احمد بن عبیه
شهاب‌الدین احمد بن محمد مَقدسی اَثری شهرت‌یافته به احمد بن عُبَّیِّه (۳۰ دسامبر ۱۴۲۷ - ۵ دسامبر ۱۴۹۹م) قاضی، فقیه و شاعر عربی فلسطینی بود. ابتدا در زادگاهش قدس دانش آموخت و مدتی قاضی همان‌جا منصوب شد. مصیبتی برای او پیش آمد و وابستهٔ کلیسای قیامت گشت. به دمشق کوچید و آنجا در مسجد جامع اموی به وعظ پرداخت. او را عالمی واعظ و شاعری وُجدانی وصف کرده‌اند.[1][2]
| احمد ابو عُبَّیّه | |
|---|---|
| زادهٔ | ۳۰ دسامبر ۱۴۲۷م/ ۱۲ ربیع‌الاول ۸۳۱ق بیت‌المقدس |
| درگذشت | ۵ دسامبر ۱۴۹۹م/ جمادی‌الاولی ۹۰۳ق دمشق |
| ملیت |  مصری مملوکی |
| پیشه | قاضی، فقیه و شاعر |
| آثار | اشعار |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ دوم مملوکی» |
| عنوان | شیخ شهاب‌الدین |
منابع
- حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۸. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۸. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۸۹۶. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.