جمال‌الدین بن نجار
ابراهیم بن سلیمان قُرشی، مجوّدِ دمشقی شهرت‌یافته به جمال‌الدین بن نجّار (۱۱۹۴ - ۱۲۵۳م) ادیب و شاعر شامی در سدهٔ هفتم هجری بود.[1][2][3][4]
| جمال‌الدین بن نجار | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۹۴م/ ۵۹۰ق دمشق |
| درگذشت | مه ۱۲۵۳م/ ربیع‌الاول ۶۵۱ق دمشق |
| پیشه | ادیب، شاعر |
| سبک | در ادبیات عربی: «دورهٔ سوم عباسی» |
منابع
- ابن شاکر کتبی، محمد (۱۹۷۳). فوات الوفیات. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۶. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - صفدی، صلاح‌الدین (۲۰۰۰). [[الوافی بالوفیات]]. ۵. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۳۵۶. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک); تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک) - ابن عماد حنبلی، عبدالحی (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ۵. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۵۳. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۳. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۷۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جمال‌الدین بن نجار موجود است. |
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.