ابومنصور جوالیقی
ابومنصور موهوب بن احمد جَوالیقی (۱۰۷۴ - ۱۱۴۴م) زبانشناس، محدث، فقیه و ادیب عراقی بود.[1][2][3][4] [5]
ابومنصور جَوالیقی موهوب بن احمد | |
---|---|
زادهٔ | ۱۰۷۴م/ ذیالحجه ۴۶۶ق بغداد |
درگذشت | ۱۷ ژوئیه ۱۱۴۴م/ ۱۵ محرم ۵۳۹ق بغداد |
محل زندگی | عراق |
پیشه | زبانشناس، محدث، فقیه، ادیب |
واژهٔ جوالیقی، منسوب به جَوالیق، جمعِ جُوالِق، است. به گفتهٔ خود او، جُوالق (و جُوال) مُعرَّب گُواله (کیسه بزرگ) است. گویا یکی از نیاکان وی، جوالدوز یا جوالفروش بودهاست. در عربی، غالباً صفت نسبی با واژه مفرد ساخته میشود؛ ازاینرو، ساخته شدن صفت نسبی با جوالیق، که جمع است، نادر است. در این باره مناظرهای نیز میان جوالیقی و هروی نحوی (متوفی ۵۳۶) در بغداد درگرفت.
وی در ۱۵ محرّم ۵۳۹ سال ۵۲۹ یا ۵۴۰ در بغداد درگذشت. برخی سال ولادت او «۴۶۵» را، به اشتباه، سال درگذشت وی دانستهاند. او در باب حرب بغداد، کنار قبر پدرش، دفن شدهاست.[6]
منابع
- حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ۱۹. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۲۰۵–۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ۳. بیروت: دار صادر. ص. ۳۵-۳۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۲۷. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۹۲. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۲۸۱. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - قربانیزرّین، باقر. «ابومنصور جوالیقی». دانشنامه جهان اسلام. ۱. ص. ۵۱۴۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.