می‌توان از گردآوری دیوان خلیل‌الله خلیلی و ویراستاری کتابهایی چون افغانستان در پنج قرن اخیر میر محمدصدیق فرهنگ، نقد بیدل صلاح‌الدین سلجوقی، آثار هرات خلیل‌الله خلیلی، اخلاق نیکوماخوس صلاح‌الدین سلجوقی، تجلی خدا در آفاق و انفس صلاح‌الدین سلجوقی، افغانستان در قرن بیستم ظاهر طنین، هزاره‌ها حسن پولادی و شناسنامه افغانستان بصیراحمد دولت‌آبادی نام برد.

نمونه شعر
مریز آبروی سرازیر ما رابه ما بازده نان و انجیر ما را
خدایا اگر دستبند تجمّلنمی‌بست دست کمانگیر ما را
کسی تا قیامت نمی‌کرد پیدااز آن گوشهٔ کهکشان تیر ما را
ولی خسته بودیم و یاران همدلبه نانی گرفتند شمشیر ما را
ولی خسته بودیم و می‌برد توفانتمام شکوه اساطیر ما را
طلا را که مس کرد، دیگر ندانمچه خاصیتی بود اکسیر ما را
  • بخشی از شعر بازگشت:
غروب در نفس گرم جاده خواهم رفتپیاده آمده بودم، پیاده خواهم رفت
طلسم غربتم امشب شکسته خواهد شدو سفره‌ای که تهی بود، بسته خواهدشد
و در حوالی شبهای عید، همسایهصدای گریه نخواهی شنید، همسایه
همان غریبه که قلک نداشت، خواهد رفتو کودکی که عروسک نداشت، خواهد رفت
  • مسافر
و آتش چنان سوخت بال وپرت را که حتی ندیدیم خاکسترت را
به دنبال دفترچه خاطراتتدلم گشت هر گوشهٔ سنگرت را
و پیدا نکردم در آن کنج غربتبه جز آخرین صفحه دفترت را
همان دستمالی که پیچیده بودیدر آن مهر و تسبیح و انگشترت را
همان دستمالی که یک روز بستیبه آن زخم بازوی هم سنگرت را
همان دستمالی که پولک نشان شدو پوشید اسرار چشم ترت را
سحرگاه رفتن زدی با لطافتبه پیشانی ام بوسهٔ آخرت را
و با غربتی کهنه تنها نهادیمرا آخرین پارهٔ پیکرت را
و تا حال می‌سوزم از یاد روزیکه تشیع کردم تن بی سرت را
کجا می‌روی ای مسافر، درنگی ببر با خودت پارهٔ دیگرت را

پانویس
  1. «فرهنگستان زبان و ادب فارسی». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ۲۰۱۷-۰۱-۰۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۵.
  2. صادقی، کمال (۲۰۱۶-۱۲-۲۸). «محمدکاظم کاظمی دبیر علمی یازدهمین جشنواره شعر فجر شد». Mehr News Agency. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۵.
  3. «برگزیدگان نخستین جشنواره شعر فجر معرفی شدند». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۰۷-۰۲-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۳.
  4. «ماجرای شعری که «محمد کاظم کاظمی» برای شهید ایرانی سرود». FarsNews Agency. ۲۰۱۷-۰۱-۰۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژانویه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۵.
  5. ادبیات فارسی (۲) - ۲۲۰/۱ - شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی، ۱۳۸۸
  6. مشرق. «بازگشت «روزنه» و «شعر فارسی» به بازار کتاب». خبرگزاری مهر.
  7. «دومین مجموعه شعر جدید محمدکاظم کاظمی رونمایی شد». سفارت کبرای جمهوری اسلامی افغانستان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۵.

منابع
  • کتاب نیوز
  • [ 0794928380 ://www.farda.org/articles/kazem_kazemi/shere_bazgasht_k.htm وب‌گاه فردا]

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.