بهمن قبادی
بهمن قبادی (زادهٔ ۱۳۴۸ در بانه، کردستان) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و عکاس ایرانی است. او از جملهٔ کارگردانانِ نسل دومِ موج نو سینمای ایران به‌شمار می‌آید.[1][2]
| وريا قبادی | |
 بهمن قبادی در جشنواره بین‌المللی سن‌سباستین، ۲۰۰۶ | |
| زاده | ۱۳۴۸ ۱ فوریهٔ ۱۹۶۹ (۵۲ سال) بانه، استان کردستان |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | دانشگاه صدا و سیما |
| زمینه فعالیت | کارگردان، تهیه‌کننده، فیلم‌نامه‌نویس، عکاس |
| خویشاوندان | بتین قبادی |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
| صفحه در وبگاه سوره | |
| جشنواره کن | |
|---|---|
| برنده جایزه دوربین طلایی جشنواره فیلم کن ۲۰۰۰ برنده جایزه فیپرشی جشنواره فیلم کن ۲۰۰۰ برنده جایزه فرانسوا جشنواره فیلم کن ۲۰۰۲ برنده جایزه فرانسوا شاله و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن ۲۰۰۹ | |
| جشنواره برلین | |
| برنده جایزه خرس شیشه‌ای و جایزه فیلم صلح جشنواره فیلم برلین ۲۰۰۵ | |
| جشنواره توکیو | |
| نامزد جایزه بزرگ جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو ۲۰۰۲ | |
| جایزه ستلایت | |
| نامزد جایزه ستلایت فیلم برجسته و بهترین فیلم خارجی زبان ۲۰۰۴ | |
زندگی‌نامه و فعالیت
قبادی در سال ۱۳۴۸ در بانه در استان کردستان به دنیا آمد.[3] تحصیلات متوسطه‌اش را در سنندج به پایان برد، دوران سربازی خود را در همدان گذراند و طی این مدت در انجمن سینمای جوان همدان چند فیلم کوتاه ساخت. سپس سال ۱۳۷۱ برای ادامه تحصیل در دانشگاه، به تهران رفت و در رشته سینما در دانشکده صدا و سیما مشغول به تحصیل شد، ولی دانشگاه را رها کرد و به انجام نرساند. او معتقد است هر آنچه در سینما دارد حاصل تجربیاتی است که با ساختن فیلم‌های کوتاهش به دست آورده.
قبادی در سال‌های پایانی دهه ۶۰ به عکاسی هنری و صنعتی روی آورد. تأثیر عکاسی در نگاه او به جهان تصویر گرش انکار ناپذیر است. پس از آن، با ساخت فیلم‌های هشت میلی‌متری به فیلم‌سازی روی آورد. حاصل آن دوران، تعدادی فیلم داستانی و مستند هشت میلی‌متری است. فیلم‌های کوتاه قبادی از نیمه دهه ۱۳۷۰ مورد توجه قرار گرفتند و توانستند جوایز داخلی و خارجی متعددی را نصیب قبادی کنند.
با فیلم زندگی در مه، مسیر تازه‌ای در کارنامه او گشوده شد. این فیلم جوایز متعدد بین‌المللی را به دست آورده و عنوان «یکی از تحسین برانگیزترین فیلم کوتاه در ایران» را نیز به خود اختصاص داده‌است.[4] وی با ساخت فیلم بلند زمانی برای مستی اسب‌ها به جرگه فیلم‌سازان حرفه‌ای پیوست. این فیلم، نخستین فیلم مستند کردی‌زبان تاریخ سینمای ایران است.
آوازهای سرزمین مادری‌ام دومین فیلم بلند اوست. فیلمی با زبان و ساختاری یکدست که امکانات بصری را نیز به تصویر می‌کشد. لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند سومین فیلم قبادی‌ست که به نحوی مهم‌ترین اثر او نیز هست. فیلمی که بیش از هر اثر دیگری توانست مرزهای سرزمین کردستان را بر روی جهان بگشاید.
بهمن قبادی در انجمن سینمای جوانان سنندج به عنوان عکاس فعالیت داشت. قبادی برنده جایزه خرس شیشه‌ای و جایزه فیلم صلح جشنواره فیلم برلین در سال ۲۰۰۵ شد و در جشنواره فیلم کن نیز برنده جایزه دوربین طلایی در سال ۲۰۰۰، برنده جایزه فیپرشی در سال ۲۰۰۰، برنده جایزه فرانسوا در سال ۲۰۰۲ و برنده جایزه فرانسوا شاله و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۹ شد. وی همچنین تهیه‌کنندگی فیلم مردان را هم در کارنامه خود دارد.وی در فیلم مرد ایرلندی ایفای نقش کرده است
نظرات و دیدگاه‌ها
بهمن قبادی در روز یکم اردیبهشت ۱۳۸۸ با نوشتن نامه‌ای سرگشاده به مقامات دولتی ایران، اعلام کرد که رکسانا صابری -خبرنگار ایرانی آمریکایی- «نامزد، دوست و همراه» اوست و از آنان خواست که وی را رها کنند.[5]
در سال ۱۳۹۶ قبادی از همه‌پرسی استقلال کردستان عراق حمایت کرد. او گفت: «کردها باید خانه‌ای داشته باشند، اگر برای ساختن خانه کار نکنیم، به خودمان خیانت کرده‌ایم. ما باید به‌پا خیزیم. من همچون یک کرد شرق کردستان، غرب، جنوب و شمال همه باید یک صدا باشیم و این خانه ساخته بشود. من پاسپورت کردی می‌خواهم. پاسپورت کردی می‌خواهم تا نفس بکشم، آنرا ندرام. من با پاسپورت ایرانی چیزی نیستم. من به عنوان یک هنرمند اکنون می‌خواهم فیلم به جشنواره‌ها بفرستم، هیچکدام از جشنواره‌ها من را از کردستان نمی‌پذیرند، هیچ جشنواره‌ای. تنها می‌نویسند کارگردان ایرانی کرد.»[6]
داوری جشنواره‌ها
- بیست و دومین فستیوال بین‌المللی فیلم بوسان به عنوان عضو هیئت داوران جریان‌های جدید در بوسان، کره جنوبی، اکتبر۲۰۱۷
- هفتمین جشنواره سینمایی دوربین مستقل، لهستان، می ۲۰۱۴
- چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کرالا، هندوستان، دسامبر ۲۰۰۹
- جشنواره بین‌المللی دوربین مستقل، لهستان، اکتبر ۲۰۰۸
- جشنواره بین‌المللی فیلم اوراسیا، قزاقستان، سپتامبر ۲۰۰۸
- جشنواره بین‌المللی فیلم سائو پائولو، برزیل، اکتبر ۲۰۰۶
- جشنواره بین‌المللی فیلم آنونیمول، رومانی، اوت ۲۰۰۶
- جشنواره بین‌المللی فیلم ویلا دو کند، پرتغال، ژوئیه ۲۰۰۶
- جشنواره بین‌المللی فیلم گوانجو، کره جنوبی، ۲۸ آوریل تا ۶ می ۲۰۰۶
- جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام، هلند، ۲۶ ژانویه تا ۶ فوریه ۲۰۰۴
- جشنواره بین‌المللی فیلم کن، مجموعه صدف طلایی، می ۲۰۰۲[4]
فیلم‌شناسی
| نام فیلم | سال | کارگردان | نویسنده | تهیه‌کننده | عکاس | جوایز |
|---|---|---|---|---|---|---|
| زمانی برای مستی اسب‌ها | ۱۳۷۸ | آری | آری | آری | برنده جایزه دوربین طلایی جشنواره فیلم کن ۲۰۰۰ برنده جایزه فیپرشی جشنواره فیلم کن ۲۰۰۰ برنده جایزه بهترین فیلم خارجی زبان جشنواره فیلم سانتافه ۲۰۰۰ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو ۲۰۰۰ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم خیخون ۲۰۰۰ برنده جایزه بین‌المللی داوران جشنواره بین‌المللی فیلم سائو پائولو ۲۰۰۰ جایزه بهترین فیلم اول جشنواره فیلم ادینبورگ ۲۰۰۰ برنده جایزه بزرگ جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان باستر ۲۰۰۰ جایزه بهترین اول فیم جشنواره بین‌المللی فیلم بنف ۲۰۰۰ نامزد جایزه مستقل اسپریت بهترین فیلم خارجی زبان ۲۰۰۱ برنده جایزه آزادی بیان هیئت ملی بازبینی فیلم ۲۰۰۱ برنده جایزه بهترین فیلم اول و لوح تقدیر جشنواره فیلم سارایوو ۲۰۰۱ برنده جایزه کیشوت دان جشنواره بین‌المللی فیلم ترومسو ۲۰۰۱ | |
| آوازهای سرزمین مادری‌ام | ۱۳۸۱ | آری | آری | آری | برنده جایزه فرانسوا شاله جشنواره فیلم کن ۲۰۰۲ برنده جایزه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم سائو پائولو ۲۰۰۲ برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره سروینو ۲۰۰۲ برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره حقوق بشر بوئنوس آیرس ۲۰۰۲ نامزد جایزه بزرگ جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو ۲۰۰۲ نامزد جایزه لاله طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول ۲۰۰۳ برنده جایزه کیشوت دان و جایزه سپیده دم جشنواره بین‌المللی فیلم ترومسو ۲۰۰۳ | |
| لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند | ۱۳۸۲ | آری | آری | آری | آری | نامزد جایزه ستلایت فیلم برجسته و بهترین فیلم خارجی زبان ۲۰۰۴ برنده جایزه صدف طلایی و بهترین فیلم بخش کاتولیگ جشنواره فیلم سن‌سباستین ۲۰۰۴ فیلم برگزیده تماشاگران جشنواره بین‌المللی فیلم سائو پائولو ۲۰۰۴ برنده جایزه ویژه هیئت داوران و جایزه تماشاگران جشنواره فیلم توکیو فیلمکس ۲۰۰۴ برنده جایزه ویژه جشنواره فیلم شب‌های سیاه ۲۰۰۵ برنده جایزه تماشاگران جشنواره بین‌المللی فیلم‌های آسیایی سان فرانسیسکو ۲۰۰۵ برنده جایزه فیلم صلح جشنواره فیلم برلین ۲۰۰۵ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو ۲۰۰۵ برنده جایزه دلفین طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم فستوریا ۲۰۰۵ فیلم برگزیده تماشاگران و بهترین فیلم جشنواره مکزیکوسیتی ۲۰۰۵ فیلم برگزیده تماشاگران جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام ۲۰۰۵ برنده جایزه کیشوت دان و جایزه سپیده دم جشنواره بین‌المللی فیلم ترومسو ۲۰۰۵ برنده جایزه پرومته طلایی جشنواره بین‌المللی فیلم تفلیس ۲۰۰۵ فیلم برگزیده از نگاه تماشاگران جشنواره بین‌المللی فیلم ملبورن ۲۰۰۵ برنده جایزه تماشاگران جشنواره فیلم نات ۲۰۰۵ نامزد جایزه بزرگ و برنده جایزه تماشاگران جشنواره فیلم فرایبورگ ۲۰۰۵ جایزه اسکلت نقره‌ای جشنواره فیلم هاروست مونلایت ۲۰۰۷ |
| نیوه‌مانگ | ۱۳۸۵ | آری | آری | برنده جایزه صدف طلایی و جایزه فیپرشی جشنواره فیلم سن‌سباستین ۲۰۰۶ نامزد جایزه بزرگ جشنواره فیلم توکیو فیلمکس ۲۰۰۶ برنده جایزه بهترین فیلم به انتخاب تماشاگران جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول ۲۰۰۷ برنده جایزه بهترین فیلمنامه جشنواره فیلم ترایبکا ۲۰۰۷ | ||
| کسی از گربه‌های ایرانی خبر نداره | ۱۳۸۸ | آری | آری | آری | برنده جایزه فرانسوا شاله و برنده جایزه برای کارهای نو و نگاهی نو جشنواره فیلم کن ۲۰۰۹ برنده جایزه منتقدین به بهترین فیلم خارجی زبان جشنواره بین‌المللی فیلم سائو پائولو ۲۰۰۹ برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم توکیو فیلمکس ۲۰۰۹ برنده جایزه تماشاگران و جایزه ویژه جشنواره فیلم میامی ۲۰۱۰ نامزد جایزه ویژه بهترین فیلم خارجی زبان انجمن منتقدان فیلم سن دیگو ۲۰۱۰ | |
| فصل کرگدن | ۱۳۹۰ | آری | آری | آری | برنده جایزه بهترین فیلمبرداری، بهترین تدوین جوایز اسکرین آسیا پاسیفیک ۲۰۱۲ نامزد جایزه هوگو نقره‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو ۲۰۱۲ نامزد جایزه صدف طلایی و برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم سن‌سباستین ۲۰۱۲ برنده جایزه بهترین فیلم به مجموعه فیلم جشنواره فیلم بودیکو ۲۰۱۲ | |
فیلم بلند
- پرچم بدون کشور - (۲۰۱۵)
- چند کلمه با خدایان - (۱۳۹۳)
- فصل کرگدن - (۱۳۹۰)
- کسی از گربه‌های ایرانی خبر نداره - (۱۳۸۸)
- نیوه‌مانگ - (۱۳۸۵)
- لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند - (۱۳۸۲)
- آوازهای سرزمین مادری‌ام - (۱۳۸۱)
- زمانی برای مستی اسب‌ها - (۱۳۷۸)
سلام صبح بخیر عزیزم
فیلم کوتاه و مستند
- دف
- آن مرد آمد
- جنگ تمام شد
- باز باران با ترانه
- دنگ
- سهمیه دفتر
- ماهی خدا
- مثل مادر
- مهمانی
- زندگی در مه
- نغمه‌های دختران دشت
- وظیفه م حسینی
- سربازی به نام امین
- پانتول
- کبوتر نادر پرید
- باجه تلفن
- بالکن
- ز مثل زندگی
- گل باجی
- نگاهی گذرا
- از زاویه دیگر
- سرتراش خانه
- هفده تمام
جوایز مستندها
- زندگی در مه
- برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تگزاس ۱۹۹۹
- برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه کلرمون فران ۱۹۹۹
- برنده جایزه بهترین مستند بین‌المللی جشنواره کورتوایمولا ۱۹۹۹
- برنده جایزه گلدن انیمال جشنواره فیلم پیام به مرد سن پترزبورگ ۱۹۹۹
- برنده جایزه ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم لادردیل ۱۹۹۹
- دف
- برنده جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کوتاه رم ۲۰۰۳
مصاحبه‌های مطرح
- علاقه‌مند به بازی اردوغان در فیلمم هستم / در آمریکا
- مصاحبه با کارگردان بهمن قبادی توسط: ران ویلکینسون
- تأسف و اندوه / مصاحبه‌کننده: جف اندرو
- مصاحبه ایوینینگ کلاس با بهمن قبادی/ مایکل گوییلن
- گفتگوی روزنامه آشتی با بهمن قبادی
- مرگ حاضر است / مصاحبه‌کننده: دیوید والش
- مصاحبه سعید قطبی زاده با بهمن قبادی
- جنگ بی‌انتها / مصاحبه‌کننده: ماتیلد بلوتیر
- مصاحبه با بهمن قبادی توسط محمد حقیقت در پاریس
- مرگ دنیای بهتری است / مصاحبه‌کننده: ماری والا
- گفتگو در برنامهٔ آپارات بی‌بی‌سی فارسی در بازپخش فیلم نیو مانگ.
- قبادی: چشم دیدن همدیگر را نداریم / مصاحبه‌کننده: پرویز جاهد
پانویس
- "Iranian New Wave, by Jeffrey M. Anderson". Greencine.com. Archived from the original on November 10, 2014. Retrieved 7 November 2013.
- The Iranian New Wave, Iranian filmmakers enjoy a golden age بایگانی‌شده در فوریه ۱۷, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۲.
- «بهمن قبادی – MijFilm». MijFilm. ۲۰۱۶-۰۸-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۵-۱۹.
- بی‌بی‌سی فارسی
- «بهمن قبادی: بارزانی کاپیتان کشتی نجات کردستان است» (به اردو). ۲۰۱۷-۰۹-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۲۰. از پارامتر ناشناخته
|وبگاه=صرف نظر شد (|وبگاه=پیشنهاد می‌شود) (کمک)
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بهمن قبادی موجود است. |