جنگهای ایران و ازبکان
جنگ ایران و ازبکان از سال ۱۵۰۲ تا ۱۵۱۰ بین دودمان ازبک شیبانیان به رهبری شیبک خان (محمد شیبانی) و امپراتوری صفوی ایران به رهبری شاه اسماعیل یکم صورت گرفت و با پیروزی ایرانیان و مرگ شیبک خان در نبرد مرو پایان یافت.
| جنگ صفوی و ازبکان | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از لشکرکشیهای شیبک خان | |||||||
![]() | |||||||
| |||||||
| طرفین درگیر | |||||||
|
|
| ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
|
|
| ||||||
| قوا | |||||||
| ۱۷٬۰۰۰[1] | ۲۸٬۰۰۰ | ||||||
بین اسیرانی که شاه اسماعیل در مرو آزاد کرد خواهر ظهیرالدین محمد بابر نواده امیر تیمور گورکانی بود که این امر باعث دوستی و نزدیکی دودمانهای صفوی ایران و گورکانی هند گردید.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Persian-Uzbek Wars». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ آوریل ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
