ابوالحسن علی واحدی
ابوالحسن علی واحدی همچنین شهرت‌یافته به واحدی نیشابوری (؟ - ۱۰۷۶) محدث، مفسر، زبان‌شناس، ادیب عربی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری بود که بیش از هرچیز، برای تفاسیر قرآنش شناخته می‌شود.[1]
ابوالحسن واحدی ابوالحسن علی واحدی نیشابوری | |
|---|---|
| اطلاعات شخصی | |
| درگذشته | ۴۶۸قمری |
| دوران | سده پنجم هجری |
| منطقه | نیشابور |
| مذهب | سنی شافعی |
| اشتغال | حدیث، تفسیر قرآن، ادبیات عریی، زبان و لغت‌شناسی |
واحدی را از نویسندگان مهم و امام عصر خود در ادبیات، تفسیر، حدیث، فقه و نحو دانسته‌اند. وی همانند معمول همان زمان برای آموزش به شهرهای عراق، شام و حجاز مسافرت داشته‌است. او دانش تفسیر قرآن از ابواسحاق احمد بن محمد بن ابراهیم ثعلبی یادگرفت. از ابوطاهر بن محمش و قاضی ابوبکر حیری بن کندی عیسی بن یحیی گوش دراز و ابوابراهیم اسماعیل بن ابراهیم واعظ و محمد بن ابراهیم مزکی و عبدالرحمان بن حمدان نصروی و احمد بن ابراهیم نجار و دیگران حدیث شنید. ابوالحسن واحدی در سال ۴۶۸ یا ۴۶۹ هجری قمری در نیشابور درگذشت.
آثار و نوشته‌ها
آثار او به زبان عربی است.
- تفاسیر سه‌گانهٔ قرآنی: «البسیط»، «الوسیط» و «الوجیز» که به «الحاوی لجمیع المعانی» موسوم و به «تفسیر واحدی» معروف است؛
- « اسباب النزول» یا «اسباب التنزیل»؛
- «الدعوات والمحصول»؛
- «المغازی»؛
- شرح «دیوان» متنبی؛
- «الاغراب فی الاعراب» یا «الاعراب فی علم الاعراب»، در دانش نحو؛
- «تفسیر النبی (ص)»
- «نفی التحریف عن القرآن الشریف»
- «التحبیر فی شرح الاسماء الحسنی» یا «التنجیز فی شرح اسماء اللَّه الحسنی».
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۱۷۵. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
- دانشنامه تاریخ ادبیات عربی، از عمر فروخ، چاپ قاهره جلد ۳
- معجم‌المؤلفین (۲۷–۲۶/ ۷)
- تاریخ ادبیات در ایران (۲۶۰/ ۲)
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.