عمید لویکی
فضلالله عمید لویَکی یا عمید سُنام (زادهٔ حدود ۶۰۱ ه.) از شاعران پارسیگوی شبه قاره هند بود که در قصیدهگویی مهارت داشت.
عمید لویکی | |
---|---|
زادهٔ | حدود ۶۰۱/ ۱۲۰۴ |
درگذشت | پس از هفتادسالگی |
محل زندگی | سُنام، ایالت پنجاب هند |
دیگر نامها | عمید سنام |
سبک | قصیده |
عنوان | فخرالملک |
دوره | سدهٔ ۱۳ میلادی |
منصب | مستوفی جمیع ممالک هندوستان |
فرزندان | محمدشیر |
او در دستگاه سلطان ناصرالدین محمود (م. ۶۶۴ ه.) و سلطان غیاثالدین بَلبَن (م. ۶۸۶ ه.) مشاغل دیوانی داشت و غیاثالدین بلبن به او لقب فخرالمُلک داد. منصب او در زمان سلطان ناصرالدین محمود «مستوفی جمیع ممالک هندوستان» بود.
عمید لویکی اشعار زیادی سرود که آثارش در زمانه بعد از میان رفت ولی از آنجا که بیتهای زیادی از او در فرهنگهای گوناگون لغات به عنوان شاهد معنی آوردهشدهاست دیوانی از گردآوری این بازماندهها فراهم آمدهاست.
تبار او به دودمان لویک میرسید که پیش از غزنویان در غزنی و کابل و گردیز فرمان میراندند.
منابع
- لویکی، فضلالله عمید، دیوان عمید، مرتبه نذیر احمد، لاهور: مجلس ترقی ادب، ۱۹۸۵ میلادی.
- Dictionary of Indo-Persian Literature, by Nabi Hadi. on: Amid-iSunam. بازدید: دسامبر ۲۰۰۸.
شاعران فارسیسرای ورای مرزهای ایران | |
---|---|
افغانستان | خلیلالله خلیلی • محمدکاظم کاظمی • فضلالله قدسی • ابوطالب مظفری • سعادت ملوکتاش • فدایی هروی• مخفی بدخشی • عبدالکریم تمنا • صوفی عشقری • نادیه فضل • محجوبه هروی • نادیا انجمن |
تاجیکستان | جلال اکرامی • اسکندر ختلانی • بازار صابر • عبید رجب • محمدعلی عجمی • صدرالدین عینی • صفیه گلرخسار • مردخای بهایف • باقی رحیمزاده • زلفیه عطایی • لایق شیرعلی • گلرخسار صفیاوا |
شبهقاره هند: هند و پاکستان | طالب آملی • باذل مشهدی • آزاد بلگرامی • جهانآرا بیگم • فیضی دکنی • امیرخسرو دهلوی • بیدل دهلوی • زیبالنسا • اقبال لاهوری• غالب دهلوی • سرمد کاشانی • سلیمه سلطان بیگم • عمید لویکی • ندیم کشمیری |
گروهها و فهرستها همگی به ترتیب الفبای فارسی هستند |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.