حسین قدس نخعی
حسین قدس نخعی (۱۲۷۳ روستای سنور چهاردانگهٔ ساری[1] - ۱۳۵۶ شیراز) چامه‌سرا و دیپلمات بلندپایه و وزیر امور خارجه ایران بود.
حسین قدس نخعی | |
|---|---|
 | |
| وزیر امور خارجه ایران | |
| مشغول به کار اسفند ۱۳۳۹ – فروردین ۱۳۴۱ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | جعفر شریف‌امامی و علی امینی |
| وزیر دربار | |
| مشغول به کار ۱۳۴۲ – ۱۳۴۵ | |
| پس از | حسین علاء |
| پیش از | اسدالله علم |
| سفیر ایران در آمریکا | |
| مشغول به کار ۱۳۴۰ – ۱۳۴۰ | |
| پس از | اردشیر زاهدی |
| پیش از | محمود فروغی |
| سفیر ایران در بریتانیا | |
| مشغول به کار ۱۳۳۸ – ۱۳۳۸ | |
| پس از | علی سهیلی |
| پیش از | محسن رئیس |
| سفیر ایران در عراق | |
| مشغول به کار ۱۳۳۱ – ۱۳۳۵ | |
| پس از | مظفر اعلم |
| پیش از | نادر باتمانقلیچ |
| مشغول به کار ۱۳۳۰ – ۱۳۳۱ | |
| پس از | محمود صلاحی |
| پیش از | مظفر اعلم |
| سفیر ایران در ژاپن | |
| مشغول به کار آبان ۱۳۳۵ – بهمن ۱۳۳۶ | |
| پس از | موسی نوری اسفندیاری |
| پیش از | عباس آرام |
| سفیر ایران در واتیکان | |
| مشغول به کار ۱۳۴۵ – ۱۳۴۹ | |
| پس از | انوشیروان سپهبدی |
| پیش از | خسرو هدایت |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۷۳ روستای سنور، بخش چهاردانگه، شهرستان ساری |
| درگذشته | ۱۳۵۶ شیراز |
| ملیت | ایرانی |
زندگی‌نامه
پدرش حاج شیخ حسن عالم و در فلسفه استاد و نگارندهٔ کتاب بود. خودش دانش‌آموختهٔ مدارس متوسطهٔ انگلستان بود. در ۱۲۹۶ به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و در سفارت لندن و واشنگتن مشاغلی را عهده‌دار شد تا در سال ۱۳۲۷ به ریاست ادارهٔ سوم سیاسی رسید و بعداً مدیر کل وزارت امور خارجه شد. [2]
در شهریور ۱۳۲۹ که محسن رئیس در کابینهٔ سپهبد رزم‌آرا وزیر امور خارجه شد، قدس نخعی را معاون کرد. او از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵ سفیر کبیر ایران در عراق و پس از آن به مدت یک سال سفیر در ژاپن بود. در سال ۱۳۳۸ به عنوان سفیر به لندن رفت اما شهریور سال بعد احضار انگلستان شد و در کابینهٔ جعفر شریف‌امامی، به وزارت امور خارجه رسید.
قدس نخعی در کابینهٔ دکتر علی امینی نیز که پس از شریف امامی روی کار آمد، مدتی وزیر خارجه بود و سپس به عنوان سفیر به امریکا فرستاده شد. در سال ۱۳۴۲ به جای حسین علاء، وزیر دربار شد و سه سال در این سمت باقی‌ماند. پس از آن نیز سفیر ایران در واتیکان بود.
رباعی‌سُرایی
قدس نخعی به نویسندگی و ترجمه هم مشغول بود. در جوانی به کار روزنامه‌نویسی اشتغال داشت و مجلهٔ ماهانهٔ ندای قدس را انتشار می‌داد. او چکامه‌های خیام را به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی ترجمه کرد.
قدس نخعی خود نیز در سرودن رباعیات استاد بود و رباعیات خود را به سبک خیام می‌سرود. از همین روی، صالح جعفری شاعر و نویسنده عرب او را خیام سدهٔ بیستم نامید. ترجمان‌گر رباعیات قدس به زبان ژاپنی کازمی یانو رئیس دانشگاه توکیو و ریوموری استاد دانشگاه شینسین بوده‌اند. سلام احمد نیز رباعیات او رابه کردی ترجمه و منتشر کرده است. در عراق، مهدی جاسم و مصطفی جواد رباعیات قدس را به شعر عربی سروده‌اند. رباعیات او به انگلیسی هم ترجمه شده است.[3]
در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۶ میلادی، عده‌ای نام او را برای نامزدی جایزه نوبل ادبیات پیشنهاد کرده بودند.[4]
آثار
- خدا و بشر
- اثر گمشده در بهشت
- کوه کبوتران
- دختر شاهسون
- موسیقی ایران و خلاصهٔ پرورش نفس
پانویس
- مهجوری، اسماعیل - دانشمندان و رجال مازندران – ص ۱۷۹ و ۱۸۰
- عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد دوم. تهران: نگاه. صص. ۱۱۹۵ - ۱۱۹۶.
- خلیلی ازنی، حامد (۱۶ مرداد ۱۳۹۳). «حسین قدس نخعی رباعی‌سرای بزرگ معاصر». چهاردانگه‌نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۸ شهریور ۱۳۹۳.
- http://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=13212
کابینه علی امینی (۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۰ - ۲۹ تیر ۱۳۴۱) | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
