ابواسحاق شیرازی
ابواسحاق، ابراهیم بن علی شیرازی (۱۰۰۲- ۱۰۸۱م) فقیه شافعی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری بود.[1][2][3]
| ابواسحاق شیرازی ابراهیم بن علی فیروزآبادی شیرازی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۰۰۲م/ ۳۹۴ق فیروزآباد |
| درگذشت | ۴ نوامبر ۱۰۸۱م/ ۲۱ جمادی‌الثانی ۴۷۶ق بغداد |
| محل زندگی | بغداد |
| پیشه | فقیه، ادیب |
| شناخته‌شده برای | سفیر خلیفه مقتدی در نیشابور |
زندگی
در سال ۳۹۳ قمری در فیروزآباد فارس متولد شد و در همان‌جا به تحصیل مقدمان پرداخت. او در سال ۴۱۰ قمری برای کسب علم به شیراز رفت و نزد ابوعبداﷲ بیضاوی و عبدالوهاب بن رامین فقه آموخت آنگاه به بصره شد و در خدمت جوزی قرائت حدیث کرد و در سال ۴۱۵ رهسپار بغداد گشت و نزد ابوالطیب طبری قاضی مشغول شد و مدتی مصاحب وی بود و در مجلس او نیابت می‌کرد و در مدرس او سمت معیدی داشت پس از آنکه مدرسهٔ نظامیه در بغداد بنا شد، تدریس آنجا را به ابواسحاق واگذار کردند و تا آخر عمر در آنجا به درس اشتغال داشت. او اولین مدرس رسمی مدرسهٔ نظامیه است و قبل از وی ابن صباغ بیست روز در آنجا تدریس کرده‌بود. از کتب اوست: مهذب و تنبیه در فقه و لمع وشرح آن در اصول و نکت در خلاف - تبصره و معونه و تلخیص و غیر آن. فیروزآبادی صاحب قاموس از اخلاف اوست. ابواسحاق در سال ۴۷۶ قمری درگذشت.[4]
پانویس
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۱۹۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۳. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۴۹-۵۱. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۲۰۷
منابع
- میر، محمد تقی (۱۳۶۸)، بزرگان نامی پارس، جلد اول، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز
- لغت‌نامهٔ دهخدا
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
