مؤرج سدوسی
مُؤرَّج بن عمرو سَدوسی (؟ -۸۱۱م) محدث، زبانشناس، نسبشناس، ادیب و شاعر عرب عراقی در سدهٔ دوم هجری بود.[1][2][3]
مؤرج سدوسی | |
---|---|
زادهٔ | ؟ بصره |
درگذشت | ۸۱۱م/ ۱۹۵ق نیشابور |
پیشه | محدث، زبانشناس، نسبشناس و ادیب، شاعر |
آثار | «غریب القرآن» |
زندگی
سال میلادش معلوم نیست. نام و نسب کاملش «ابوفَید مؤرّج بن عمرو بن حارث، سَدوسی عِجلی» ذکر شده است. [1] در بادیهٔ بصره زاده شد، خود در این باره نوشته است:
از بادیه آمدم و آشنایی به قیاس در علوم عربی نداشتم و از روی قریحه خود فرا میگرفتم. نخستین حلقهای که شرکت جستم، نزد ابوزید انصاری در بصره بود.
در بصره از خلیل بن احمد و ابیعمرو ابن العلاء، نحو و زبان فراگرفت. از «ابوزید انصاری» و «شعبة ابن الحلاج» حدیث روایت کرد. در سال ۱۸۹ق که هارونالرشید با مأمون به ری رفت، همراه مأمون بود. سدوسی در مرو ساکن شد، مدتی به نیشابور و گرگان برای تحصیل میرفت. درگذشت او در سال ۱۹۵ق در نیشابور بوده است.[1]
آثار
- کتاب الغریب القرآن
- کتاب الانواء
- کتاب المعانی
- کتاب جماهر القبائل
- کتاب نسب قریش
- کتاب حذف من نسب قریش
- کتاب الأمثال
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۴۶.
- حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ۱۹. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۹۶.
- ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۲۹۴-۹۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.