اهلی ترشیزی
یوسف بن محمد بن شهاب مشهور به اهلی ترشیزی، از شاعران دربار سلطان حسین بایقرا (۸۷۳ – ۹۱۱ ه. ق) و از جمله گویندگانی است که همواره مورد توجه امیر علی شیر نوایی بوده‌است.
خانواده او اصلالتاً تبریزی بوده‌اند که به ترشیز مهاجرت کرده‌اند و وی در ترشیز به دنیا آمد. از اشعارش چنین بر می‌آید که بیشتر به ساختن غزل می‌پرداخته‌است.
بنا به نوشتهٔ بعضی تذکره نویسان، اهلی به فریدون میرزا، پسر سلطان حیسن میرزا تعلق خاطر پیدا کرد و مثل مجنون، موی ژولیده بر سر گذاشت و داد عاشقی سر داد. وی سرانجام در سال ۹۳۴ ه. ق در تبریز وفات یافت.
منابع
- ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴)، ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب، ص. ۲۹۶، شابک ۹۶۴-۲۴۹-۰۵۵-۰ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: checksum (کمک) - اهلی ترشیزی، کمال‌الدین (۱۹۷۱). شمعون اسرائیلی، محمد، ویراستار. دیوان مولانا کمال‌الدین اهلی تُرشیزی المعروف به اهلی خراسانی. هند/علیگر: دانشگاه اسلامی علیگر. از پارامتر ناشناخته
|پيوند بایگانی=صرف‌نظر شد (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.