ابن فضل‌الله عمری

ابوالعبّاس، احمد بن یحیی عُمَری شهرت‌یافته به ابنِ فضل‌الله عمری (۱۰ ژوئن ۱۳۰۱–۲۷ فوریه ۱۳۴۹) جغرافی‌دان، تاریخ‌نگار، ادیب، کاتب و شاعر شامی در نیمهٔ اول سدهٔ هشتم هجری بود.[1][2][3][4]

ابن فضل‌الله عمری
زادهٔ۱۰ ژوئن ۱۳۰۱ / ۳ شعبان ۷۰۰ق
دمشق
درگذشت۲۷ فوریه ۱۳۴۹ / \۹ ذی‌الحجه\ ۷۴۹ق
در طاعون دمشق
پیشهجغرافی‌دان، تاریخ‌نگار، ادیب، کاتب و شاعر
آثارالمسالک و الممالک
سبکدر ادبیات عربی: «دورهٔ اول مملوکی»
عنوانشهاب‌الدین

زندگی

شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن یحیی بن فضل الله عجلی بن دعجان قرشی عَدَوی عمری در ۳ شوال ۷۰۰ق/۱۱ ژوئن ۱۳۰۱ در دمشق زاده شد.[5][4]نخست نزد پدرش «یحیی بن فضل‌الله» و گروهی از علمای دمشق دانش آموخت. سپس به قاهره، اسکندریه و حجاز رفت.[4]علم لغت را از اثیرالدین بن حیان، نحو را از کمال‌الدین بن قاضی شُهبة و شمس‌الدین بن مسلم، فقه را نزد شهاب‌الدین بن مجد عبدالله و برهان‌الدین فزاری و ابن تیمیه، اصول فقه را نزد شمس‌الدین اصفهانی، عروض را از شمس‌الدین بن صائغ و علاءالدین وَداعی را فراگرفت.[4] بسیاری از خاندان او (آل فضل‌الله عُمری، منسوب به عمر بن خطاب) در خدمت دولت بودند. پدرش کاتبِ سِر در قاهره بود. از پدرش این پیشه را برگرفت. پس از مشکلی، از منصبش عزل شد و به دمشق تبعید گشت. دوباره به او این منصب را دادند، و عزلش کردند؛ تا اینکه بیکار ماند. ابن فضل‌الله عمری در طاعون دمشق، در ۹ ذی‌الحجه ۷۴۹ق/ ۲۷ فوریه ۱۳۴۹ درگذشت.[4]

آثار

  • مسالک الأبصار فی ممالک الأمصار یا المسالک و الممالک: مهم‌ترین اثر ابن فضل‌الله است که در بیست و هفت جلد بزرگ نگاشته شده‌است. می‌خواست در اصل کتابی در جغرافیا و تقویم البلدان و برشماری مسافت بین سرزمین‌ها باشد؛ اما در آن فصل‌های بلندی دربارهٔ تاریخ، زندگی‌نامه، شعر، گیاه‌شناسی، جانورشناسی و مردم‌شناسی نیز نگاشت.[6]
  • الشَتَویّات: نامه‌هایی میان او و یکی از علمای مصر دربارهٔ زمستان.
  • صبابة المشتاق فی البدائع النبویّة: قصاید بدیعیات (مدح پیامبر).
  • فواضلُ السَمَر فی فضائل آل عُمَر
  • الدعوة المتسجابة
  • النُبذة الکافیة فی معرفة الکِتابة والقافیة
  • الدرر الفرائد فی مختصر قلائد
  • التعریف بالمصطلح الشریف: این کتاب در مورد آیین کشور داری است که بر ۷ بخش تقسیم شده‌است.[6]

منابع

  1. ابن حجر عسقلانی، شهاب‌الدین احمد (۱۹۳۰). [[الدرر الکامنة فی أعیان المائة الثامنة]]. حیدرآباد: دائرةالمعارف العثمانیة. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
  2. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۵۴.
  3. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۶. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۶۰.
  4. فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۷۶۲.
  5. «ابن فضل‌الله». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در 18 اكتبر 2016. دریافت‌شده در 10 می 2015. تاریخ وارد شده در |archivedate= را بررسی کنید (کمک)
  6. «ابن فضل‌الله». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در 18 اكتبر 2016. دریافت‌شده در ۱۰ می ۲۰۱۵. تاریخ وارد شده در |archivedate= را بررسی کنید (کمک)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن فضل‌الله عمری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.