رشیدالدین وطواط
ت رشیدالدین وطواط (۱۰۸۸–۱۱۸۲م) (نسب: محمد بن محمد بن عبدالجلیل) از نسل عمر بن خطاب (۵۸۲-۶۴۴ میلادی)، ادیب، نویسنده، شاعر و زبانشناس بلخی ایرانی در سدهٔ ششم هجری بود که به فارسی و عربی اثر میآفرید.[1] همدوره با خوارزمشاهیان و دبیر دیوان اتسز خوارزمشاه بود. برای اندام کوچکش به او لقب وطواط (به معنای خفاش یا نوعی پرستو) دادند.[2] رشید از شاهان خوارزمی، آتسز و ارسلان و تکش را درک کرد.[3]
در موقعی که سلطان سنجر، هزارسف را محاصره کرده بود، انوری شاعر در خدمت وی بود. این دوبیتی نوشت و در شهر انداختند:
ای شاه همه ملک زمین حسبْ تراست | وز دولت و اقبال جهان کسب تراست | |
امروز به یک حمله هزارسف بگیر | فردا خوارزم و صد هزار اسب تراست |
وطواط در هزارسف بود و در پاسخ این بیت نوشت و با تیر برای آنها بینداخت:
ای شه که به جامت می صافی است نه دُرد | اعدای تو را ز غصه خون باید خورد | |
گر خصم تو ای شاه شود رستم گُرد | یک خر ز هزاراسب تو نتواند برد |
چون سلطان سنجر پس از رنج و سختی بسیار شهر را فتح کرد، سوگند خورد که اگر به وطواط دست یابد، وی را هفت پاره کند. وطواط مدتها فراری بود و به دنبال شفیعی که شفاعتش کند تا این که منتجبالدین بدیعالکتاب رئیس دیوان انشا توانست موجب عفو وی توسط سلطان سنجر شود.[4]
زمانی که وطواط در سنین نزدیک به هشتاد سالگی بود، تکش در خوارزم به تخت پادشاهی نشست و وطواط را در یک تخت روان به خدمتش آوردند. وطواط گفت که به دلیل کهولت سن تنها به گفتن یک رباعی برای تبرک بسنده میکند. رباعی این است[5]:
جدت ورق زمانه از ظلم بشست | عدل پدرت شکستها کرد درست | |
ای بر تو قبای سلطنت آمده چست | هان تا چه کنی که نوبت دولت توست |
میان رشید وطواط و جارالله زمخشری، ادیب و متکلم و مفسر بزرگ قرن ششم، دوستی و مباحثه و مکاتبه بودهاست و آن دو مباحثاتی بر سر مسائل لغوی و ادبی داشتهاند.
علاوه بر دیوان شعر، منشآت فارسی رشید وطواط که مجموعهای است از رسائل سلطانی و اخوانی، حدائق السحر فی دقایق الشعر در بدیع و صنایع شعری و فصل الخطاب من کلام عمر بن الخطاب ، تحفه الصدیق الی الصدیق من کلام ابی بکر الصدیق، انس اللهفان من کلام عثمان بن عفان ، نثر اللآلی من کلام امیرالمؤمنین علی و مجموعه رسائل عربی وی نیز معروف است.
دیوان این شاعر که مشتمل بر ۸۵۶۳ بیت و شامل قصاید ، ترجیعات ، ترکیبات ،یک قصیده مسمط مصنوع، غزلیات ، مقطعات و رباعیات است در آذرماه ۱۳۳۹ هجری شمسی از سوی کتابفروشی بارانی به طبع رسیدهاست و از آنجا که دیوانش را قریب دوازده هزار بیت نوشتهاند، چاپ مذکور در بردارنده تمامی اشعار این شاعر نیست. این چاپ مشتمل بر مقدمهای درباره زندگی و شرح احوال شاعر و مطالب برخی از تذکره نویسان (غیر ازمواردی که مرحوم عباس اقبال آشتیانی در مقدمه کتاب حدایق السحرفی دقایق الشعر نوشتهاند) و نیز تألیفات رشید وطواط و معرفی نسخ در دسترس مصحح میباشد. آنچنان که مصحح نیز در مقدمه دیوان متذکر شدهاند، اکثر نسخ در دسترس ایشان نسخههایی است که پس از قرن یازدهم کتابت گردیده است.[6]
آثار
- حدائق السحر فی دقائق الشعر
- ابکار الافکار فی الرسائل و الاشعار
- عرائس الخواطر و نفائس النوادر
- دیوان فارسی (با بیش از ۸۵۰۰ بیت)
- دیوان عربی
- نثر اللئالی (مطلوب کل طالب من کلام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب)
- لطایف الامثال و طرایف الاقوال (شرح فارسی ۲۸۱ مَثَل عربی).
- مجموعه رسائل عربی
- فصل الخطاب
- انس اللهفان
- جواهر القلائد و زواهر الفرائد (فرائد القلائد)
- لغت فارسی منظوم موسوم به حمد و ثنا
- درر غرر
- تحفة الصدیق الی الصدیق من کلام ابی بکر صدیق
و ۱۱ رساله و مجموعه، صدکلمهای از سخنان خود به عربی.
منابع
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به رشیدالدین وطواط در ویکیگفتاورد موجود است. |
*وطواط، رشیدالدین، لطائف الامثال و طرائف الاقوال، مقدمه، تصحیح و تعلیقات: حبیبه دانشآموز، تهران: میراث مکتوب، ۱۳۷۶، مقدمه.
Blois, F.C. de. "Ras̲h̲īd al- Dīn Muḥammad b. Muḥammad b. ʿAbd al-Ḏj̲alīl al-ʿUmarī, known as Waṭwāṭ." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK LEIDEN. ۱۶ آوریل ۲۰۰۸
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۶۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - وطواط دهخدا
- رشیدالدین وطواط دهخدا
- جهانگشای جوینی - نشر هرمس -شابک ۶-۱۲۴-۳۶۳-۹۶۴-۹۷۸ صفحهٔ ۳۶۰
- جهانگشای جوینی - نشر هرمس -شابک ۶-۱۲۴-۳۶۳-۹۶۴-۹۷۸ صفحهٔ ۳۷۰
- احمدرضا يلمه ها. «ضرورت تصحيح مجدد ديوان رشيد وطواط».