بنو (اساطیر)
بنو در اساطیر مصر باستان، تجسم خورشید به هنگام طلوع خورشید و تابیدن پرتو خورشید بر روی ستون خورشید بود. هرودوت روایت می‌کند که بنو روایت کنندهٔ ققنوسی بود که هر پانصد سال یکبار در معبد پدیدار می‌شد و زایش مجدد او از تخم جسد مرده خویش میسر می‌شد.
| بنو | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
| ||||||
| ویژگی‌ها: | به شکل لک لک آفریقایی | |||||
| اطلاعات شخصی | ||||||
| فهرست اساطیر مصر | ||||||
بر اساس برخی روایات حواصیل که مظهر مشترک این ایزد و ایزد توت بود چنان در میان مصریان مقدس بود که در حدود قرن ششم قبل از میلاد مسیح بعد از خیانت ژنرال فانس به مصریان ؛ پادشاه کمبوجیه ؛ امپراتور امپراتوری پارس پس از مشورت با این ژنرال و ژنرال های پارسی؛ تصمیم گرفت که عده ای حواصیل در روبروی سپاه خود قرار داده و از آنها به عنوان سپر دفاعی استفاده کند. در نتیجه مصریان به علت احترامشان به این حیوان و ایزد (های) این حیوان سلاح های خد را بر زمین گذاشته و شکست خوردند(البته در روایات مطمئن تر ایرانیان بجای حیوان حواصیل از حیوان گربه (مظهر خدای باستت) استفاده کرده و در نبرد پلوزیوم پیروز شدند)
منابع
- کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن،انتشارات دهخدا، ۱۳۴۹، صفحهٔ ۱۴۷.
- اساطیر مصر، ورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر، ۱۳۷۵، صفحهٔ ۱۹۹.
| اسطوره‌شناسی |  | |
|---|---|---|
| خدایان |
| |
| شیاطین | ||
| کتاب‌ها | ||
| اعتقادات |
| |
| موجودات اسطوره‌ای |
| |
 | ||
 رده  ویکی‌پروژهٔ مصر باستان | ||
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بنو (اساطیر) موجود است. |