حسین بن مطیر اسدی
حسین بن مُطیر اسدی (۷۱۰–۷۵۵م) شاعر حجازی مخضرم بود. در رجز و قصیده، مدح، فخر، وصف و غزل‌سرایی مهارت داشت. ابوهلال عسکری و ابن معتز او را باهوش‌ترین شاعران در وصف ابر دانسته‌اند.[1][2]
| حسین بن مُطیر اسدی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۷۱۰م / ۹۲ق زَبالا |
| درگذشت | ۷۵۵م/ ۱۵۹ق بغداد |
| محل زندگی | حجاز، عراق |
| پیشه | شاعر |
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۲.
- اصفهانی، ابوالفرج. [[الاغانی|الأغانی]]. شانزدهم. وبگاه الحکواتی. ص. أخبار الحسین بن مطیر ونسبه. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.