گلرخسار صفی‌اوا
گُلرُخسار صَفی‌اِوا (به فارسی تاجیکی: Гулрухсор Сафиева) (زادهٔ ۱۷ دسامبر ۱۹۴۷ در روستای یخچ در شهرستان رشت) از شاعران پارسی‌گوی تاجیکستان است. به وی لقب «مادر ملت تاجیک» داده‌اند.[2]
| گُلرُخسار صَفی‌اِوا | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۵ آذر ۱۳۲۶ (۷۳ سال) ۱۷ دسامبر ۱۹۴۷ روستای یخچ، شهرستان رشت،  جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان شوروی |
| ملیت | تاجیک |
| دیگر نام‌ها | گُلرُخسار صَفی[1] (به فارسی تاجیکی: Гулрухсор Сафӣ) |
| پیشه | شاعر، نویسنده و ادیب به فارسی تاجیکی ایرانشناس |
| سازمان | اتحادیه نویسندگان تاجیکستان |
| آثار | ۸ مجموعهٔ شعر |
| سبک | شعر نو |
| عنوان | «مادر ملت» |
او نخستین شعر خود را در دوازده‌سالگی سرود و در سن پانزده‌سالگی آن را منتشر کرد. پس از آن چندین مجموعه شعر از او منتشر شده‌است.
پیشینه
خانوادهٔ او از خانواده‌های فرهنگی به‌شمار می‌آمدند و ازاین‌رو گلرخسار نیز علاقهٔ بسیار به تحصیل داشت و به همین دلیل در پنج‌سالگی به‌همراه خواهر هفت‌ساله‌اش به کلاس اول ابتدایی دبستان روستایی رفت و به گفتهٔ خودش، اولین ورق‌نوشته‌هایش دیوار خانهٔ پدری و قلمش زغال کورهٔ آشپزی مادرش بود. پس از به پایان بردن دورهٔ ابتدایی، مقاطع راهنمایی و دبیرستان را نیز در مدرسهٔ شبانه‌روزی ناحیهٔ «کامسامُل‌آباد» (نورآباد کنونی) به اتمام رساند و بعد از آن بود که وارد دانشگاه ملی تاجیکستان شد و پس از پنج سال رشتهٔ زبان و ادبیات را به پایان رساند.[3]
نخستین شعر گلرخسار با عنوان «خانهٔ پدر» در روزنامه‌ای محلی چاپ شد و از آن زمان بیش از پنجاه اثر از وی در زمینه‌های شعر، رمان و پژوهش منتشر شده‌است.
آثار
- بنفشه (۱۹۷۰ م)
- خانهٔ پدر (۱۹۷۳)
- بنیاد دل (۱۹۷۷)
- گهوارهٔ سبز (۱۹۸۰)
- آتش سغد (۱۹۸۱) (منتشرشده به خط فارسی)
- روح عریان یا هفت سرودهٔ ناگفتهٔ رابعه (۱۹۸۳)
- ماتم سفید (۱۹۸۳)
- تخت سنگین (۱۹۸۹ م)
از جملهٔ دیگر آثار وی که در ایران نیز به چاپ رسیده می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: گلچین اشعار، زادروز درد، اشک طوفان، روایت‌های ناگفته، تنهاتر از تنهایی، سَکَرات.[3]
پانویس
- خبرگزاری کتاب ایران (IBNA)
- بی‌بی‌سی فارسی، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.
- صفی، گلرخسار: سکرات. به کوشش هدیه شریفی. تهران: نتشارات اطلاعات ۱۳۹۱.
منابع
- گلچینی از اشعار گلرخسار صفی‌اوا، برگردان از خط سیریلیک به فارسی: میرزا شکورزاده، (فرهنگ و تمدن کشورهای همسایه-۳: تاجیکستان)، تهران: انتشارات الهدی، ۱۳۷۳. پشت جلد.