ظافر حداد
ظافِر حَدّاد (؟-۱۱۵۴م) (نسب کامل: ابومنصور ظافر بن قاسم بن منصور بن عبدالله بن خلف) فقیه و شاعر عربی مصری بود. از آنجا که پیش از شاعری، آهنگر بود، به حداد شهرت یافت. نزد حاکمان و اعیان نفوذ پیدا کرد و آنان را مدح نمود، مانند أفضل بن بدر جمالی و طلائع بن رزیک. همچنین با امیه بن عبدالعزیز اندلسی دوستی داشت. درگذشت او در نوامبر ۱۱۵۴م/ محرم ۵۲۹ق روی داد. دیوان اشعار او شامل مدایح، مراثی و مقطعات است.[1][2][3] [4][5]
ظافِر حَدّاد ظافر بن قاسم بن منصور | |
---|---|
زادهٔ | ؟ اسکندریه |
درگذشت | نوامبر ۱۱۵۴م/ محرم ۵۲۹ق اسکندریه |
محل زندگی | مصر |
پیشه | آهنگر، سپس ادیب، شاعر |
شناختهشده برای | دوستی با امیه بن عبدالعزیز اندلسی |
آثار | اشعارش |
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۷۰. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۳۴۰. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۳. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۹۱-۳. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۴۳۲. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک) - حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ۱۲. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۲۷-۳۲. تاریخ وارد شده در
|سال=
را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.