جلال‌الدین قزوینی
جلال‌الدین محمد بن عبدالرحمان قزوینی (۱۲۶۸ م/ ۶۶۶ ه.ق - ۱۳۳۸ م/ ۷۳۹ ه.ق) فقیه و زبان‌شناس عرب‌زبان ایرانی‌تبار اهل عراقِ امروز بود.[1][2][3][4]
| جلال‌الدین قزوینی | |
|---|---|
| زادهٔ | آوریل ۱۲۶۸ م/ شعبان ۶۶۶ ه. ق موصل |
| درگذشت | ۲۸ نوامبر ۱۳۳۸ م/ ۱۵ جمادی‌الاول ۷۳۹ ه. ق دمشق |
| پیشه | زبان‌شناس |
| آثار | تلخیص المفتاح. الإیضاح فی علوم البلاغة |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ اولِ مملوکی» |
| عنوان | قاضی‌القضاة الإقلیمَین (مصر و شام)، جلال‌الدین، ابوالمعالی (کُنیه)، خطیب دمشق |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «جلال الدین القزوینی». الأعلام (به عربی). ۷. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۸.
- فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۵۱.
- ابن حجر عسقلانی، احمد (۲۰۰۰). [[الدرر الکامنه]]. ۴. حیدرآباد: دائرة المعارف العثمانیة. ص. ۱۲۰. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
- صفدی، صلاح‌الدین (۲۰۰۰). [[الوافی بالوفیات]]. ۲. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۲۴۲. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.