محمد بن یسیر ریاشی
محمد بن یسیر ریاشی (؟ -۸۳۵م) شاعر و ادیب عراقی در سدهٔ دوم هجری و دورهٔ اول عباسی بود. او از اهالی بصره بود، هیچ‌گاه رهایش نکرد و هیچ خلیفه یا بزرگی مدح نسرایید. او زمینی کمتر از چهارمتر در بصره داشت که انار، سبزی و دیگر چیزها در آن کاشته بود و آن را «بوستان» نامید. همچنین به پرورش کبوتران می‌پرداخت. او را در حدِّ جنون به شراب دلبسته توصیف کرده‌اند، تا حدی که اگر شبی مست نمی‌خوابید، دیوانه می‌شد. او را بسیار بخیل و ژولیده رو توصیف کردند.
او در شعرگویی سهل ممتنع بود. هجو، وصف، خمریات و غزل و مجون با رنگ و بویی از حکمت سرود. در موضوعات مربوط به مرگ، خوش‌پرداخت بود. همچنین به رثا پرداخت.[1]
| محمد بن یسیر ریاشی | |
|---|---|
| زادهٔ | ؟ بصره |
| درگذشت | ۸۳۵م/ ۲۲۰ق بصره |
| پیشه | ادیب و شاعر |
| سبک | دورهٔ اول عباسی |
منابع
- فروخ، عمر (۱۹۸۶). تاریخ الأدب العربی (PDF). ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۱.
.jpg.webp)
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.