محمد بن سوار
محمّد بن سَوّار شیبانی لقب‌گرفته به نجمُ‌الدین و ابوالمعالی (۱۲۰۶ - ۱۲۷۸م) (نسب: محمد بن سوار بن اسرائیل بن خضر بن اسرائیل) صوفی و شاعر شامی در سدهٔ هفتم هجری بود که خرقهٔ تصوف از شهاب‌الدین سهروردی گرفت.[1][2][3][4][5]
| محمد بن سَوّار | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۲۰۶م/ ۶۰۳ دمشق |
| درگذشت | ۳ سپتامبر ۱۲۷۸م/ ۱۴ ربیع الاول ۶۸۳ق دمشق |
| ملیت |  شامی، مملوکی |
| پیشه | صوفی، شاعر |
منابع
- صفدی، صلاح‌الدین (۲۰۰۰). [[الوافی بالوفیات]]. ۳. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۱۴۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک) - ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۲۶۹. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۶۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۶۴۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.