ابن ابیصقر واسطی
محمد بن علی واسطی با کنیهٔ ابوالحسن شهرتیافته به ابن ابیصَقرِ واسطی، ( ۲۲ مارس ۱۰۱۹ - ۳۱ ژانویه ۱۱۰۵م) (نسب کامل:محمد بن علی بن حسن بن عمر) نویسنده و شاعر عربی عراقی در سدهٔ پنجم هجری بود که بهویژه برای قصاید الشّافعیّه در مدح شافعی شناخته میشود.[1][2]
این مقاله دربارهٔ شاعر عراقی در سدهٔ پنجم هجری است. برای شاعر عراقی دیگر با همین نسب، درسدهٔ ششم هجری، ابن معلم واسطی را ببینید.
| ابن ابیصقر واسطی محمد بن علی بن حسن | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۲ مارس ۱۰۱۹/ ۱۳ ذیالقعده ۴۰۹ق واسط، عراق |
| درگذشت | ۳۱ ژانویه ۱۱۰۵/ ۱۴ جمادیالاول ۴۹۸ق |
| پیشه | نویسنده، شاعر |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۶۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۲۰۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.





.jpg.webp)
