ابن القم زبیدی
ابوعبدالله حسین بن علی زَبیدی شهرت‌یافته به ابن القُمِ زَبیدی (۱۱۳۵- ۱۱۸۵م) ادیب و نثرنویس و شاعر عربی یمنی در سدهٔ ششم هجری بود.[1][2] [3] نخست نزد پدرش ادبیات آموخت که خود شاعر بود. نزد فرمانروایان یمن جایگاهی یافت. اما در ۵۶۲ق ناگهان روابطش کاسته و دگرگون شد، به‌طوری که یمن را ترک کرد.[1]فنون شعری‌اش مدح، رثا، هجو، عتاب، غزل، و شعر ادب ذکر شده است.[1]
| ابن القُم زبیدی ابوعبدالله حسین بن علی زَبیدی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۳۵م/ ۵۳۰ق زبید |
| درگذشت | ۱۱۸۵م/ ۵۸۱ق زبید |
| محل زندگی | یمن |
| پیشه | ادیب، شاعر، نثرنویس |
| آثار | اشعار |
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۷۹. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۶۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ۱۰. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۳۰-۱۴۷. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.