بودای
بودای (به چینی: 布袋؛ به پین یین: bùdài)، که در تلفظ به زبان ژاپنی، هوته ئی یا هتی، خوانده می‌شود، یک خدای فولکلور چینی است. نام او به معنای «پارچه گونی» است و به کیسه‌ای اشاره دارد که او همواره به همراه خود حمل می‌کند. او تقریباً همیشه در تصاویر در حالی نشان داده می‌شود که لبخند بر لب دارد یا در حال خنده‌است. از این رو، نام مستعار وی در چین، بودای خندان (به چینی: 笑 佛) می‌باشد. در عین حال در کشورهای انگلیسی زبان، وی به طور معمول با نام بودای چاق (بودای چاقالو) نیز شناخته می‌شود، او از پادشاهانی بود که در ناز و نعمت همه چیز را ترک کرد[1]
در اساطیر ژاپن
در ژاپن، بودای با نام هوته ئی مشهور است و یکی از هفت خدای نیکبختی نزد ژاپنی‌ها محسوب می‌شود.
هوته ئی، خدای بودائی است که مشخصهٔ او شکمی برآمده و جامه ایست که در بالای شکم قرار می‌گیرد. این ویژگی بر خلاف سرزمین‌های دیگر، نماد قناعت و خوش سیرتی و روح بزرگ است.
هوته ئی از خدایانی است که به نیروی خرد به آرامش بودائی دست یافته‌است.[2]
پانویس
- مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، بازدید در ۴ اوت ۲۰۱۰
- اساطیر ژاپن، ژولیت پیگوت، ترجمه: باجلان فرخی، صفحه: ۹۷
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Budai». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ اوت ۲۰۱۰.
- ژولیت پیگوت (۱۳۷۳)، اساطیر ژاپن، ترجمهٔ محمدحسین باجلان فرخی، تهران: انتشارات اساطیر
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بودای موجود است. |
| متون اسطوره‌ای |
|   |
|---|---|---|
| آفریده‌های افسانه‌ای ژاپنی | ||
| اسطوره‌شناسی تاکاماگاهارا | ||
| اسطوره‌شناسی ایزومو |
| |
| اسطوره‌شناسی هیوگا | ||
| عصر بشر |
| |
| مکان‌های اساطیری | ||
| چهره‌های شاخص بودایی |
| |
| هفت خدای بخت و اقبال | ||
| ||