ابن ابیصقر واسطی
محمد بن علی واسطی با کنیهٔ ابوالحسن شهرتیافته به ابن ابیصَقرِ واسطی، ( ۲۲ مارس ۱۰۱۹ - ۳۱ ژانویه ۱۱۰۵م) (نسب کامل:محمد بن علی بن حسن بن عمر) نویسنده و شاعر عربی عراقی در سدهٔ پنجم هجری بود که بهویژه برای قصاید الشّافعیّه در مدح شافعی شناخته میشود.[1][2]
این مقاله دربارهٔ شاعر عراقی در سدهٔ پنجم هجری است. برای شاعر عراقی دیگر با همین نسب، درسدهٔ ششم هجری، ابن معلم واسطی را ببینید.
ابن ابیصقر واسطی محمد بن علی بن حسن | |
---|---|
زادهٔ | ۲۲ مارس ۱۰۱۹/ ۱۳ ذیالقعده ۴۰۹ق واسط، عراق |
درگذشت | ۳۱ ژانویه ۱۱۰۵/ ۱۴ جمادیالاول ۴۹۸ق |
پیشه | نویسنده، شاعر |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۶۲. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۲۰۸. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.