ابن مناذر
محمد بن مُناذر (؟ -۸۱۴م) شاعر عرب مخضرم اموی-عباسی در سدهٔ دوم هجری بود. از مردم عدن، یمن بود و به بصره کوچید و آنجا فقه، حدیث و ادبیات آموخت. در زمان منصور شهرت یافت. به مدح برمکیان و هارون‌الرشید پرداخت و بسیار از این راه درآمد داشت. ابن مناذر در ابتدا خوش‌بیان بوده و در مسجد بصره به آموزش مشغول بود؛ سپس بسیار به نزاع آرای علما پرداخت، خلیل بن احمد و ابان لاحقی را نقد نمود. سپس به‌عنوان «زندیق دهری» نزد خاصه و عام شهرت یافت.[1][2]
| ابن مناذر | |
|---|---|
| زادهٔ | حدود ۷۵۰ م /۱۳۲ ق عدن |
| درگذشت | ۸۱۴م/ ۱۹۹ق مکه |
| پیشه | شاعر |
| سبک | دورهٔ اول عباسی |
منابع
- اصفهانی، ابوالفرج. [[الاغانی|الأغانی]]. هجدهم. وبگاه الحکواتی. ص. أخبار ابن مناذر ونسبه. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۵۴.
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.