ابن ظافر ازدی
ابن ظافر ازدی (۱۱۷۱-۱۲۱۶) (نسب:جمال‌الدین ابوالحسن علی بن ابی‌منصور ظافر بن حسین أزدی خَزرجی) کاتب، شاعر، ادیب و تاریخ‌نگار مصری بود.[1]
| ابن ظافر ازدیIbn Zāfir al-Azdī, 'Ali ابن ظافر ازدی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۷۱م/ ۵۶۷ق قاهره |
| درگذشت | ۱۲۱۶م/ ۱۵ شعبان ۶۱۳ق قاهره |
| محل زندگی | مصر و شام |
| نژاد | عرب مصری از قبیله ازد |
| تحصیلات | فقه، ادبیات و شعر عربی |
| پیشه | ادیب و محدث، کاتب |
| آثار | الدول المنقطعة |
زندگی
زادهٔ قاهره در ۱۱۷۱م/ ۵۶۷ق بود. نزد پدرش فقه خواند، سپس به ادبیات و شعر روی آورد. پس از این، در مدرسهٔ مالکی شناخته‌شده به مدرسهٔ القمحیّة، جایگزین پدرش در آموزش فقه شد. در سال ۱۱۹۱م/ به شام رفت و صلاح‌الدین ایوبی را مدح کرد، حال آنکه صلاح‌الدین در جنگ با صلیبی‌ها و بازپس‌گیری فلسطین مشغول بود و چندان اعتنایی به امور غیرنظامی نداشت. سپس ابن ظافر به تنی چند از امیران و بزرگان ایوبی پیوست؛ در این اثنا، بسیار میان مصر و شام دررفت‌وآمد بود و مدتی به وزارت رسید. در ۶۱۲ق به مصر بازگشت و درگذشت او در ۱۲۱۶م/ ۱۵ شعبان ۶۱۳ق در قاهره بود.
آثار
- الدون المنقطعة: دربارهٔ دولت‌های عباسی، فاطمی، طولونی، حمدانی وغیره.
- أخبار الملوک السلجوقیه
- أخبار الشجعان: گویا گزیده‌ای از الدول المنقطعة است.
- من أصیب بمن اسمهُ علیٌّ: که با علی ابن ابی‌طالب آغاز می‌شود.
- أخبار الدول الاسلامیة
- أساس السیاسیة
- مکرُمات الکُتّاب
- أساس البلاغة
- نفائس الذخیرة
- شفاء الغلیل فی ذمّ الصاحب و الخلیل
- «بدائع البدائه» و «الذیل علی بدائع البدائه»
- غرائب التنبیهات علی عجائب التشبیهات
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۵۸–۴۶۲.
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن ظافر ازدی موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.