ابن حجة حموی

ابن حِجَّةُ حُمَوی (۱۳۶۷-۱۴۳۴) شاعر و مؤلف شامی بود. [1][2] [3][4]

ابن حجة حموی ابوالمحاسن تقی‌الدین ابوبکر بن علی حموی اَزراری
زادهٔ	۱۳۶۷/ ۷۶۷ حماة
درگذشت	۱۵ آوریل ۱۴۳۴/ ۲۵ شعبان ۸۳۷ حماة
نژاد	عرب شامی
پیشه	شاعر، مؤلف

زندگی

نسب کامل او «ابوالمحاسن تقی‌الدین ابوبکر بن علی بن عبدالله حُمَوی أزراری» ذکر شده‌است. نسبتِ أزراری (دکمه‌فروشی) بدین سبب گرفته که در جوانی دکمه‌فروش بوده‌است. در حماة به‌سال ۱۳۶۷/ ۷۶۷ق زاده شد. در دانش‌جویی بسیار جابجا شد، در موصل، دمشق و قاهره درس خواند. در این اثنا، دوستیِ چند تن از ادیبانِ هم‌روزگارش را کسب کرد. در یکی از بازگشتن‌هایش به دمشق، به سال ۱۳۹۰/ ۷۹۱ق، سلطان ظاهر برقوق دمشق را محاصره کرد، سپس ابن حجة به ابن مکانس در این باره نامه‌ای شیوا نوشت.[1]
در روزگار سلطان مؤید سیف‌الدین محمودی، ابن حجه به دیوان انشا درآمد. ناصرالدین محمد بارزی، او را به سِمَتِ «متولی کتابت أمانة السر» (متولی رازداری‌نویسی) گماشت. پس از درگذشت بارزی، ابن حجة به حماة بازگشت (۸۳۰ قمری) و در ۱۵ آوریل ۱۴۳۴/ ۲۵ شعبان ۸۳۷ همان‌جا درگذشت.[1]

آثار

• خزانة الادب و غایة الأرب؛
• أزهار الأنوار؛
• بلوغ المرام من سیرة ابن هشام و الروض الأنُفُ و الاعلام؛
• بلوغ المُراد من الحیوان و النبات و الجماد؛
• کشف اللثام عن وجه التوریة و الاستخدام؛
• السیرة الشیخیة؛
• ثمرات الأوراق؛
• تأهیل الغریب؛
• قهوة الانشاء؛
• الثمرات الشهیّة من الفواکه الحمویة و الزوائد المصریه؛
• مجری السوابق؛
• تغرید الصادح؛

منابع

1. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۸۳۹. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
2. الترمانيني، عبدالسلام. أحداث التاريخ الإسلامي بترتيب السنين. چهارم. دمشق: دار طلاس. ص. ۳۵۰.
3. «الحموي، ابن حجة» (به عربی). کتابخانهٔ شامله. دریافت‌شده در ۱۴/۸/۲۰۰۶. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
4. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «ابن حجة الحموي». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۱. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن حجة حموی موجود است.